Για τα νέα μέτρα{{{ moto }}}

Είναι αλήθεια ότι δεν ψήφισα το δεύτερο Μνημόνιο. Όμως, από τη Βουλή ψηφίστηκε και δημιούργησε μια πραγματικότητα. Θα ήταν λάθος αυτή την πραγματικότητα ο οποιοσδήποτε να μη τη δει και να μη την αντιμετωπίσει με βάση όσα την προσδιορίζουν. Όπως έχω ξαναπεί, περιμένω να δω τη δέσμη των μέτρων από τον πρωθυπουργό και να τα αξιολογήσω συνολικά, όχι αποσπασματικά. Ξέρω ότι θα είναι σκληρά και πολλές φορές μπορεί να είναι και άδικα, όμως πρέπει να αξιολογηθούν στο σύνολό τους. Μέτρα που συνεχίζουν την πολιτική των περικοπών που δεν πίστευα και δεν πιστεύω, προφανώς δεν θα ναι δίκαια. Όμως, θα πρέπει να δούμε αν αυτά βάζουν τέλος σε αυτή την πολιτική και δεύτερον εάν προσδιορίζουν και τα επόμενα βήματα που θα μας οδηγήσουν στην πολυπόθητη ανάπτυξη.

Για την κατηγορία βουλευτών που θα τα ψηφίσει, γιατί λένε ότι δεν έχουν άλλη επιλογή

Κάποιοι γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως. Δεν με εκφράζουν και θα έλεγα ότι δεν προσφέρουν και καλές υπηρεσίες ούτε στην κοινωνία ούτε στο κόμμα. Όλοι οι βουλευτές ζουν το δικό τους μαρτύριο και θα πάρουν αποφάσεις με βάση τη σκέψη τους και την ωριμότητα που διαθέτει ο καθένας και την συνείδησή τους. Πολιτικά θα μιλήσουμε, πολιτικά θα πειστούμε και πολιτικά θα πράξουμε.

Πάμε να αντιμετωπίσουμε μια πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί και που βλέπετε ότι το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει και στην Ευρώπη να βελτιώνεται το τελευταίο διάστημα προς όφελος της Ελλάδας. Το κλίμα δεν είναι το ίδιο κι αυτό δεν μπορεί να μείνει εκτός ζυγαριάς. Η όποια αξία του «ναι» ή του «οχι» στο Μνημόνιο, υπήρχε το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου. Από την επόμενη μέρα ξημέρωσε μια άλλη μέρα. {{{ audio1 }}}

Κατεβάστε το ηχητικό εδώ

Σήμερα βλέπω τα πράγματα μέσα από την νέα πραγματικότητα χωρίς να κάνω το «όχι» σημαία μου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για πρώτη φορά η Ελλάδα σε αυτή τη Σύνοδο Κορυφής αντιμετωπίστηκε εντελώς διαφορετικά. Γίνεται μια στροφή να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με πολιτικά κριτήρια κι οχι με την κατ’ ανάγκη λογιστική.

Για την διαγραφή Σταυρογιάννη

Βιάστηκε να τοποθετηθεί και την πάτησε, απαντώντας σε υποθετικές ερωτήσεις, καθώς δεν είχε λόγο αυτή την ώρα να πάρει θέση για κάτι το οποίο δεν είναι γνωστό. Πάντα αυτό το κρίνω με βάση τη δική μου στάση και συμπεριφορά. Μεγάλο παιδί είναι και ας αποφασίσει όπως θέλει, αρκεί να είναι ήσυχος με τη συνείδησή του.

Για την Χρυσή Αυγή και τον χαιρετισμό Μιχαλολιάκου

Το καθαρό χέρι ήταν καθαρό μέχρι που έφτασε να χαιρετήσει ναζιστικά. Από τη στιγμή που χαιρετάει ναζιστικά και φασιστικά δεν είναι καθαρό χέρι, είναι επικίνδυνο χέρι. Κι έτσι πρέπει να το δει η κοινωνία. Κι αν όλοι μας δεν ξυπνήσουμε την κατάλληλη ώρα, θα βρεθούμε μπροστά σε μεγάλες εκπλήξεις. Σε ένα κόμμα που δεν δίνει απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα, με έναν μόνιμα καταγγελτικό λόγο, κινούμενο στη σφαίρα του ιδεατού, μιλώντας μόνο για την πατρίδα σαν οι υπόλοιποι να μην αγαπάμε και υπηρετούμε την πατρίδα μας. Κι αυτοί μπαίνουν στην λογική του «είμαστε τρίτο κόμμα» και των ψηφαλακίων. Μπαίνουν στη λογική που μέχρι χθες κατήγγειλαν στα άλλα κόμματα. Ενώ τώρα άθελά τους – ηθελημένα λέω εγώ – την υπηρετούν.