Οι μεγάλες αντοχές των Ερυθρολεύκων

Οι τρεις ελληνικές ομάδες που εκπροσωπούν εφέτος το ελληνικό ποδόσφαιρο στην Ευρώπη είχαν τρεις πολύ δύσκολους αντιπάλους στην πρεμιέρα τους στη φάση των ομίλων: η ΑΕΚ έπαιξε στην Ολλανδία με τον Αγιαξ την περασμένη Τετάρτη για το Τσάμπιονς Λιγκ, ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα με την Τσέλσι και ο Ολυμπιακός στο «Καραϊσκάκης» με την Μπέτις Σεβίλλη για το Γιουρόπα Λιγκ μία μέρα αργότερα.

Ο Ολυμπιακός πήρε μια ισοπαλία με 0-0 από την Μπέτις. Ηταν η μόνη από τις ελληνικές ομάδες που δεν ηττήθηκε, κι αυτό δεν συνέβη τυχαία. Οι Ερυθρόλευκοι, που έπαιξαν για είκοσι λεπτά με παίκτη λιγότερο απέναντι στους τεχνικά προικισμένους Ισπανούς, αμύνθηκαν σωστά και είχαν τρεις τουλάχιστον μεγάλες ευκαιρίες (με τον Χασάν στο 41′, τον Φετφατζίδη στο 52′ και τον Καμαρά στο 68′) για να πάρουν μια νίκη που θα ήταν αληθινά πολύτιμη.

Ο Ολυμπιακός έμεινε όρθιος σπάζοντας και την κακή του παράδοση, που τον θέλει να ηττάται στην πρεμιέρα του στους ομίλους εντός έδρας. Μπορεί να μην κέρδισε την περσινή πέμπτη ομάδα του ισπανικού πρωταθλήματος (μια ομάδα με μπάτζετ 138 εκατ. ευρώ), αλλά έδειξε σπουδαία οργάνωση, μεγάλη αντοχή και σημάδια βελτίωσης. Και έχει ακόμα τρεις σπουδαίους παίκτες να εντάξει στη μηχανή του: ο Γκιγέρμε, ο Ναουέλ και ο μεγάλος Τουρέ, όταν μπουν, θα ανεβάσουν την ποιότητά του. Η λογική λέει πως ο χρόνος δουλεύει για τον Ολυμπιακό. Το ξεκίνημα ήταν (είναι…) το δυσκολότερο κομμάτι στη σεζόν του.

Κάθε συμμετοχή στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ μοιάζει με μαραθώνιο. Το σπουδαίο για τους Ερυθρολεύκους ήταν αφενός να αποφύγουν την ήττα από τους επικίνδυνους Σεβιλλιάνους, αφετέρου να πιστέψουν ακόμα πιο πολύ στις δυνατότητές τους: τα κατάφεραν και τα δύο.

Ο κόουτς Πέδρο Μαρτίνς, δείχνοντας εμπιστοσύνη στην ομάδα που πήρε τις καλοκαιρινές προκρίσεις με τη Λόκερεν και την Μπέρνλι, έκανε λίγες αλλαγές – ο Φετφατζίδης χρησιμοποιήθηκε αντί του κουρασμένου Χριστοδουλόπουλου, ο Μεριά αντί του Μιράντα και ο Χασάν αντί του Γκερέρο.

Ο Πορτογάλος έδειξε σύνεση και αντανακλαστικά αντικαθιστώντας προτού βγει το ημίχρονο τον Μπουχαλάκη με τον Νάτχο, όταν ο έλληνας παίκτης φλέρταρε με την αποβολή, χρησιμοποίησε στο τελευταίο εικοσάλεπτο τον Χριστοδουλόπουλο αντί του Φετφατζίδη σχεδιάζοντας την τελική αντεπίθεση, αλλά έχασε μια δεύτερη αλλαγή στην επίθεση όταν μετά την αποβολή του Τσιμίκα χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει τον έμπειρο Τοροσίδη για να υπάρξει ισορροπία στα μετόπισθεν. Ο Ολυμπιακός τον είκοσι νέων παικτών έδειξε ομοιογένεια και καθαρό μυαλό, δεν άφησε χώρους στους Ισπανούς, είχε σχέδιο στο παιχνίδι του και δείχνει πως έχει μέλλον. Παρότι στον όμιλο υπάρχει το μεγαθήριο που λέγεται Μίλαν, οι Ερυθρόλευκοι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να προκριθούν. Και δείχνουν να μπορούν πολλά.

Ο ΠΑΟΚ το απόγευμα της Πέμπτης έχασε από την Τσέλσι προβληματίζοντας.  Το τελικό 0-1 είναι μαγική εικόνα. Οι Λονδρέζοι που αγωνίστηκαν με πολλές ρεζέρβες πολυτελείας προηγήθηκαν μόλις στο 7′ με τον Γουίλαν και στη συνέχεια έδωσαν ένα σόου χαμένων ευκαιριών, βουβαίνοντας την καυτή Τούμπα. Οι τουλάχιστον επτά μεγάλες ευκαιρίες που έχασαν οι παίκτες του Σάρι έκαναν πολλούς να σκεφτούν τον περίφημο νόμο του ποδοσφαίρου, με βάση τον οποίο οι σπάταλοι τιμωρούνται.

Ομως ο ΠΑΟΚ, που έκανε το πρώτο σουτ στην αντίπαλη εστία μόλις έξι λεπτά πριν το τέλος του ματς, δεν είχε το κουράγιο να πιέσει και να βρει ένα γκολ για να τιμωρήσει την αγγλική ομάδα για την αστοχία της. Εμοιαζε να παίζει με στόχο μια αξιοπρεπή ήττα – πιθανότατα ο Ρασβάν Λουτσέσκου να εκτιμά ότι η πρόκριση θα κριθεί στα ματς με την Μπάτε Μπορίσοφ και τη Βίντι.

Ο ΠΑΟΚ, που είχαμε θαυμάσει το καλοκαίρι, όταν τον είχαμε δει να αποκλείει τη Βασιλεία και τη Σπαρτάκ Μόσχας, φάνηκε στο ματς με την Τσέλσι φοβισμένος και γεμάτος άγχος. Η άμυνά του ήταν καινούργια (αφού ο Μάτος και ο Κρέσπο δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής εξαιτίας τιμωριών), η μεσαία του γραμμή δεν μπορούσε να δημιουργήσει, παίκτες όπως ο Ουάρντα που μπορούν να προβληματίζουν τον αντίπαλο με την κλάση τους εξαφανίστηκαν από τη βασική ενδεκάδα για το χατίρι όσων τρέχουν, και επίθεση απλά δεν υπήρχε: η ιδέα του Λουτσέσκου να παίξει χωρίς φορ αποδείχθηκε καταστροφική.

Η αστοχία της Τσέλσι έσωσε τον Ρουμάνο από μια συντριβή ανάλογη με αυτή που ο ΠΑΟΚ γνώρισε από την Μπενφίκα. Να δούμε αν στη συνέχεια ο ΠΑΟΚ θα εκμεταλλευθεί καλύτερα την έδρα του. Μακριά από την Τούμπα, απίστευτο κι όμως αληθινό, έχει παίξει στα ευρωπαϊκά του ματς καλύτερα.

Και η ΑΕΚ έκανε κακή πρεμιέρα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Η ήττα της από τον Αγιαξ με 3-0 την περασμένη Τετάρτη δεν αποτελεί κάποιου είδους καταστροφή – οι Ολλανδοί ήταν έτσι κι αλλιώς το φαβορί για τη νίκη. Ομως αν κάτι προκάλεσε ανησυχία ήταν η αναιμική της εμφάνιση, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με το δημιουργικό κομμάτι. Η ΑΕΚ έπαιζε από την αρχή του ματς παθητικά, απλά για να κρατήσει το μηδέν, και μετά το γκολ που δέχθηκε στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου από τον αργεντινό ακραίο αμυντικό Ταλιαφίκο έμοιαζε να περιμένει καρτερικά το τέλος του ματς, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει.

Η έλλειψη του Μάρκο Λιβάγια στην επίθεση φάνηκε, και πιθανότατα να στοίχισε στον Μαρίνο Ουζουνίδη και η απουσία του Τάσου Μπακασέτα, αλλά και στην άμυνα που η ΑΕΚ ήταν πλήρης μόνο άτρωτη δεν υπήρξε. Στο «Γιόχαν Κρόιφ Αρίνα» σταμάτησε ένα σερί 14 αγωνιστικών χωρίς ήττα στην Ευρώπη, όμως αν κάτι κατάλαβαν στην Ενωση είναι ότι το επίπεδο του Τσάμπιονς Λιγκ διαφέρει. Ο Αγιαξ κέρδισε 3-0 χωρίς να εντυπωσιάσει, αλλά χρησιμοποιώντας όλη τη μεθοδικότητα που χαρακτηρίζει το ολλανδικό ποδόσφαιρό του. Οι πιτσιρικάδες του (ο Ντε Γιονγκ, ο Νέρες, ο Φαν ντερ Μπέικ, ο Εϊτινγκ) είναι εξαιρετικοί και ο Τάντιτς, ο Χούντελαρ και ο Ζίχεκ φροντίζουν να μην τους γεμίζουν άγχος αναλαμβάνοντας αυτοί το βάρος της αποστολής. Ο Αγιαξ έχει μέλλον, ενώ η ΑΕΚ έχει μπροστά της ένα ματς με την Μπενφίκα στο ΟΑΚΑ σε δέκα μέρες στο οποίο θα κριθούν τα πάντα. Αν θέλει να διακριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να κερδίσει και για να το κάνει πρέπει να παίξει πολύ καλύτερα από ό,τι στο Αμστερνταμ. Στο οποίο δεν είδαμε τις αρετές της, αλλά τα όριά της.