” Είμαστε καλύτεροι απ’ ό,τι νομίζουμε “
Η 31η Μαΐου θα είναι η ημέρα της ζωής του και το 2001 η δική του χρονιά! Πώς και πώς περιμένει ο Ρενέ Χένρικσεν την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα («ευτυχώς θα είμαστε σε διακοπές τότε!»), την ημέρα που η συμβία του Χίλε σύμφωνα με τον ιατρό που την παρακολουθεί θα φέρει στη ζωή το πρώτο παιδί τους. Το τέλος μιας επίπονης σεζόν, της καλύτερης στην καριέρα του δανού αμυντικού, θα συνδυαστεί με το ευτυχέστερο γεγονός της ζωής του. Ανήκει και αυτός, όπως και οι περισσότεροι παίκτες του τωρινού Παναθηναϊκού, σε αυτή τη στερημένη από τίτλους πράσινη γενιά η οποία στάθηκε με αξιοπρέπεια απέναντι σε ευρωπαϊκά μεγαθήρια αλλά έπασχε στις… λεπτομέρειες, όπως έλεγε και ο πρώην τεχνικός αυτής της ομάδας κ. Αγγελος Αναστασιάδης. Ο Χένρικσεν γυρίζει πίσω το ρολόι του χρόνου, από τον Αύγουστο ως σήμερα, καταγράφει πίκρες και χαρές και, «μετρημένος» ων, μολονότι αναδείχθηκε κορυφαίος δανός παίκτης του 2000 και χαρακτηρίστηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της UEFA «ηγέτης του Παναθηναϊκού», τονίζει ότι αυτό που κέρδισε ο ίδιος αλλά και οι συμπαίκτες του από την εφετινή συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ ήταν η εμπειρία για μια καλύτερη παρουσία στην επόμενη αποστολή τους.
Αξιζε καλύτερη τύχη ο Παναθηναϊκός;
«Οι δύο βαθμοί που μαζέψαμε στη δεύτερη φάση των ομίλων είναι πολύ λίγοι αν σκεφθούμε τον τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκε ο Παναθηναϊκός σε όλα τα παιχνίδια. Χάσαμε στα δύο ματς με τη Στουρμ Γκρατς και εκεί τελείωσαν όλα».
Εχεις ξεκάθαρη άποψη για τους λόγους που προκάλεσαν τις ήττες στις δύο αναμετρήσεις με την αυστριακή ομάδα;
«Ηταν η χειρότερη περίοδος της ομάδας στην εφετινή σεζόν! Αρκετοί βασικοί παίκτες ήταν κουρασμένοι, το κλίμα στην ομάδα ήταν πολύ άσχημο έπειτα από τις αποτυχίες στα ματς με τον Πανιώνιο και τον Αρη. Ηταν τυχεροί που παίξαμε μαζί τους σε εκείνο το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα».
Συμφωνείς με την άποψη ότι στον εφετινό Παναθηναϊκό ταιριάζει καλύτερα το «παιχνίδι της υπομονής», έχοντας ταυτόχρονα τις αντεπιθέσεις ως κύριο όπλο;
«Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό. Ολη η ομάδα γνωρίζει και εφαρμόζει πολύ καλά αυτή την τακτική η οποία απέδωσε σε αρκετά παιχνίδια».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος για τον Παναθηναϊκό από αυτή την περιπέτεια;
«Κατ’ αρχάς οι εμπειρίες για πολλούς παίκτες. Αρκετοί, μεταξύ των οποίων και εγώ, αγωνιστήκαμε για πρώτη φορά στο Τσάμπιονς Λιγκ και αυτό θα μας βοηθήσει στο μέλλον να παρουσιαστούμε καλύτεροι. Κατά δεύτερο λόγο είναι η φήμη του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη. Παίξαμε εξαιρετικά εναντίον μεγάλων ομάδων με εκατομμύρια οπαδούς σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες όπου με το ποδόσφαιρο ασχολούνται πάρα πολλοί άνθρωποι. Ακόμη όμως και σε μικρότερες χώρες εντυπωσιάστηκαν με την απόδοσή μας. Υστερα από πολλά παιχνίδια μου τηλεφώνησαν και φίλοι μου και προπονητές, όλοι τους άνθρωποι του ποδοσφαίρου, από τη Δανία και μου έλεγαν πόσο πολύ έχει βελτιωθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο και πόσο καλή ομάδα έχουμε. Προσωπικά είμαι υπερήφανος που παίζω στον Παναθηναϊκό. Εχουμε καλή ομάδα, κάναμε μεγάλη προσπάθεια και παίξαμε πολύ καλό ποδόσφαιρο. Μολονότι δεν έχω κερδίσει κάποιον τίτλο από τη στιγμή που ήρθα στην Ελλάδα, είμαι πολύ ικανοποιημένος από την ομάδα».
Θα χαρακτήριζες την εφετινή χρονιά επιτυχημένη μόνο και μόνο λόγω αυτής της πορείας στο Τσάμπιονς Λιγκ;
«Αν και στον δεύτερο γύρο δεν νικήσαμε ούτε μία φορά, θεωρώ ότι η χρονιά είναι επιτυχημένη στην Ευρώπη. Οχι όμως και στην Ελλάδα!».
Τι ζήλεψες από τους αντιπάλους σας;
«Τους βαθμούς που μας έπαιρναν!».
Να το θέσω αλλιώς: Τι λείπει από τον Παναθηναϊκό για να πλησιάσει στο επίπεδο των μεγάλων ομάδων που αντιμετωπίσατε;
«Πρέπει να πιστέψουμε ότι είμαστε καλύτεροι απ’ ό,τι θεωρούμε. Αλλά ασφαλώς είναι δύσκολο να φθάσουμε στο επίπεδο μιας Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία μπορεί να αντικαθιστά σχεδόν όλους τους παίκτες της δίχως να επηρεάζουν οι απουσίες τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας και την απόδοσή της».
Γιατί στα εντός έδρας παιχνίδια ο Παναθηναϊκός παρουσίασε χειρότερο πρόσωπο συγκριτικά με τα ματς στο εξωτερικό και τελικά πέτυχε μόνο μία νίκη εναντίον της Γιουβέντους;
«Ηταν και ζήτημα ατυχίας, όπως και εναντίον της Μάντσεστερ. Κυρίως, όμως, εξαιρουμένου του ματς με τη Στουρμ Γκρατς, έπαιξε ρόλο η πολύ καλή τακτική των αντιπάλων. Ερχονταν με πρώτο στόχο την ισοπαλία, δεν ανοίγονταν στην επίθεση, όπως στα γήπεδά τους. Η εμπειρία και η κλάση τους ήταν τέτοιες που δεν μας άφηναν πολλά περιθώρια…».
Θεωρείς την αγαπημένη σου Μάντσεστερ φαβορί για την κατάκτηση και του εφετινού Τσάμπιονς Λιγκ;
«Ενα από τα φαβορί, μαζί με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτός θα ήταν ο καλύτερος τελικός αλλά δεν μπορεί να γίνει με βάση τα ζευγάρια που προέκυψαν από την κλήρωση! Μου αρέσει πολύ και το ποδόσφαιρο που παίζει η Λα Κορούνια, η οποία απέδειξε πόσο καλή ομάδα είναι. Θυμάμαι σαν τώρα τις ημέρες πριν από το παιχνίδι στο Ολυμπιακό Στάδιο, όταν όλοι έλεγαν πόσο εύκολο θα είναι και μόνο εμείς οι παίκτες και ο προπονητής ξέραμε πόσο δύσκολη αντίπαλος είναι. Αλλωστε είναι η πρωταθλήτρια Ισπανίας».
Ποιων αντιπάλων τις φανέλες κράτησες ως ενθύμια;
«Α, δεν θυμάμαι… Πάντα είχα στο μυαλό μου να πάρω τη φανέλα ενός αντιπάλου, ποτέ όμως κάποιου συγκεκριμένου. Μόνο από τη Μάντσεστερ θυμάμαι ότι ανταλλάξαμε με τον Μπατ».
Ποιον θεωρείς παίκτη-αποκάλυψη του Παναθηναϊκού στη διοργάνωση;
«Χωρίς αμφισβήτηση τον Λεωνίδα Βόκολο. Πέρυσι δεν είχε αγωνιστεί σε πολλά παιχνίδια αλλά εφέτος μπήκε στην ομάδα και ήταν καταπληκτικός!».
Οι εντυπώσεις του από τα σαλόνια
Αξέχαστος αγώνας: Η νίκη-πρόκριση με τη Γιουβέντους
Κορυφαία στιγμή: Το γκολ του Βαζέχα με τη Γιουβέντους. Πανηγύριζα από μέσα μου για την πρόκριση!
Καλύτερη εμφάνιση του Παναθηναϊκού: Με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο «Ολντ Τράφορντ». Ημασταν σχεδόν τέλειοι!
Χειρότερη εμφάνιση του Τριφυλλιού: Με τη Στουρμ Γκρατς στο Ολυμπιακό Στάδιο
Μεγαλύτερη ατυχία: Με τη Λα Κορούνια και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εντός έδρας
Αξέχαστος παίκτης: Ο εφιάλτης μας: Πολ Σκόουλς!
Καλύτερος αμυντικός: Πρωτίστως ο Ανγκλομά και συνολικά όλη η αμυντική γραμμή της Βαλένθια
Πιο επικίνδυνος επιθετικός: Ο Μάριο Χάας της Στουρμ Γκρατς. Με ξάφνιασε, άλλαξε όλο το ματς όταν μπήκε στον αγώνα, έχει καταπληκτικές κινήσεις για σέντερ φορ!
Μεγαλύτερο λάθος μου: Στο γκολ με το οποίο μας ισοφάρισε η Λα Κορούνια στο ΟΑΚΑ
Καλύτερο παιχνίδι μου: Εναντίον της Γιουβέντους στο «Ντέλε Αλπι»
Ωραιότερο γήπεδο: Το «Ριαθόρ» της Λα Κορούνια
Ομορφότερη πόλη: Η Λα Κορούνια
Αλησμόνητη ατμόσφαιρα: Με τη Γιουβέντους στο Ολυμπιακό Στάδιο
Καλύτεροι οπαδοί: Οι δικοί μας και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο «Ολντ Τράφορντ»
