23 Δεκεμβρίου 1925: Η Andrée Aynard γεννιέται από πλούσια, επιφανή οικογένεια, στη Λυών.

Πρώτες αναφορές: Τα καλοκαίρια της τα περνούσε στο πύργο Fontenay, στην γαλλική επαρχία Marmagne. H αυστηρότητα του τοπίου επηρέασε τη διαμόρφωση της αισθητικής της. «Ολο αυτό με έκανε δύσπιστη στην υπερβολή».  

Αντιδραστική φύση. Στα 15 της η Andrée αδειάζει το δωμάτιο της και το επιπλώνει απλά με ένα σιδερένιο κρεβάτι, μια καρέκλα και ένα πόστερ του Miró στους λευκούς τοίχους. Η μητέρα της, πιανίστρια η ίδια, προσπαθεί μάταια να την «προσηλυτίσει» στην τέχνη της μουσικής. Η Andrée μετά από μια φιλότιμη προσπάθεια θα τα παρατήσει και θα απευθυνθεί στην γιαγιά της. «Τι μπορεί να κάνει κανείς που δεν πάει σχολείο και που είναι μουσικός που δεν παίζει μουσική;» «Να γίνει αγγελιοφόρος» ήταν η απάντηση. Και αυτό έκανε.

Ο τύπος και οι διανοούμενοι. Εργάστηκε με την παραπάνω ιδιότητα στα περιοδικά Femina, Elle και L’Oeil. Σε καθημερινή βάση επισκεπτόταν το Café de Flore όπου σύχναζαν προσωπικότητες όπως οι Antonin Artaud, Juliette Greco, Giacometti, Sartre και Simone de Beauvoir. «Ανθρωποι απελευθερωμένοι από συμβατικότητες. Τους παρατηρούσα όλους και ένιωθα έλξη για όσους δεν νοιάζονταν για τίποτα άλλο παρά το να παραμείνουν στο βάθος της ειλικρίνειας τους, στην εσωτερική τους τόλμη. Ηθελα να τους βοηθήσω. Να ανοίξω μια δίοδο επικοινωνίας ανάμεσα σε αυτούς και τον υπόλοιπο κόσμο».

Τέλη του 1950. Η Andrée παντρεύεται τον Jacques Putman – κριτικό τέχνης, συλλέκτη και εκδότη.

1958. Συνεργάζεται με τα καταστήματα Prisunic ως Art Director στο τμήμα Σπιτιού όπου είχε ως μότο «σχεδιάζουμε όμορφα πράγματα για το τίποτα». Η επιθυμία της η τέχνη να είναι για όλους γίνεται πραγματικότητα μέσα από τα Prisunic.  

Créateurs & Industriels. Το 1971 την ανακαλύπτει ο Didier Grumbach και της δίνει ηγετικό ρόλο σε μια νέα εταιρεία με υφάσματα, την Créateurs & Industriels. Από αυτή τη θέση και με ανεπτυγμένο το ένστικτό της θα ανακαλύψει νέα ταλέντα όπως οι Jean-Charles de Castelbajac, Issey Miyake, Ossie Clark, Claude Montana και Thierry Mugler. Τότε ήταν που εισχώρησε και στα λημέρια του interior design μεταμορφώνοντας τη βάση της SNCF σε έκθεση και γραφεία για την Créateurs & Industriels.

Τέλη του 1970. Η Créateurs & Industriels χρεοκοπεί και η Andrée παίρνει διαζύγιο. 

Ecart. Ο φίλος της Michel Guy την προτρέπει να ιδρύσει την εταιρεία Ecart και η Andrée, στα 53 της, μπαίνει για τα καλά στο design και η φήμη της φτάνει μέχρι το Χονγκ Κονγκ και τη Ν. Υόρκη.

Morgans Hotel, Ν. Υόρκη, 1984: Η διαμόρφωση του στάθηκε σταθμός στην καριέρα της Andrée. Διαχειρίστηκε ένα πολύ μικρό  budget και δημιούργησε ένα υψηλών προδιαγραφών ξενοδοχείο. «Τότε με θυμήθηκαν οι Γάλλοι, άρχισαν να ρωτάνε γι έμενα».  

    

Χαρακτηριστικά: Ανακάλυψε νέους τρόπους να αξιοποιεί το φως, να «καθαρίζει» τους χώρους, να αφαιρεί και να περιορίζεται στα βασικά και απαραίτητα. Σπάει τους χωροταξικούς κανόνες. «Δεν εννοώ ότι πρόκειται κάποιος να κάνει μπάνιο στο σαλόνι αλλά το να ανοιχθούν οι χώροι σε διάφορες δραστηριότητες, να μην περιορίζονται σε μια λειτουργία». Απεχθάνεται την πομπώδη πολυτέλεια και επικεντρώνεται στο σκελετό και στα βασικά στοιχεία κάθε αντικειμένου.

                          

1997. H Andrée ιδρύει το ομώνυμο στούντιο της και ασχολείται με το interior και product design και τη σκηνογραφία.

                                                           

Φιλοσοφία. «Αρνούμαι να προσπαθήσω να επανασχεδιάσω ένα αντικείμενο που έχει σχεδιαστεί τέλεια από κάποιους άλλους στο παρελθόν. Πολλά πράγματα δεν μπορούν πλέον να αλλάξουν και πρέπει να το αποδεχθούμε. Αν το τολμήσουμε ας προσπαθήσουμε να προσθέσουμε χιούμορ, να αποστασιοποιηθούμε λίγο. Με ενδιαφέρει πολύ η ύπαρξη του «παράξενου», επιδιώκω ένα στοιχείο πολυπλοκότητας… Η ζωή είναι γεμάτη ατέλειες».  

2007. Η κόρη της, Olivia Putman, αναλαμβάνει την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του στούντιο.


19
Ιανουαρίου 2013. Η Andrée πέθανε στο σπίτι της στο Παρίσι. Η κηδεία πραγματοποιήθηκε σήμερα (23/01/13) στο ναό Saint-Germain-des-Prés στο Παρίσι.