Οι κλέφτες διαμαντιών που συνέλαβε η ΕΛ.ΑΣ.

Η ιστορία αρχίζει με μια εντυπωσιακή ξανθιά, ψηλή γυναίκα. Παρκάρει το πολυτελές αυτοκίνητό της έξω από το κοσμηματοπωλείο, φλυαρεί με το προσωπικό μιλώντας αγγλικά με εκείνη τη χαριτωμένη σλαβική προφορά και τα μάτια της πεταρίζουν όταν εκείνοι τής παρουσιάζουν τα διαμάντια, τους καλύτερους φίλους της. Ισως κάποια στιγμή να ανανεώσει το κραγιόν της ή να σημειώσει κάτι στο καρνέ της με ένα στυλό. Εγκαταλείπει το κοσμηματοπωλείο αφήνοντας την υπόσχεση ότι θα επιστρέψει με τον σύζυγο που θα την ανταμείψει με διαμάντια απλώς και μόνο γιατί υπάρχει.

Υστερα το σκηνικό αλλάζει και το πολυτελές αυτοκίνητο σταματάει μπροστά από ένα ξενοδοχείο δεύτερης κατηγορίας. Εκεί το κραγιόν ή το στυλό συνδέεται με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Σε μια οθόνη, φαίνονται τα συστήματα ασφαλείας που έχουν καταγραφεί με κάθε λεπτομέρεια με τη μίνι κάμερα και ο αρχηγός της συμμορίας φιλά ικανοποιημένος το κορίτσι. Λίγες ημέρες αργότερα, ένα άλλο όχημα σταματά έξω από το κοσμηματοπωλείο: επιβαίνει ο αρχηγός, μαζί με τους συντρόφους του, και οπλισμένος απογυμνώνει το κοσμηματοπωλείο.

Η παραπάνω ιστορία, όπως ακριβώς τη διηγείται στο ΒΗmagazino ιδιωτικός ντετέκτιβ που ασχολείται χρόνια με το κυνήγι της εγκληματικής ομάδας «Ροζ Πάνθηρες», θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει το σενάριο μιας μάλλον συνηθισμένης αστυνομικής ταινίας. Μόνο που οι σκληροτράχηλοι άνδρες με καταγωγή από χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας ούτε αστειεύονται ούτε υποκρίνονται. Εχοντας εκπαιδευτεί στην τέχνη του πολέμου, πήραν τα όπλα στα χέρια τους και μετατράπηκαν μέσα σε μια δεκαετία στους πιο διαβόητους κλέφτες κοσμημάτων του πλανήτη, συγκεντρώνοντας όλα τα χολιγουντιανά κλισέ.

Είναι σχεδόν αστείο, αλλά ακόμη και το όνομά τους το οφείλουν σε μια ταινία, αυτή του «Ροζ Πάνθηρα». Ηταν το 2003 όταν ένας αξιωματικός της Σκότλαντ Γιαρντ, πραγματοποιώντας έρευνα σε διαμέρισμα υπόπτου, βούτηξε τα δάχτυλά του σε ένα βαζάκι κρέμας προσώπου, ανακαλύπτοντας εκεί μέσα ένα διαμάντι αξίας 560.000 ευρώ. Η κρυψώνα ήταν η ίδια που είχε επιλέξει ο Φαντομάς, στην ταινία «Ο Ροζ Πάνθηρας» του 1963. Οι «Ροζ Πάνθηρες» αποδείχτηκαν ιδιαίτερα σινεφίλ και αντέγραψαν την κρυψώνα. Η ζωή αντιγράφει το σινεμά.

Οι άνθρωποι-φαντάσματα

Οι πληροφορίες που έφταναν τα τελευταία χρόνια στην ΕΛ.ΑΣ. από την Ιντερπόλ έκαναν λόγο για παρουσία της πολυσυζητημένης συμμορίας στη χώρα μας, με τους έλληνες αξιωματικούς να δηλώνουν βέβαιοι για αυτό. Εξετάζοντας το modus operandi δεκάδων διαρρήξεων και ληστειών που σημειώνονταν σε κοσμηματοπωλεία, αλλά και σε άλλου είδους καταστήματα, ψιθύριζαν το όνομα της περιβόητης οργάνωσης, προσπαθώντας να κρατήσουν την έρευνα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. «Δεν είχαμε αμφιβολία ότι επρόκειτο για αυτούς. Ηταν έξυπνοι και αποτελεσματικοί. Σπάνια άφηναν πίσω τους αποτυπώματα ή γενετικό υλικό. Είχαμε να κάνουμε ουσιαστικά με ανθρώπους-φαντάσματα» αναφέρει αστυνομική πηγή στο ΒΗmagazino. O χορός των φαντασμάτων έλαβε, όμως, τέλος το 2011 και άτομα που φέρονται να είναι μέλη της εγκληματικής οργάνωσης βρίσκονται σήμερα προφυλακισμένα σε ελληνικές φυλακές.

Η σύλληψη στην Ηλιούπολη

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 25ης Νοεμβρίου του 2011 τρεις άνδρες και μία γυναίκα, που φέρονται να είναι μέλη της, συλλαμβάνονται έπειτα από καταδίωξη επί της Αλίμου. Σύμφωνα με την Ελληνική Αστυνομία, είχε προηγηθεί διάρρηξη σε κοσμηματοπωλείο στην Ηλιούπολη με λεία που άγγιζε τα 60.000 ευρώ. Σύμφωνα με τη δικογραφία, η Ελληνική Αστυνομία από το καλοκαίρι είχε κατορθώσει να θέσει υπό παρακολούθηση μέλη της οργάνωσης, χωρίς όμως να καταφέρει να τους συλλάβει ποτέ επ’ αυτοφώρω, αφού και μετακινούνταν συνεχώς και χρειάζονταν αδιάσειστα στοιχεία για τη σύλληψή τους. Τον περασμένο Μάρτιο, η ΕΛ.ΑΣ. προχώρησε στη σύλληψη ακόμη τριών ατόμων που φέρονται να ανήκουν στο δίκτυο των «Ροζ Πανθήρων». Ανάμεσά τους ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή το όνομα μιας εντυπωσιακής ξανθιάς σέρβας μπασκετμπολίστριας, η οποία τη δεκαετία του ’90 πρωταγωνίστησε στα ελληνικά γήπεδα και σήμερα διατηρούσε γραφείο μέσω του οποίου συστηνόταν ως μάνατζερ αθλητών. Η ιστορία αποκτά, πλέον, ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον.

Η ψηλή γυναίκα

Την ώρα της σύλληψής της, στο διαμέρισμά της στον Χολαργό, η εντυπωσιακή Σέρβα δεν προέβαλε αντίσταση. Λέγεται ότι όταν οι αστυνομικοί τής περνούσαν τις χειροπέδες, εκείνη με μια δόση μαύρου χιούμορ είπε: «Δεν τους άφηνα εδώ σπίτι καλύτερα και να πήγαινα εγώ να κάνω μόνη μου τη ληστεία;». Στο διαμέρισμα βρέθηκαν ένα πιστόλι μάρκας Zastava, ένα σπρέι πιπεριού, πλήθος διαρρηκτικών εργαλείων, αντικλείδια και πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα. Μερικές ώρες νωρίτερα είχαν συλληφθεί ο 36χρονος σύντροφός της μαζί με τον 20χρονο συνεργό του, την ώρα μάλλον που ετοιμάζονταν να πραγματοποιήσουν ληστεία σε κοσμηματοπωλείο στην Καλλιθέα. Οι περούκες που φορούσαν τράβηξαν την προσοχή των ανδρών της ομάδας ΔΙΑΣ που περιπολούσαν στην περιοχή και ακολούθησε συμπλοκή με τον 36χρονο όταν προσπάθησαν να τον σταματήσουν.

Η παραπάνω φράση που αποδίδεται στη 43χρονη μπασκετμπολίστρια είναι πολύ πιθανό να αποτελεί κομμάτι του αστικού μύθου που θέλει τις γυναίκες των «Ροζ Πανθήρων» το ίδιο σκληρές με τους άνδρες. Η εντυπωσιακή Σέρβα, πάντως, επίσημα έχει αρνηθεί οποιαδήποτε ανάμειξη στις ληστείες και στην οργάνωση των «Ροζ Πανθήρων», επιβεβαιώνοντας βέβαια ότι διατηρούσε ερωτική σχέση με τον 36χρονο Σέρβο που συνελήφθη στην Καλλιθέα. Σύμφωνα με πληροφορίες του ΒΗmagazino, υποστηρίζει την αθωότητά της, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι ενώ είχε πληροφορηθεί τη σύλληψη του συντρόφου της, παρακολουθώντας τις ειδήσεις στην τηλεόραση, εκείνη δεν σκέφτηκε να εγκαταλείψει το διαμέρισμά της, όπως θα έκανε κάποιος που ήταν ένοχος. Οι ισχυρισμοί της δεν έπεισαν εισαγγελέα και ανακριτή που διέταξαν την προφυλάκισή της.

Ελαιοχρωματισμός και απόδραση

Φαινομενικά, πέντε μήνες μετά την προφυλάκισή της, είχε συνηθίσει τα νέα δεδομένα της ζωής στη φυλακή. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, η εντυπωσιακή Σέρβα είχε κερδίσει και τη συμπάθεια των σωφρονιστικών υπαλλήλων που μιλούσαν για «ένα καλό παιδί», όπως ακριβώς και οι άνθρωποι που τη θυμούνται να οργώνει τα παρκέ των ελληνικών γηπέδων τη δεκαετία του ’90.

Εκείνο το διάστημα θύμιζε σκιά του παλιού εαυτού της, εκείνου που πρωταγωνιστούσε σε διαφημίσεις τζιν παντελονιών και πόζαρε σε περιοδικά. Με τα μαλλιά πιασμένα σε μια πρόχειρη αλογοουρά και φορώντας μονίμως φόρμες, μόνο το εντυπωσιακό ύψος της, το οποίο άγγιζε το 1,93 μ., θύμιζε τη γυναίκα που υπήρξε κάποτε. Η 43χρονη Σέρβα βρισκόταν, πλέον, πίσω από τα κάγκελα και απασχολούνταν με ελαιοχρωματισμούς στη φυλακή. Το σχέδιο της απόδρασής της φαίνεται να ήταν καλά οργανωμένο εκείνη την Πέμπτη της 12ης Ιουλίου. Οι συνεργοί της βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής από τις γυναικείες φυλακές και έπιναν τον καφέ τους επί της οδού Χειμάρρας 26. Σύμφωνα με περιγραφές, φαίνονταν απόλυτα ψύχραιμοι. Τίποτε δεν μπορούσε να κινήσει υποψίες έτσι και αλλιώς. Είχαν μεταβεί στον Κορυδαλλό με σκοπό να παραδώσουν μπογιές για να συνεχίσει τις χρωματουργικές εργασίες εντός της φυλακής.

Η Σέρβα μετέβη στην πύλη για να παραλάβει τα χρώματα μαζί με μια σωφρονιστική υπάλληλο. Οταν η φύλακας άνοιξε την πόρτα ελάχιστα για να παραλάβει το πακέτο με τις μπογιές που ήταν μεγάλο, δέχτηκε από τον συνεργό της 43χρονης ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι, που την άφησε λιπόθυμη.

Η απόδρασή της δεν ήταν ίσως τόσο χολιγουντιανή όσο αυτές που μας έχουν συνηθίσει τα μέλη των «Ροζ Πανθήρων» στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για παράδειγμα, το 2006, ο Μίλαν Λιέπογια, ο οποίος εμπλέκεται στη μεγάλη ληστεία στο Ντουμπάι – δύο αυτοκίνητα διέλυσαν τη βιτρίνα ενός κοσμηματοπωλείου σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα εμπορικά κέντρα και οι δράστες εισέβαλαν στο κατάστημα με ψεύτικα όπλα –, απέδρασε από τη φυλακή του Λίχτενσταϊν όταν το ασθενοφόρο που τον μετέφερε έπεσε σε ενέδρα των συνεργών του.

Η ελευθερία της 43χρονης από τη Σερβία έμελλε, πάντως, να κρατήσει για πολύ λίγο. Στις 18 Οκτωβρίου, πριν από περίπου έναν μήνα, συνελήφθη στην περιοχή του Ελληνικού, στο πλαίσιο ερευνών για την εξιχνίαση ένοπλης ληστείας που είχε πραγματοποιηθεί σε κοσμηματοπωλείο στην Αργυρούπολη μαζί με άλλα τρία άτομα.

«Ηταν παλιοί γνωστοί μας»

Στις 2 Νοεμβρίου, ο Γεώργιος Παπασηφάκης, αστυνομικός υποδιευθυντής του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ιδιοκτησίας, με υποδέχεται στο γραφείο του, μαζί την αστυνόμο Β΄ Βασιλική Σεργιάννη, έχοντας δεχτεί να μου μιλήσει για την εγκληματική οργάνωση των λεγόμενων «Ροζ Πανθήρων». Η κουβέντα θα ξεκινήσει αρχικά από τη σέρβα μπασκετμπολίστρια, λίγες ημέρες μετά τη δεύτερη σύλληψή της: «Η 43χρονη μάς έχει απασχολήσει ως υπηρεσία από τα τέλη της δεκαετίας του ’90» αποκαλύπτει ο Γεώργιος Παπασηφάκης στο ΒΗmagazino: «Τότε είχε συλληφθεί ξανά με ομάδα Σέρβων για διαρρήξεις καταστημάτων ακριβών, επώνυμων ενδυμάτων. Παλιός γνώριμος της υπηρεσίας μας είναι επίσης και ο 36χρονος σύντροφός της. Κάποια από τα μέλη αυτής της εγκληματικής ομάδας διέμεναν μόνιμα στην Ελλάδα, ενώ κάποιοι άλλοι πηγαινοέρχονταν στο εξωτερικό, έμεναν σε ξενοδοχεία, συμμετείχαν στα χτυπήματα και έφευγαν πάλι. Θεωρώ, πάντως, ότι γνώριζαν καλά την πόλη. Αν κάνουμε μια χαρτογράφηση των χτυπημάτων, διαπιστώνουμε ότι δεν επέλεγαν κεντρικά σημεία, αλλά αντίθετα τα χτυπήματά τους είναι διάσπαρτα στην Αθήνα. Δεν μπορώ να σας δώσω το ακριβές ποσό της λείας τους. Εχοντας πραγματοποιήσει περίπου 60 διαρρήξεις, μαζί με κλοπές, ακόμη και αν υπολογίσεις ως ελάχιστη λεία το ποσό των 30.000 ευρώ τη φορά, το συνολικό ποσό ξεπερνά κατά πολύ το 1 εκατ. ευρώ» καταλήγει.

Ενα θέμα, πάντως, που έχει απασχολήσει σε μεγάλο βαθμό τις αρχές διεθνώς είναι το δίκτυο διανομής των κλοπιμαίων. «Υπάρχει μια δυσκολία εντοπισμού τους διεθνώς» αναφέρει η αστυνόμος Β΄ Βασιλική Σεργιάννη. «Τα ρολόγια – γιατί τα κοσμήματα αλλοιώνονται εύκολα – συνήθως θα εντοπιστούν σε δεύτερο, τρίτο χρόνο, έχοντας περάσει από δύο
-τρία χέρια. Στις δικές μας περιπτώσεις, βρέθηκαν ελάχιστα κοσμήματα στις δύο πρώτες συλλήψεις, ενώ στην τελευταία σύλληψη της Σέρβας, η οποία ήταν αμέσως μετά τη ληστεία στην Αργυρούπολη, βρέθηκαν αντικείμενα προερχόμενα από εκεί».

Το ξενοδοχείο στη Βάρνα

Ο ιδιωτικός ερευνητής Γιώργος Τσούκαλης το 2007 είχε ασχοληθεί με κλοπή σε κοσμηματοπωλείο της Ρόδου που αποδίδεται σε ένα άλλο τμήμα της πολυμελούς οργάνωσης. «Τα κοσμήματα λιώνονταν, αλλά τα ρολόγια, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες που συγκεντρώσαμε, μεταφέρονταν στη Βουλγαρία» αποκαλύπτει στο ΒΗmagazino: «Μέσω ενός κυκλώματος πωλούνταν στα καταστήματα πολυτελούς ξενοδοχείου στη Βάρνα, το οποίο μάλιστα ανήκει σε βούλγαρο πρώην διεθνή ποδοσφαιριστή. Εβλεπες, λοιπόν, ρολόγια που μπορεί να κόστιζαν 40.000 ευρώ να πωλούνται στις βιτρίνες του ξενοδοχείου προς 15.000 ευρώ. Υπήρχαν, βέβαια, και περιπτώσεις πώλησης μαϊμούδων, αλλά μεγάλο μέρος κλεμμένων ρολογιών από Ελλάδα και Τουρκία διακινήθηκαν με αυτόν τον τρόπο».

Ιδιαίτερα εντυπωσιακός είναι και ο τρόπος ζωής των ηγετικών μελών της εγκληματικής οργάνωσης σύμφωνα με τα λεγόμενα του Γιώργου Τσούκαλη. «Ζουν μέσα στη χλιδή. Υπάρχουν πληροφορίες ότι διατηρούσαν βίλα στη Βαρκελώνη, σπίτι στη Μαγιόρκα, ενώ λέγεται ότι διέθεταν και θαλαμηγό στην Κροατία. Πλέον, κάποιοι από την ομάδα φαίνεται να έχουν στην ιδιοκτησία τους καζίνο, κάτι που είναι φυσικά εύκολο με τους τζίρους που είχαν» καταλήγει.

Οι μυστηριώδεις «Ροζ Πάνθηρες» φαίνεται να μη σταματούν πουθενά. Στο ερώτημα αν η ΕΛ.ΑΣ. περιμένει και άλλα χτυπήματά τους στη χώρα μας, η απάντηση είναι καταφατική για τους περισσότερους έλληνες αξιωματικούς παρά τον πρόσφατα επιτυχημένο κύκλο συλλήψεων.

«Μοιάζουν με τη Λερναία Υδρα. Κόβεις ένα κεφάλι και στη θέση του πετάγεται ένα άλλο. Και μην ξεχνάτε ότι η Αθήνα είναι κάτι σαν γειτονιά τους. Ενα ταξίδι μερικών ωρών με το αυτοκίνητο αρκεί» καταλήγει αστυνομική πηγή στο ΒΗmagazino.

Ο ροζ εφιάλτης της Ιντερπόλ

Ποιοι είναι ακριβώς οι «Ροζ Πάνθηρες»; Το ερώτημα φαίνεται να ταλανίζει αρκετούς αστυνομικούς διευθυντές ανά τον κόσμο, καθώς και την ίδια την Ιντερπόλ, που έχει συστήσει ειδική ομάδα για την αντιμετώπισή τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, πρόκειται για ένα χαλαρό δίκτυο συμμοριών με μέλη από χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, χωρίς ξεκάθαρη ιεραρχία και δομή. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, από το 1999 ως σήμερα η λεία των χτυπημάτων τους ξεπερνά τα 300 εκατ. ευρώ.

Οι ληστείες τους εκτείνονται από το Λονδίνο μέχρι το Ντουμπάι. Στο Παρίσι επισκέφθηκαν το κοσμηματοπωλείο Harry Winston και έφυγαν αποσπώντας λεία 80 εκατ. ευρώ, στο Τόκιο έκλεψαν εν ριπή οφθαλμού το διάσημο κολιέ Comtesse de Vendôme αξίας 25 εκατ. ευρώ στη μεγαλύτερη ληστεία που πραγματοποιήθηκε ποτέ στην Ιαπωνία, ενώ στο Ντουμπάι υπήρξαν πιο συγκρατημένοι, αφαιρώντας διαμάντια συνολικής αξίας μόλις 10,7 εκατ. ευρώ, όταν έριξαν δύο αυτοκίνητα στη βιτρίνα κοσμηματοπωλείου του εμπορικού κέντρου Wafi. Το συγκεκριμένο χτύπημα αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα της εγκληματικής οργάνωσης, καθώς έχει καταγραφεί σε βίντεο, το οποίο μάλιστα είναι διαθέσιμο και στο ΥοuΤube (www.youtube.com/watch?v=_MQAjIIQbjM).

Η Ιντερπόλ, σε συνεργασία με τοπικές αστυνομίες, τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει πολλά χτυπήματα, με συλλήψεις μελών τα οποία θεωρούνται ότι βρίσκονται πολύ ψηλά στην ιεραρχία της. Οι «Ροζ Πάνθηρες», όμως, εκτιμάται ότι απαρτίζονται από δεκάδες μέλη, ενώ φαίνεται ότι συνεχώς νέο αίμα διοχετεύεται στους κόλπους τους.

Για παράδειγμα, η λεία των 10,7 εκατ. ευρώ για 55 δευτερόλεπτα «εργασίας» στο Ντουμπάι, τα 27,4 εκατ. ευρώ για μια ληστεία 36 δευτερολέπτων στο Λονδίνο, είναι σημαντικό δέλεαρ ώστε φτωχοί νεαροί από χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας να εντάσσονται συνεχώς στο κύκλωμα. Οπως δηλώνει αστυνομική πηγή στο ΒΗmagazino, η στρατολόγηση ξεκινά πολλές φορές από τα γυμναστήρια.

Αλλωστε, δεν είναι λίγοι οι συμπατριώτες τους που τους θεωρούν ακόμη και ήρωες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον δικτυακό τόπο ενός δημοφιλούς σερβικού ταμπλόιντ ένα άνδρας με το όνομα Μάρκος έγραψε χαρακτηριστικά: «Ελπίζω κάποιος από τους “Ροζ Πάνθηρες” να διαβάσει το μήνυμά μου και να με καλέσει να συμμετάσχω στην ομάδα. Γίνατε μύθοι και είστε ακόμη ζωντανοί. Προσεύχομαι για εσάς. Εύχομαι να ληστέψετε την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ».