Η αφόρμηση αυτού του άρθρου ήταν η κινηματογραφική ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη με τον τίτλο << Αν…>
Αυτός ο σύνδεσμος λοιπόν μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή…Το αν δυο γράμματα που τα προφέρουμε πολύ πιο συχνά απόσο νομίζουμε στον προφορικό μας λόγο….. Με το αν δείχνουμε πως για την κάθε μας κίνηση υπήρχε κάποια στιγμή και μια άλλη εκδοχή της…..Μια κίνηση που αν την αλλάζαμε ίσως αυτή τη στιγμή η ζωή μας να ήταν εντελώς διαφορετική…. Και αν ήταν όμως ίδια?
Πολλοί σκέπτονται πως αν δέχονταν την πρόταση για μια δουλειά που τους είχε προσφερθεί μπορεί τώρα να ήταν πλουσιότεροι, ευτυχέστεροι και λιγότερο μίζεροι…. Άλλοι πάλι αναρωτιούνται μήπως πήραν τη σωστή απόφαση σε ένα δίλημμα που τους είχε εμφανιστεί στη ζωή τους, ανάμεσα λοιπόν στο απωθημένο ή τη σίγουρη σχέση, στη δουλειά και στην μοναξιά ή στην ερωτική ολοκλήρωση και στα λιγότερα χρήματα, στον φίλο που κάποτε αποφασίσαμε να απομακρύνουμε από τη ζωή μας αλλά που πολλές φόρες σκεφτήκαμε μήπως θα άλλαζε αν του δίναμε την ευκαιρία….
Όλο αν αν αν…. Λίγοι είναι οι άνθρωποι που είναι συνειδητοποιημένοι και σκέπτονται πως οι αποφάσεις που παίρνουν στη ζωή τους είναι οι σωστές…. Η σωστή κίνηση δεν υπάρχει… Κάθε επιλογή έχει απόρροιες και θετικά αποτελέσματα…. Αν λοιπόν κάθε φορά σκεπτόμασταν τι θα μπορούσε να γίνει στη ζωή μας δεν θα ήμασταν ποτέ πλήρεις και ευχαριστημένοι…. Θα σκεπτόμασταν τι θα μπορούσε να γίνει στη ζωή μας, τι θα μας έκανε ευτυχισμένους μα πραγματικά θεωρώ πως κάνουμε λάθος…..
Αφού η κάθε στιγμή και εμπειρία αποτελεί ένα domino επιλογών τότε μέσα σε αυτό υπάρχουν θετικές και αρνητικές στιγμές… Αυτές τις στιγμές πρέπει να τις δεχτούμε και να σκεφτούμε ότι αποτελούν κομμάτια της ζωής μας…Μονό όταν τις αποδεχτούμε θα νιώσουμε καλά με τον εαυτό μας και τις επιλογές μας… Δεν υπάρχουν σωστές επιλογές αλλά σωστή αντιμετώπιση και διαχείριση αυτών… Μπορεί όντως να επιλέξουμε μια φαινομενικά αρνητική και ανέλπιστη πράξη μα στο τέλος να αντιληφτούμε πως τελικά ήταν καλυτέρα που ακολουθήσαμε εκείνο τον δρόμο γιατί μέσω αυτού καταλήξαμε να είμαστε χαρούμενοι και πλήρεις….
Θεωρώ πως για κάθε μας κίνηση υπεύθυνη είναι η λεγόμενη μοίρα, έτσι όπως την ορίζει ο καθένας ( Θεός, καθαρά μονό η μοίρα, εξωτερικοί παράγοντες), αλλά και ο ίδιος μας ο εαυτός….. Όντως μέσω των προσωπικών μας κινήσεων κατευθυνόμαστε στο λαβύρινθο που λέγεται ζωή… Πληγωνόμαστε, χαιρόμαστε, επαληθευόμαστε, διαψευδόμαστε, προσπαθούμε, παραιτούμαστε, αγαπάμε, ερωτευόμαστε και ξανά από την αρχή….
Το ωραίο είναι πως εκεί που λες πως δεν θέλεις να προσπαθήσεις άλλο και πως έχεις φτάσει στο τέλος των αντοχών σου πολλές φόρες αυτή είναι η έναρξη σου για κάτι καινούργιο….. Ναι το αν μπορεί να καταστρέψει την ψυχολογία μας, να ζούμε πάντα στο παρελθόν , στο υποτιθέμενο καλύτερο μέλλον, στις τύψεις, στις προσδοκίες αλλά και στην απόλυτη πεποίθηση πως τίποτα που έχουμε πράξει δεν είναι σωστό… Και ποιος όμως το καθορίζει αυτό? Το αποτέλεσμα? Αυτό δεν μπορώ να το πιστέψω καθώς θεωρώ ότι το αποτέλεσμα για κάθε στιγμή εξαρτάται από την όρεξη και την προσπάθεια που εσύ θέλησες να το μετατρέψεις σε αρνητικό ή θετικό…..
Πιστεύω πως οι έρωτες ή καλυτέρα οι αγάπες που αξίζουν (ερωτικές ή φιλικές ή οικογενειακές) δεν εξαρτώνται από το αν…. Γιατί ακόμη και αν επιλέξεις τον άλλον δρόμο εκείνη η αληθινή σχέση έρχεται και σε βρίσκει ξανά… Είναι σαν ένας φαύλος κύκλος….. Όποια κίνηση κι αν κάνεις πέφτεις πάντα πάνω στο άτομο που όποια απόφαση κι αν έπαιρνες θα βρισκόταν κατά έναν μαγικό τρόπο εκεί….
Το αν λοιπόν θεωρώ ότι είναι υποκειμενικό…. Θεωρώ ότι η κάθε μας κίνηση αντικατροπτίζει το Εγώ μας και η κάθε απόφαση που άπλα αφήσαμε να αιωρείται και στο τέλος δεν πράξαμε αποτελεί το αν που πάντα θα σκεφτόμαστε ή που αν είμαστε αρκετά εγωιστές ή σίγουροι για τις επιλογές μας θα αποτελεί το αν που απλά ξεχάσαμε γιατί δεν μας άξιζε, γιατί δεν μας κάλυπτε και δεν μας ολοκλήρωνε……. Αν δηλαδή επιλέγαμε κάτι άλλο δεν θα ήμασταν τώρα εμείς, αν αποφασίζαμε να πράξουμε κάτι άλλο
