Η ξαφνική έκλαμψη της Αστυνομίας θυμίζει τον σκύλο του Λούκι Λουκ, τον Ραντανπλάν. Ο σκύλος αυτός κοιμόταν διαρκώς, περνούσαν γύρω του οι παράνομοι και αυτός χάζευε, αλλά ξαφνικά έκανε την έκπληξη. Είχε μια έκλαμψη, έπιανε κάποιον και ξανάπεφτε αμέσως σε λήθαργο. Η περίπτωση βέβαια της ΕΛ.ΑΣ. δεν είναι ακριβώς αυτή. Προφανώς υπό την πίεση του πολιτικού κόστους η Αστυνομία αναγκάστηκε να κάνει κάτι και έτσι έπιασε το κύκλωμα των απαγωγέων του εφοπλιστή Παναγόπουλου και εξάρθρωσε ένα «δικό της» κύκλωμα μαστροπείας. Γιατί δικό της; Διότι σε αυτό συμμετείχαν τέσσερις εν ενεργεία αξιωματικοί και απόστρατοι. Η αλήθεια είναι ότι η Αστυνομία εμμέσως ή ευθέως συμμετέχει σε όλα τα παράνομα κυκλώματα. Είτε διά της εκμετάλλευσής τους είτε διά της ανοχής που επιδεικνύει. Και όχι μόνο η Αστυνομία, αλλά και ο επιχειρηματικός και ο πολιτικός κόσμος. Τα παράνομα κυκλώματα είναι πολλά και μεγάλα και σχετίζονται πάντα με το κράτος και με την Αστυνομία. Η διακίνηση ναρκωτικών, η πορνεία, τα νυκτερινά κέντρα που λειτουργούν χωρίς άδεια και με μαύρο χρήμα, οι λαθρομετανάστες. Βέβαιον είναι ότι οι αστυνομικές αρχές δεν κάνουν τη δουλειά τους, ότι τα κυκλώματα έχουν χρηματοδότηση από τον επιχειρηματικό κόσμο και ότι διαθέτουν άνωθεν πολιτική κάλυψη. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι οι βαρυποινίτες τηλεφωνιόντουσαν με επιχειρηματίες, με διευθυντές φυλακών, αυτοί με τη σειρά τους συζητούσαν με συζύγους πολιτικών, ειδικούς γραμματείς και δημάρχους και γενικά όλοι μαζί αποτελούσαν μια μεγάλη παρέα.
Δεν περιμένουμε από αυτή την κυβέρνηση να κάνει κάτι για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Οχι επειδή δεν διαθέτει την πολιτική βούληση- που δεν έχει δείξει να διαθέτει-, αλλά κυρίως διότι δεν διαθέτει την ικανότητα. Η κατάσταση, όμως, έχει φτάσει στο απροχώρητο και οι πολίτες είναι αηδιασμένοι. Ας ξεκινήσουν λοιπόν από τα φανερά. Ποια είναι τα φανερά; Ενα παράδειγμα: Επιχειρηματίας που έχει ένα από τα μεγαλύτερα νυκτερινά κέντρα- μπουζούκια- της χώρας ρωτήθηκε από συνάδελφο πώς γίνεται να καπνίζουν οι πελάτες στο κέντρο του μετά την 1η Ιουλίου. Η απάντησή του- τη μεταφέρω όπως την άκουσα, θεωρώντας ότι είναι τουλάχιστον πιθανή- ήταν αποστομωτική. Είπε: «Το κέντρο αυτό είναι από ελενίτ. Είναι παράνομο ως κτίριο. Η επιχείρησή μου δεν έχει άδεια λειτουργίας. Δεν διαθέτω έξοδο κινδύνου ούτε πυρόσβεση. Εχω δύο κουμπούρια δηλωμένα και τρία αδήλωτα. Τώρα, αν με πιάσουν για το κάπνισμα, θα τους πω: “Δεν αφήνουμε το κάπνισμα στην άκρη να ασχοληθούμε με τα υπόλοιπα;”». Τι δείχνει αυτή η απάντηση; Οτι ο «επιχειρηματίας» έχει προστασία από τους θεσμούς. Και προστασία από τους θεσμούς μπορούν να παρέχουν μόνο οι ίδιοι οι θεσμοί. Κανείς άλλος. Αυτά είναι τα φανερά από τα οποία πρέπει να ξεκινήσουμε.
