Oταν ο Τύπος καταμετρούσε προσεκτικά την παρουσία 70(!) βουλευτών- μεταξύ των οποίων τέσσερις υπουργοί και δέκα υφυπουργοί- στην πρόσφατη ομιλία του υπουργού Πολιτισμού κ. Αντ. Σαμαρά στο Ινστιτούτο «Κωνσταντίνος Καραμανλής», σχολιάζοντας την έντονη κινητικότητα που παρατηρείται εσχάτως στους κόλπους της ΝΔ, για ευνόητους λόγους (βλ. δημοσκοπήσεις που προβλέπουν νίκη του ΠαΣοΚ στις ευρωεκλογές, αλλά και σε περίπτωση πρόωρων εκλογών), δεν μπορούσε πιθανώς να προβλέψει ότι η όλη φιέστα θα προξενούσε εντονότατους τριγμούς στο κυβερνών κόμμα.

Ο κ. Σαμαράς αποδεικνύει ότι, αν η «χειμερία νάρκη» στην οποία είχε πέσει (με την ευγενική συμβολή της οικογένειας Μητσοτάκη) διήρκεσε αρκετά χρόνια, τώρα που ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής τον ξύπνησε- δίνοντάς του κάτι καλύτερο από το φιλί που είχε δώσει ο πρίγκιπας στην κοιμωμένη του παραμυθιού, ένα ολόκληρο υπουργείο- είναι αποφασισμένος να παίξει κεντρικό ρόλο.

Πάντως αυτή τη στιγμή, και ενώ η ΝΔ βλέπει με τρόμο την 7η Ιουνίου να πλησιάζει, η αγωνία σχετικά με το ποιος θα είναι επικεφαλής του «καθαρού καραμανλικού» μπλοκ φουντώνει. Διότι, αν ο κ. Σαμαράς με δηλώσεις όπως «η εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος στον Κώστα Καραμανλή είναι πολύ υψηλή, η υπεροχή του είναι σαφής και μάλιστα διευρυνόμενη, ο κόσμος εμπιστεύεται τον Καραμανλήκαι αυτό είναι πολύτιμο κεφάλαιοπου δεν πρέπει να κατασπαταλήσουμε» κατέστησε σαφές ότι είναι ο ιδανικός για τη θέση τού… εκ δεξιών του πατρός, υπάρχουν και άλλοι «μνηστήρες»όπως ο υπουργός Παιδείας κ. Α. Σπηλιωτόπουλος και ο υπουργός Μεταφορών κ. Ευρ. Στυλιανίδης -, οι οποίοι δεν κατανοούν ούτε τον ηγετικό αέρα που απέκτησε ξαφνικά ούτε αυτό το «ακολουθήστε με!» που εκπέμπει. Για να μην αναφερθώ και στην υπουργό Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία με το που ακούει το όνομα Σαμαράς χαμογελάει ακόμη πιο πλατιά από όσο μας έχει συνηθίσει. Πρόκειται, εμφανώς, για σπασμωδική αντίδραση. Για νευρικό τικ. Για… οξεία αλλεργική σαμαρίτιδα!

Υπάρχουν πάντα και οι… καταφρονεμένοι του κόμματος, με «ηγέτη»τους τον υπουργό Εθνικής Αμυνας κ. Ευ. Μεϊμαράκη. Οι οποίοι περιμένουν στη γωνία τους καλοθελητές που φρόντισαν να τους αφήσουν έξω από το παιχνίδι. Κοντολογίς στη ΝΔ είναι «όλοι μια ωραία ατμόσφαιρα!» . Ο Πρωθυπουργός το έχει πάρει είδηση; Οπως και αν έχει, του αφιερώνω ένα τετράστιχο από «Το χειμωνιάτικο ταξίδι» του Βίλχελμ Μύλερ: «Από το δειλινό ως την αυγούλα/ πολλά κεφάλια έχουν ασπρίσει/- ποιος το πιστεύει; Ενώ το δικό μου/ έμεινε ίδιο σ΄ όλο ετούτο το ταξίδι!». Τι εννοώ; Εγώ τίποτε. Ο ποιητής…

Αν μέσα στον «γαλάζιο» μικρόκοσμο (είκοσι χιλιάδες λεύγες υπό… την πραγματικότητα;) απολαμβάνουν την ωραία ατμόσφαιρά τους, έξω όλα τα είχαμε, οι φυλετικές συγκρούσεις μάς έλειπαν για να αποκτήσει επιπλέον σασπένς η ζωή μας.

Αναστάτωση προκάλεσε στους εν Ελλάδι μουσουλμάνους η (επιεικώς αψυχολόγητη)

ενέργεια αστυνομικού να σκίσει και να πατήσει ένα Κοράνι. Ενταση και στη σχέση Ελλήνων και Βουλγάρων στον Βαθύλακκο του Δήμου Αγίου Αθανασίου Θεσσαλονίκης, με επιθέσεις και ξυλοδαρμούς. Η οποία, όμως, ως φαίνεται εκτονώθηκε. Μυρίζει μπαρούτι στον αέρα αυτή την περίοδο. Γενικώς.

Οσο όμως τεταμένη και αν είναι η κατάσταση, όσο τσιτωμένα και αν είναι τα νεύρα μας, επιτρέψτε μου να σκέφτομαι περισσότερο από όλους τα παιδιά που αυτές τις ημέρες δίνουν εξετάσεις. Και στα οποία ο υπουργός Παιδείας κ. Α. Σπηλιωτόπουλος έχει τάξει τη μεταρρύθμιση της ζωής τους. Για να δούμε… Γιατί αυτό που γίνεται έως σήμερα, με τη μορφή που (δεν) έχει το εκπαιδευτικό σύστημα, μόνο ως απορρύθμιση μπορώ να το χαρακτηρίσω. Τον απορρυθμίζει τον μαθητή, τον κάνει να σιχαθεί και τα βιβλία και το διάβασμα και την εκπαίδευση. Οχι; Πάντως και για εκείνους που είχαν διαβάσει καλά ήταν, ως φαίνεται, αρκετά δύσκολα τα θέματα στα οποία εξετάστηκαν χθες, στα μαθήματα της Ιστορίας και της Βιολογίας. Να τους ευχηθούμε πιο άνετο ταξίδι ως τον τερματισμό της ερχόμενης Τετάρτης. Ο οποίος σηματοδοτεί και την αφετηρία της ενήλικης ζωής τους.

Είδατε έναν Νeophron percnopterus να περνάει έξω από το παράθυρό σας και δεν σπεύσατε να τον φωτογραφίσετε για να τον δείχνετε στα παιδιά σας; Κακώς! Διότι το εν λόγω πτηνό (γύπας ο ασπροπάρης στα ελληνικά) σε λίγα χρόνια μόνο σε φωτογραφίες θα μπορούμε να το δούμε. Περιλαμβάνεται, βλέπετε, στον Κόκκινο Κατάλογο για το 2009 της Διεθνούς Ενωσης για την Προστασία της Φύσης (ΙUCΝ- Ιnternational Union for the Conservation of Νature), ανάμεσα σε άλλα 1.227 είδη πτηνών που έχουν χαρακτηριστεί παγκοσμίως απειλούμενα. Για την ενημέρωσή σας, σύμφωνα με τη λίστα, στη χώρα μας συναντώνται 62 είδη απειλούμενων με εξαφάνιση πουλιών, ενώ ο αριθμός παρουσιάζει αυξητική τάση. Ποιος όμως ασχολείται με τα ταπεινά πτηνά του ουρανού σε μια χώρα που φημίζεται για την αδιαφορία της στα θέματα του περιβάλλοντος;

Ωραίο πράγμα το πράσινο, την περιποίησή του όμως τη θέλει. Και, δυστυχώς, οι δύσκολοι καιροί που ζούμε δεν επιτρέπουν πολλά πολλά έξοδα.

Ειδικά όταν εκείνα αφορούν μικρές πολυτέλειες, όπως τη συντήρηση του κήπου μας. Τα έβαλε κάτω τα πράγματα ο βουλευτής των Τόρις Αντονι Στιν, τα μελέτησε και βρήκε τη λύση: για τη συντήρηση των πεντακοσίων δέντρων που έχει στην εξοχική κατοικία του χρέωσε το δημόσιο ταμείο της Βρετανίας. Πού να φανταζόταν ο άμοιρος ότι η αγάπη του για την κηπουρική θα του στοίχιζε τη βουλευτική έδρα του… Διότι με το που διέρρευσε η είδηση ο κ. Στιν εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Είναι, ό,τι και να λέμε, άδικος ο κόσμος. Στις πολιτισμένες Ευρώπες τους καρατομούν όταν φροντίζουν με έξοδα του κράτους το πράσινο και εδώ τους αποθεώνουμε όταν με έξοδα του κράτους αποψιλώνουν τη χώρα, μπαζώνουν τα ποτάμια και τσιμεντώνουν τις ζωές μας!

Κάτι σαν ανέκδοτο (που είναι όμως εντελώς αληθινό): Λήστεψε υποκατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς στο Πέραμα, ακολούθως όμως μετανόησε και παραδόθηκε στην Αστυνομία. Ο 42χρονος αντιήρωας της ιστορίας μας, αφού εξόφλησε με το μεγαλύτερο μέρος της λείας του τον πιστωτή του, επέστρεψε το ποσό που είχε περισσέψει.

Θα πρέπει να είναι η πρώτη φορά στα αστυνομικά χρονικά της Ελλάδας που ληστής δίνει πίσω ρέστα!

Κύριε διευθυντά

Αν «το αύριο είναι ήδη εδώ, το παρόν είναι ήδη εδώ», όπως διαπίστωσε(!) ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής σε πρόσφατη ομιλία του, εκείνος πού είναι; Εκτός τόπου και χρόνου, φοβάμαι…

Μετά τιμής ΠΑΝΔΩΡΑ