Απαντούν και γράφουν στις Νέες Εποχές οι καθηγητές Πανεπιστημίου Εφη Γαζή, Ρεββέκα Παιδή και Αθανάσιος Πλατιάς.
«Αν σε Γαλλία και Ιταλία οι ακροδεξιοί σχηματισμοί μοιάζουν να υποδέχονται την αζήτητη κληρονομιά του συνεκτικού έθνους για να τη στρεβλώσουν, σε Γερμανία και Αυστρία οι ακροδεξιοί που κερδίζουν εκλογές και ηγεμονεύουν είναι πολύ πιο σκοτεινοί.»
«Ενα από τα κίνητρα της ποιητικής δημιουργίας είναι η ακριβής απαθανάτιση της αίσθησης ορισμένων στιγμών.»
«Αναμφίβολα κανένα άρθρο, δηλαδή καμία «διαρρύθμιση γραφής», δεν έχει αναγνωστικό ενδιαφέρον – άρα προς τι να δημοσιευθεί; – αν δεν προέρχεται από ένα εσωτερικό διαφέρον»
«Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες, τα έγγραφα αυτά δεν γίνονται δεκτά, κάτι που μειώνει την αυτονομία του ατόμου αναφορικά με το σώμα και τη ζωή του»
Παιδιά επιλέγουν να ταυτίζονται «επισήμως» ως ζώα, όπως δράκοντες και καρχαρίες, μια μορφή νεωτερικής παραφροσύνης που φανερώνει την αποσταθεροποίηση των παραδοσιακών ορίων.
«Ο ύστερος καπιταλισμός κυριαρχείται από επιθυμίες απεριόριστης έκτασης.»
Η ΑΙ μπορεί να δώσει το έναυσμα για τη δημιουργία «υβριδικής νοημοσύνης» μεταξύ ανθρώπων και μηχανών.
Οι πρώτοι σπόροι του δημοκρατικού συστήματος διακυβέρνησης έχουν φυτευτεί από τους πατριάρχες της αρχαιοελληνικής γραμματείας μας, τον Ομηρο και τον Ησίοδο.
Πώς χτίζονται σήμερα οι ουτοπίες;
Απέναντι σε έναν Αύγουστο που έχει ταυτιστεί με τη ραστώνη των διακοπών και επομένως με την παύση των «γεγονότων», εισβάλλει ορμητικός ο Σεπτέμβριος με σειρά συμβάντων.
Το γνωστικό, διανοητικό, ηθικό, συμπεριφορικό κεφάλαιο μιας κοινωνίας συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο με τον οποίο αυτή διοικείται και λειτουργεί.
Αναρωτήθηκα πώς θα γινόταν η ζωή µας αν πράγµατι η εφετινή φθινοπωροάνοιξη και το εφετινό φθινοπωροκαλόκαιρο εγκαθίσταντο για πάντα εδώ. Αν το δυσβάστακτο σκωτσέζικο γκρίζο εγκατέλειπε το Εδιµβούργο και τις Εβρίδες και έριχνε άγκυρα σε Αθήνα και Κυκλάδες.
Γιατί δεν μας ταιριάζει η απλή αναλογική; Η απλοϊκή απάντηση είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει «κουλτούρα συνεργασιών». Πολύ ωραία. Αλλά γιατί δεν υπάρχει;
Το BHMAgazino φιλοξενεί στο εξώφυλλό του σε αυτό το τεύχος μια σπουδαία Ελληνίδα. Τη Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη.
Tο να πάρει μια κυβέρνηση περισσότερες ψήφους ύστερα από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης είναι κάτι σπάνιο, αλλά έχει ξαναγίνει. Στις εκλογές του 2000 ο Κώστας Σημίτης είχε πάρει πιο πολλές ψήφους από το 1996 και προσπέρασε τη Νέα Δημοκρατία στο νήμα. Και η κατάρρευση του κόμματος της αντιπολίτευσης είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί: το 1977 είχε […]
H κυκλοφορία από γνωστή εταιρεία παιχνιδιών µιας κούκλας µε τα χαρακτηριστικά του συνδρόµου Ντάουν, γεγονός που έγινε δεκτό µε ενθουσιασµό, µε έβαλε σε σκέψεις. Ενδιαφέρουσα ιδέα, γιατί όχι; Την ίδια όµως στιγµή τριβέλιζε το µυαλό µου και ένα επίµονο «γιατί ναι»; Ως ένα βήµα προς την εξοικείωση των παιδιών µας µε τα «άλλα» παιδιά, είπαν […]
Δύο σταγόνες στο ένα µάτι, δύο σταγόνες στο άλλο. Κάθε έξι ώρες. Στα νιάτα µου µε ανατρίχιαζε η ιδέα του κολλυρίου. Παρατηρούσα µε θαυµασµό τους ανθρώπους που το χρησιµοποιούσαν, που κατάφερναν να βάζουν κάτι ξένο µέσα στα µάτια τους και να µη λιποθυµούν. Στα 45 µου η αετίσια όρασή µου άρχισε να παρουσιάζει θέµατα. Την […]
Καθώς διανύει τη δέκατη δεκαετία της ζωής του, ο πιο διάσημος εν ζωή καλλιτέχνης της Νότιας Αμερικής και σύζυγος της ελληνίδας εικαστικού Σοφίας Βάρη εξακολουθεί να είναι δημιουργικός και αεικίνητος.
Οι άνθρωποι είχαν πάντα τη διάθεση να γιορτάζουν ό,τι τους ευχαριστούσε, αλλά και ό,τι τους θύμιζε τις αρετές τους. Σχεδόν σε όλες τις θρησκείες υπήρχαν γιορτές για τον ήλιο. Οι Αρχαίοι Ελληνες γιόρταζαν ακόμα και το κρασί και είχαν γι’ αυτό έναν ειδικό θεό, τον Διόνυσο. Οι κάθε λογής εθνικές εορτές υπάρχουν για να μας […]