Την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., Μάκης Βορίδης μίλησε στον Μπάμπη Παπαπαναγιώτου για την απουσία Τσίπρα από την εκδήλωση για την ελληνική προεδρία και την ανακοίνωση της Ν.Δ. κατά του ΣΥΡΙΖΑ για την τρομοκρατία.{{{ audio1 }}}
Για τις δικαστικές εξελίξεις με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο
«Η υπόθεση είναι στα χέρια της Δικαιοσύνης. Υποθέτω ότι θα ελέγξει την υπόθεση με τη δέουσα νηφαλιότητα και προσοχή και θα πράξει ό,τι νομίζει καλύτερο. Δεν μπαίνω στη λογική, γιατί η κυβέρνηση δεν μπορεί να υποδείξει να ασκηθεί ή όχι μια δίωξη. Θεωρώ ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει σχέση, ο εκτελεστικός βραχίονας της εξουσίας ή ο νομοθετικός, με τον τρίτο πόλο που είναι η Δικαιοσύνη. Προφανώς στο παρελθόν υπήρχαν ίσως – δεν το ξέρω, λέω ίσως – αναχώματα που δεν επέτρεπαν να κινηθούν οι διαδικασίες. Τώρα, προκύπτει εκ των πραγμάτων ότι αυτά τα αναχώματα δεν υπάρχουν, αλλά δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ότι η κυβέρνηση προτρέπει ή αποτρέπει προς μία κατεύθυνση. Είναι αυτοτελής δράση της Δικαιοσύνης.»
Για την απουσία Τσίπρα από τις εκδηλώσεις για την ελληνική προεδρία
«Ένα ζήτημα είναι της αντίληψης που έχει η Ν.Δ. για το τι κάνει ο Τσίπρας ή ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την τρομοκρατία και άλλο ζήτημα το πώς πρέπει να φέρεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και υποψήφιος για την προεδρία της Ε.Ε. σύμφωνα με το θεσμικό του ρόλο. Δηλαδή, αν δεν μπορείς να κατανοήσεις τη διάκριση ανάμεσα στη θεσμική διαδικασία και το περιεχόμενο της αντιπαλότητας και κρατάς μουτράκια ή κάνεις ό,τι άλλο επειδή δεν σου αρέσει κάτι που είπε η Ν.Δ. ή ο πρωθυπουργός, τότε δεν έχεις καταλάβει τη βαρύτητα του θεσμικού σου ρόλου. Ή δεν μπορείς να καταλάβεις – διότι δεν πιστεύω ότι θα έκανε ποτέ ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μια τέτοια επιλογή επειδή δεν τους αρέσει η ανακοίνωση ή μια θέση της Ν.Δ. – και να πεις ότι δεν έρχεσαι στην έναρξη της προεδρίας. Είπαν κάτι πολύ σοβαρότερο, ότι είναι πολιτική απόφαση αυτό. Και είναι προφανές ότι το αιτιολόγησαν με ένα συγκεκριμένο τρόπο: ότι δεν τους αρέσει το περιεχόμενο της ελληνικής προεδρίας και η δομή και το περιεχόμενο της Ε.Ε. Δεν θα πω ότι ο Τσίπρας δεν έχει δικαίωμα να διαφωνεί με την αρχιτεκτονική ή το περιεχόμενο της Ευρώπης ή να βάζει ζητήματα με τα οποία διαφωνεί και να φαντάζεται μια κομμουνιστική π.χ. Ευρώπη ή ό,τι άλλο θέλει. Αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός. Αυτό που δεν είναι δικαίωμα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να αδιαφορεί για μια κορυφαία ευρωπαϊκή διαδικασία, όπως είναι η ελληνική προεδρία στην Ε.Ε. Αυτό είναι ένα πλαίσιο που και ο ίδιος έχει επιλέξει να συμμετέχει – εκτός αν δεν έχει επιλέξει να συμμετέχει, οπότε πολύ σωστά επισήμανε ο πρωθυπουργός ότι ο Τσίπρας είναι συντεταγμένος με τις πιο σκληρές αντιευρωπαϊκές δυνάμεις και τελικώς τα διλήμματα αποσαφηνίζονται στο λαό για την κατεύθυνση που πρέπει να πάρουμε.
Θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιευρωπαϊκό κόμμα. Κατ’ επανάληψη έχει ειπωθεί ότι δεν αποτελεί το ζήτημα της παραμονής στην Ευρωζώνη ένα ζήτημα μη διαπραγματεύσιμο, ένα ζήτημα ταμπού σε κάθε περίπτωση για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν έχει ειπωθεί. Εν συνεχεία, μέσα στις πολλές αντινομίες, αντιφάσεις, κυβιστήσεις, συνιστώσες, μειοψηφίες και πλειοψηφίες που συγκροτούν αυτό το πράγμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ ακούγονται και διάφορα άλλα πράγματα. Αλλά από την άλλη μεριά, η στάση στα πράγματα είναι το κρίσιμο, δηλαδή οι πράξεις. Και πράξη χθες ήταν η περιφρόνηση μιας κορυφαίας ευρωπαϊκής, θεσμικής διαδικασίας.
Η καρδιά τους, η ψυχή τους είναι ζυμωμένη με τις αντιλήψεις μιας αντιευρωπαϊκής, κομμουνιστικής Αριστεράς. Ένα κόμμα δεσμεύεται πρωτίστως από την πράξη του. Ακούω όλες τις διατυπώσεις, αλλά βλέπω τις πράξεις. Αν τοποθετείσαι αντινομικά σ’ αυτό που λες, η πράξη έχει το ειδικό βάρος.»
Για την ανακοίνωση της Ν.Δ. σχετικά με την τρομοκρατία και τη χρονική συγκυρία της
«Ωραία τα καταλογίζει όλα αυτά η Ν.Δ. Και πάντοτε είναι μια καλή στιγμή για μια ιδεολογική αντιπαράθεση.
Ο θεσμικός ρόλος των κομμάτων είναι ένα μεγάλο ζήτημα, εφόσον το έχουμε αποδεχθεί. Εάν δεν το έχουμε αποδεχθεί, αλλάζει η συζήτηση. Χάνεται ο κοινός μας τόπος και αυτό καταλογίζεται τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Και για το θέμα της τρομοκρατίας, κοντός ψαλμός αλληλούια. Θα κατατεθεί σύντομα νομοθετική πρωτοβουλία για κατάργηση των αδειών των κρατουμένων και θα δούμε πώς θα τοποθετηθεί στην πράξη γι’ αυτήν ο ΣΥΡΙΖΑ. Ρηματικώς τα άκουσα. Θέλω να δω τι θα ψηφίσει και πώς θα στραφεί απέναντι στη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας, όπου θα μεταφερθούν οι τρομοκράτες. Συμφωνούν; Να πάνε εκεί οι τρομοκράτες να εκτίσουν την ποινή τους; Ή όχι;
Βγήκε μια επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα του σωφρονισμού τη χρονική στιγμή που βγήκε το θέμα της νοσηλείας του Ξηρού και έκανε κριτική ότι είναι πολύ σκληρή η μεταχείριση, διότι είναι κρατούμενοι ειδικής φύσεως και χρίζουν ειδικής μεταχείρισης.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που συνδέεται με την απόδραση Ξηρού δεν είναι μόνο το θεσμικό με τις άδειες. Αυτό θα το αντιμετωπίσουμε. Το άλλο είναι ότι υπάρχει ένα υποστηρικτικό κίνημα δίπλα στους τρομοκράτες, το οποίο κρύβεται. Πού είναι; Και ποιος το υποστηρίζει; Υπάρχει ένα κίνημα αλληλέγγυων – μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας – και δεν λέω ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι αναρχικοί αντιεξουσιαστές. Αυτοί έχουν ένα κίνημα αλληλέγγυων που υποστηρίζουν σε πολιτικό επίπεδο τους τρομοκράτες. Λέω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ξεκομμένες τις σχέσεις του με αυτόν το χώρο. Προφανώς και δεν λέω ότι ενθαρρύνουν την τρομοκρατία και δεν το έχω πει ποτέ. Λέω όμως ότι επειδή επιθυμούν και ιστορικά έχουν μια σχέση με το όλον της Αριστεράς, το όλον της Αριστεράς περιέχει και τους εξτρεμιστές και αυτές τις σχέσεις δεν τις κόβουμε.
Φανταστείτε να έλεγε η Ν.Δ. το εξής: ότι κρατούμενοι π.χ. για τρομοκρατική δράση της άκρας Δεξιάς είναι ειδικής φύσεως κρατούμενοι και πρέπει να τους προσέχουμε. Τι θα λέγατε τότε; Καταλαβαίνετε την αναλογία; Θα είχαν σηκωθεί και οι πέτρες να φωνάζουν για τη σχέση της Ν.Δ. με το φασισμό και το ναζισμό, την οποία προσπαθούν να τη δημιουργήσουν μη υφισταμένη σε κανένα σημείο.
Άλλο παράδειγμα: συμμετέχουν σε μια ομάδα που είναι ο Νέγκρι. Είναι από τους θεωρητικούς της ιταλικής τρομοκρατίας, καταδικασμένος σε πολυετή κάθειρξη για πράξεις τρομοκρατίας. Και λοιπόν, που είναι σήμερα βουλευτής;
Να το δούμε σε ιδεολογικό επίπεδο: η Αριστερά δεν έχει εγκαταλείψει ποτέ την ιδέα της βίας ως μέσο κατάληψης της εξουσίας. Γιατί ακριβώς θεωρεί τον εαυτό της επαναστατικό ρεύμα. Επομένως, όταν δεν το καταδικάζεις αυτό a priori και λες ότι αυτό το θεσμικό οικοδόμημα θα αλλάξει μόνο μέσα από πράξεις βίας και αυτός είναι τακτικός όρος συμμετοχής στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, αυτό είναι που παράγει τη βάση… Δεν είναι μαρξιστική η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ; Η Αριστερά πάντοτε καταδικάζει τη βία ως ατομική πράξη. Λέει ότι η τρομοκρατία είναι κακή, διότι δεν εκφράζει τις συλλογικές επιλογές του λαϊκού κινήματος, αλλά ατομικές επιλογές του τρομοκράτη. Αυτές είναι καταδικαστέες. Αλλά ποτέ δεν έχει καταδικάσει τη βία ως βασική διαδικασία, προκειμένου να στηρίξει το σύστημα στο οποίο συμμετέχει. Αυτό αφήνει ένα μεγάλο περιθώριο ερμηνείας. Θα πει κάποιος, και πού είναι το κακό σ’ αυτό; Είναι ότι όταν κάποιος δρα συλλογικά, στα πλαίσια του λαϊκού επαναστατικού κινήματος, ή ατομικά είναι πάντοτε ζήτημα ερμηνείας. Αν διαβάσετε τις προκηρύξεις των τρομοκρατών, θα δείτε ότι θεωρούν τον εαυτό τους ενταγμένο στο συλλογικό κίνημα των επαναστατών. Και έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΚΕ και λέει «όχι, δεν είστε εσείς η επαναστατική πρωτοπορία». Είναι λάθος αυτό και ξεκινά μια κουβέντα ποιος είναι το ταξικό κόμμα. Αλλά αφήνει ανοιχτό να γίνεται μια κουβέντα και ερμηνεία πότε υπάρχει το λαϊκό κίνημα και πότε όχι και η συλλογική δράση ή πότε υπάρχει ή όχι η πράξη της επαναστατικής ιδεολογίας. Ενδιαφέρουσα, μαρξιστική συζήτηση και θα είχε πλάκα αν την έκαναν μόνοι τους. Δυστυχώς, όμως, αυτή η συζήτηση έχει αποτέλεσμα την τρομοκρατία και τους δολοφονημένους.»
