Εσείς βάλατε αποσμητικό στήθους;

Φοριέται παντού. Στο σπίτι, στο πικνίκ, στο γυμναστήριο, στην αίθουσα συσκέψεων, στο κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι. Eσείς ακόμη να μάθετε για το Fresh Breasts; To πρώτο αποσμητικό για το γυναικείο στήθος κυκλοφορεί ήδη στις ΗΠΑ και είμαι σχεδόν πεπεισμένη ότι «ελαττοί την οχληράν κατά το θέρος αφίδρωσιν, διατηρεί πάντοτε ανάλογον θερμοκρασίαν περί τε την οσφύν, τους νεφρούς και τον στόμαχον, ων ουδόλως η λειτουργία προσκόπτει» (αντιγράφω αυτούσια την περιγραφή από την εγχώρια «Εφημερίδα των Κυριών» που περιέχεται στο άρτι κυκλοφορηθέν βιβλίο του Γιάννη Καιροφύλα «Η επανάσταση των γυναικών στην Αθήνα της μπελ επόκ», εκδ. Καστανιώτη, και ας μην αναφέρεται στο Fresh Breasts αλλά στον κοινό στηθόδεσμο). Οι κλαυθμοί και οι οδυρμοί του μεταφεμινιστικού λόμπι δεν «πιάνουν» εδώ. Διότι αυτή η νέα αντιιδρωτική λοσιόν υπόσχεται να καταπολεμήσει τον αντιαισθητικό «swoobs» (εκ του sweat=ιδρώτας και του boobs=βυζιά) που συσσωρεύεται κάτω από τους γυναικείους μαστούς. Εσείς παριστάνετε ακόμη ότι αγνοείτε την ύπαρξή του;

Ας μην κρυβόμαστε. Οι γυναίκες εμφανίζουν μια σχεδόν εγγενή ιδιότητα να καταφεύγουν στις πιο επώδυνες –ενίοτε και στις πιο ταπεινωτικές –μεθόδους «αυτοβελτίωσης». Το Fresh Breasts δεν είναι το πιο αλλοπρόσαλλο προϊόν γυναικείας ομορφιάς που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή. Aξίζει, νομίζω, να αναφέρω το επενδεδυμένο με «χρυσά νανοσωματίδια 24 καρατίων» κολάν, μια πατέντα της βρετανικής εταιρείας ProSkin, που υπόσχεται πρωτίστως εξάλειψη της αποτρόπαιης κυτταρίτιδας ενώ διαθέτει και σημαντικές αντιγηραντικές ιδιότητες. Κοστίζει 200 δολάρια και κατά τη διάρκεια των γιορτών εξαντλήθηκε (τώρα, βέβαια, οι αποθήκες έχουν ξαναγεμίσει).

Της αυτής τεχνοτροπίας και το Heel Νo Ρain, το αναισθητικό σπρέι που εμπνεύστηκε ένας πλαστικός χειρουργός του Μπέβερλι Χιλς για να «καμουφλάρει (όχι να ανακουφίσει) τον πόνο που προκαλούν τα ψηλά τακούνια (στην πραγματικότητα «μουδιάζει» τα πόδια για κάμποσες ώρες έτσι ώστε να φέρουν αγόγγυστα τα δωδεκάποντα Louboutin). Οσο για τις τεχνικές και τις πλαστικές επεμβάσεις, η γκάμα αγγίζει τις εσχατιές του γκραν γκινιόλ. Μια Αμερικανίδα έχει ήδη ξοδέψει 15.000 δολάρια για να μοιάσει στην Κέιτ Γουίνσλετ (οι φωτογραφίες δείχνουν ότι έχει ακόμη πολύ δρόμο και πολλά χειρουργικά τραπέζια μπροστά της). Αλλά δεν χρειάζεται να πάει κανείς τόσο μακριά. Μόλις πρόσφατα, μια 40χρονη γνωστή μου μού αποκάλυψε ότι αυτή η ανεπαίσθητη γαλάζια γραμμή που έχει στα βλέφαρά της (την οποία εγώ, βέβαια, απέδιδα σε ένα κομψό μολύβι ματιών) είναι μόνιμη: «Εκανα τατουάζ επάνω στα βλέφαρα. Πόνεσα φριχτά, αλλά δεν άντεχα να βάφομαι κάθε μέρα».

Σύμφωνοι, οι ακρότητες δεν είναι εξωτικό φρούτο για τη βιομηχανία ομορφιάς. Ισα ίσα αποτελούν (όπως οι εκκρίσεις ενός σαλιγκαριού της Χιλής για μια πρόσφατη κρέμα νυκτός) τα πλέον βασικά συστατικά της. «Το να επινοείς κάποιο πρόβλημα επάνω στο γυναικείο σώμα και ύστερα να εμφανίζεσαι προσφέροντας τη “θεραπεία” είναι ο κύριος στόχος μιας βιομηχανίας ομορφιάς δισεκατομμυρίων δολαρίων» έγραφε πριν από λίγες ημέρες η Τζιλ Φιλίποβιτς στον βρετανικό «Guardian». Για τις γυναίκες, η ομορφιά δεν βρίσκεται στα κύτταρα ή στα γονίδια. Συνιστά επίτευγμα. Απαιτεί αφοσίωση, πόνο, νυστέρια, θυσίες και 426 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως (μόνο για προϊόντα ομορφιάς). Πριν από περισσότερα από 20 χρόνια, η Ναόμι Γουλφ συνόψιζε στο μπεστ σέλερ «Ο μύθος της ομορφιάς»: «Τουλάχιστον το ένα τρίτο της ζωής μιας γυναίκας σημαδεύεται από τη γήρανση. Το ένα τρίτο του σώματός της αποτελείται από λίπος. Και τα δύο αυτά σύμβολα έχουν φτάσει πλέον να αντιμετωπίζονται ως χειρουργήσιμα, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να νιώθουμε υγιείς μόνο όταν είμαστε τα δύο τρίτα της γυναίκας που θα μπορούσαμε να είμαστε».

Ο αγώνας είναι άνισος και ισόβιος. Δεν επαναπαύεσαι ποτέ στις δάφνες σου. Γιατί πάντα κάτι μπορείς να «τριμάρεις», να αποτριχώσεις, να συσφίξεις, να λευκάνεις, να ανανεώσεις, να γυμνάσεις, να καυτηριάσεις, να δυναμώσεις, να λεπτύνεις, να ενυδατώσεις, να τεντώσεις. Πάντα θα υπάρχει κάποιο Fresh Breasts επάνω στο ράφι να σου υπόσχεται: «Οι γυναίκες μπορούν να μείνουν ήσυχες! Αντικαθιστούμε το “swoobs” –αυτόν τον ιδρώτα του γυναικείου στήθους που τόσο τρέμουμε –με χαμόγελα!». Τα σατανικά τμήματα μάρκετινγκ της βιομηχανίας ομορφιάς δεν θα σε αφήσουν παραπονεμένη.

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014