Η εσωτερική αυλή του σπιτιού της Ιουλιέτας, στην Βερόνα της Ιταλίας, είναι τις περισσότερες ώρες της ημέρας γεμάτη κόσμο. Οι τοίχοι του διαδρόμου που οδηγεί σε αυτήν είναι γεμάτη χειρόγραφα μηνύματα αγάπης από τουρίστες που θέλουν να αποτυπώσουν την παρουσία τους εκεί. Ο «μύθος» και το όνομά του αποδείχθηκαν το ίδιο ανεξίτηλα στον χρόνο όσο και η ικανότητα της Alfa Romeo -που χρησιμοποιεί το όνομα Giulietta από την δεκαετία του ΄50- να κατασκευάζει ενδιαφέροντα αυτοκίνητα.

Για να λέμε την αλήθεια μετά την MiTo η Giulietta κάνει τους alfisti και όχι μόνο να επιστρέφουν με περιέργεια στις εκθέσεις της φίρμας, αναζητώντας το νόημα της χαράς στην μικρομεσαία κατηγορία αυτοκινήτων.

Κανείς άλλωστε δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Alfa γνωρίζει όχι μόνο να φτιάχνει ερωτεύσιμα αυτοκίνητα αλλά και να κάνει τους άλλους να δείχνουν «παλιοί» -αν και νέοι.

Το design ήταν πάντα κομβικό σημείο για τους Μιλανέζους και η ποιότητα της δουλειάς τους στη Giulietta φαίνεται ακόμη και στο δύσκολο κόκκινο χρώμα. Η μάσκα ως σήμα κατατεθέν, οι κρυφές χειρολαβές των πίσω θυρών, η «θηλυκή» σιλουέτα ενός αυτοκινήτου που κάθε άλλο παρά γυναικείο το λες, αποτυπώνουν το ζητούμενο: να «κολλήσεις» μαζί της.

Παρά τη συναισθηματική παράμετρο του θέματος, ο κατασκευαστής της είναι απόλυτα ρεαλιστής, αποφεύγοντας λάθη του παρελθόντος. Αυτή η Giulietta διαθέτει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας παντού: στο πλαίσιο που υποστηρίζει ακόμη και πέρα από τα όρια σου την αναζήτηση του οδηγικού «ευ ζην» αφήνοντας την κορυφαία διάκριση στις δοκιμές πρόσκρουσης να μιλήσει για αυτό, στους κινητήρες που βρίσκονται στις κορυφαίες θέσεις της κατηγορίας σε ό,τι αφορά απόδοση, επιδόσεις και κατανάλωση, ακόμη και στον τρόπο διαχείρισης των χαρακτηριστικών λειτουργίας των επιμέρους συστημάτων μέσω του συστήματος dna.

Με αυτό παραμετροποιείται σε τρεις θέσεις (dynamic, normal, all weather) η λειτουργία του κινητήρα, του συστήματος διεύθυνσης, του ηλεκτρονικά ελεγχόμενου διαφορικού e-Q2 και του VDC ενώ στη Giulietta κάνει πρεμιέρα και η λειτουργία Pre-Fill που δρα μόνο στην επιλογή dynamic και εξασφαλίζει τη μέγιστη δυνατή απόκριση στο φρενάρισμα, αυξάνοντας την πίεση στο υδραυλικό κύκλωμα των φρένων πριν καν το πάτημα του πεντάλ από τον οδηγό, αν ανιχνευθεί π.χ. απότομη απομάκρυνση του ποδιού του από το γκάζι.
{{{ moto }}}
Σας το είπα, μπορείτε να βρείτε αστοχίες στο παρελθόν της Alfa αλλά η Giulietta δεν θα είναι από αυτές.

Είναι ένα αυτοκίνητο που χαίρεσαι να το οδηγείς, που φαντάζει αδύνατο να πλήξεις πίσω από το τιμόνι του, που απευθύνεται σε ενθουσιώδεις οδηγούς οι οποίοι θα γοητευθούν από τον τρόπο που κυλά στον δρόμο.

Για μένα αυτό είναι και το μεγαλύτερο προσόν της: σε κρατά σε επαφή με τον δρόμο, έχει πολύ καλή ποιότητα κύλισης χωρίς να είναι αποστειρωμένη Ο τρόπος που συνδυάζονται το πλαίσιο με την ανάρτηση επιτρέπει στον οδηγό να περάσει εξίσου καλά είτε κινείται με υψηλές ταχύτητες στον αυτοκινητόδρομο είτε οδηγεί σβέλτα σε δρόμους με στροφές, μαθαίνοντας να αλλάζει ταχύτητες σε ένα εξάρι κιβώτιο με καλή αίσθηση και καλύτερη κλιμάκωση πίσω από το ηλεκτρικά υποβοηθούμενο τιμόνι που εγώ προτιμώ να διατηρώ στη θέση «dynamic».

Και όλα αυτά μάλιστα έχοντας προσωπικά ένα μόνιμο ζήτημα με την πλευρική στήριξη των καθισμάτων της. Πέρα από αυτό δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι για να καταλογίσω στο εσωτερικό της, καθώς ο περιορισμένος χώρος για τα κεφάλια των ψηλότερων επιβατών στο πίσω κάθισμα μοιάζει αναγκαία θυσία στον βωμό του design.

Οδηγώντας -ξανά- την μία μετά την άλλη τις δύο εκδόσεις των 120 και 170 ίππων του μοτέρ των 1.368 κ.εκ., επιβεβαιώνω την προτίμησή μου στην δεύτερη η οποία αξιοποιώντας το σύστημα Multiair δεν έχει απλώς 50 ίππους περισσότερους αλλά και χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμου και μικρότερες εκπομπές ρύπων -άρα χαμηλότερα τέλη κυκλοφορίας- εκτός φυσικά από τις καλύτερες επιδόσεις.

Αμφιβάλλω αν θα βρεθεί κάποιος που θα χαρακτηρίσει την έκδοση των 120 ίππων «λίγη» διότι δεν είναι, αλλά με σχεδόν 2.000 ευρώ διαφορά στην τιμή πώλησης ανάμεσα στις δύο, εγώ θα επέλεγα την ισχυρότερη όχι μόνο για το διάστημα που θα την οδηγούσα αλλά και γιατί τη στιγμή της πώλησής της θα έχανα λιγότερα.

Όσο για την έκδοση 1.750 TBi QV των 235 ίππων, αυτή είναι ένα κείμενο μόνη της και θα την διαβάσετε σύντομα εδώ.

H Alfa Romeo Giulietta σε αριθμούς

Διαστάσεις (μέτρα): Μ/Π/Υ: 4,351 / 1,798 / 1,465

Μεταξόνιο (μέτρα): 2,634

Κινητήρες (κ.εκ.): 1.368 (1.4 TB & 1.4 Multiair), 1.742 (1.750 TBi QV)

Ισχύς (Ιπποι/σ.α.λ.):
120 / 5.000 (1.4 TB), 170 / 5.500 (1.4 TB Multiair), 235 / 5.500 (1.750 TBi QV)

Ροπή (Nm/σ.α.λ.): 206 / 1.750(1.4 TB), 230-250 / 2.250 – 2.500 (1.4 TB Multiair), 300-340 / 4.500 – 1.900 (1.750 TBi QV)

Βάρος (κιλά): Από 1.355

Κατανάλωση (λίτρα καυσίμου/100 χλμ. στο μικτό κύκλο): 6,4 (1.4 TB), 5,8 (1.4 TB Multiair), 7,6 (1.750 TBi QV)

Εκπομπές CO2: 149 (1.4 TB), 134 (1.4 TB Multiair), 177 (1.750 TBi QV)

Επιτάχυνση (0-100χλμ./ώρα):
9,4΄΄(1.4 TB), 7,8΄΄ (1.4 TB Multiair), 6,8΄΄ (1.750 TBi QV)

Τελική ταχύτητα (χλμ./ώρα): 195 (1.4 ΤΒ), 218 (1.4 ΤΒ Multiair), 242 (1.750 TBi QV)

Τιμή πώλησης (ευρώ): Από 20.750
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ