Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος μιλά για όλα όσα συγκροτούν την καλλιτεχνική του ταυτότητα και για το πώς αντιλαμβάνεται το ρόλο του θεάτρου και της τέχνης μέσα σε έναν κόσμο που δεν ενοχλείται από την έκρηξη του ψέματος.
Βίσση, Αργυρός, Γαρμπή, Σχοινάς Φουρέιρα, Μάστορας και άλλοι καλλιτέχνες, με τη σύμφωνη γνώμη των επιχειρηματιών, αποφάσισαν να διαθέσουν μια κατεξοχήν μέρα για ψυχαγωγία στη μνήμη όσων χάθηκαν πριν από δύο χρόνια στη σιδηροδρομική τραγωδία
Η ηθοποιός Γιώτα Φέστα, με αφορμή το «Χρονικό» του Γιάννη Ρίτσου, μιλάει για την ανάγκη η ανθρωπότητα να επιστρέψει σε ιδεώδη και εκφράζει τον θαυμασμό της για τους «ανθρώπους του χρέους», οι οποίοι αισθάνονται ότι «πρέπει να αφήσουν πίσω κάτι καλό, μακριά από την εξουσία και το χρήμα»
Η μυθολογία, τα όνειρα και η πραγματικότητα μπλέκονται στη φαντασμαγορία της παράστασης «Mythos» που σκηνοθετεί ο Γιώργος Καρακάντζας προτείνοντας ένα διαφορετικό κουκλοθέατρο στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής από τις 21 έως τις 23 Φεβρουαρίου.
Γεννήθηκε και ζει στη Λάρισα. Είναι ποιήτρια και θεατρική συγγραφέας. Πιο πρόσφατο ποιητικό της βιβλίο είναι η συλλογή «Αν είχαμε παντρευτεί, θα γεννούσαμε τον Κωστή Παλαμά» (εκδ. Τηλέγραφος). Το τελευταίο της θεατρικό έργο «How soon is now» παρουσιάζεται στο Φουαγέ του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά έως τις 16/3 σε σκηνοθεσία Πάνου Κούγια
Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας μιλάει για το έργο του «Η κληρονομιά μας» που ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο, για τον Ντόναλντ Τραμπ και για την αγάπη που τρέφει στη χώρα μας.
Η ελληνοϊταλίδα ηθοποιός που μαγεύει τη γείτονα χώρα μιλάει για τη σειρά της στο Netflix, για τη συνεργασία της με τον ποιητή της εικόνας Τέρενς Μάλικ και για το κόκκινο χαλί του Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ ονειρεύεται τα νερά της αγαπημένης της Σύμης.
Η Αντιγόνη Κουλουκάκου μιλάει για το γραμμένο το 1912 «Απορρίπτεται» του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο στο οποίο πρωταγωνιστεί, την απιστία, τις σχέσεις, τον έρωτα, την ομορφιά και τον Θόδωρο Αγγελόπουλο
Η ηθοποιός μιλάει για την παιδική κακοποίηση, θέμα που πραγματεύεται η παράσταση «Festen», στην οποία πρωταγωνιστεί
Η μεγάλη επετειακή έκθεση «ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης - 50 Χρόνια Θέατρο - Ένα Ζωντανό Αρχείο» φιλοξενείται στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων από τις 15 Φεβρουαρίου έως τις 30 Απριλίου 2025.
Ο Γιώργος Καπουτζίδης μιλάει για όλα στο ΒΗΜΑ με αφορμή την «Καρυάτιδα!», το τρίτο θεατρικό έργο του και το πρώτο που υπογράφει για το Εθνικό Θέατρο.
«Είμαστε γελοίοι κατά βάθος όλοι μας»; Ο Νίκος Καραθάνος μας βάζει στα παρασκήνια του ελληνικού θεάτρου και στη σάτιρα του κόσμου του που «λάμπει» σαν... βρώμικο διαμάντι στο θεατρικό «Merde!» του Suyako και στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά δίνει φωνή στη νέα ελληνική δραματουργία και τη νέα γενιά σκηνοθετών με την ανάθεση δημιουργίας νέων έργων στο φετινό του ρεπερτόριο.
Ο πολυδιάστατος δημιουργός επανέρχεται με μια νέα παράσταση εμπνευσμένη από την αληθινή ιστορία των αδελφών Παπέν, η οποία «γέννησε» τις «Δούλες» του Ζαν Ζενέ.
Ο Νικήτας Τσακίρογλου μιλάει για τους πρόσφατους ρόλους του, του Αγίου Αρσενίου και του βασιλιά Λαέρτη, για τη σχεδόν 70 ετών πορεία του στον χώρο και για την Επίδαυρο, η οποία «δεν είναι ένα ακόμα θέατρο αλλά ένας χώρος ιερός που πρέπει να προσκυνήσεις»
Για το έργο «Στο διπλανό δωμάτιο ή Το έργο του δονητή» της Σάρα Ρουλ, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, στο Θέατρο Βρετάνια
Για την παράσταση «Ο Βαρόνος “Φ”», διασκευή του «Φιάκα» του Δημοσθένη Μισιτζή, σε σκηνοθεσία των Γιωργή Τσουρή και Αλέξανδρου Χρυσανθόπουλου, στο Θέατρο Πτι Παλαί
Ο ηθοποιός μιλάει για την παράσταση «Η Ράβδος», τη μοναχική του πορεία στον χώρο, τους δύο γιους του και τη σχέση με τον πατέρα του: «Δεν του είπα ποτέ “σ’ ευχαριστώ” - τότε δεν το καταλάβαινα»
Το «How soon is now» κάνει πρεμιέρα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου - Το τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη είναι εμπνευσμένο από το λογοτεχνικό πρόσωπο της Μαργαρίτας Περδικάρη, μία δασκάλα της αστικής τάξης που μπαίνει στην ΕΠΟΝ.
Η ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας υπογράφει το έργο «Στην κορυφή του κόσμου, εκεί να με πας» και μιλάει στο ΒΗΜΑ για τα εφηβικά όνειρα και την κοινωνική πραγματικότητα των γυναικών, τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην τραγωδία και την κωμωδία, στο θέατρο και στη ζωή.