Παρά τον αντιπολιτευτικό οίστρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κάτω από τα ραντάρ των μέσων ενημέρωσης εξελίσσεται ένας έντονος παρασκηνιακός διαγκωνισμός των διαφόρων τάσεων. Οι ισορροπίες παραμένουν εύθραυστες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία εν όψει και των κομματικών διαδικασιών που θα υπάρξουν με το νέο έτος, ανάλογα και από την εξέλιξη της πανδημίας. Με την ημερομηνία του συνεδρίου να είναι ακόμα στον «αέρα» λόγω Covid-19, πίσω από τις κουρτίνες της συριζαϊκής εξουσίας μαίνεται σφοδρή αντιπαράθεση για τη νομή της κομματικής εξουσίας. Εξάλλου, επίκεινται εκλογές για την ανάδειξη των νέων νομαρχιακών επιτροπών και το αίτημα από τους πασοκογενείς και τους προεδρικούς είναι να υπάρξει μαζικό άνοιγμα του κόμματος. Ομως το «βαθύ κόμμα» εκτιμά ότι θα χάσει μερίδιο της κομματικής εξουσίας με την έλευση «πασοκογενών» και κεντροαριστερών. Ο κ. Τσίπρας δεν σκοπεύει να μπει σε λογική συμβιβασμού με τις διάφορες εσωκομματικές τάσεις και χαρακτηρίζοντας μονόδρομο το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, επιμένει ότι το ανοιχτό κόμμα αποτελεί μια αναζωογονητική διαδικασία.
Την ίδια στιγμή, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, πολλά μέλη των «53+», ο Νίκος Φίλης, ο Νίκος Βούτσης, ο Πάνος Σκουρλέτης κ.ά. ετοιμάζονται να υπερασπιστούν το αριστερό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ και να αντιταχθούν στις όποιες προσπάθειες μετεξέλιξής του σε ένα κόμμα με αρχηγικά χαρακτηριστικά στο οποίο θα υποχωρούν η εσωκομματική δημοκρατική λειτουργία και ο πλουραλισμός. Δεν είναι λίγοι όσοι επιμένουν ακόμα και τώρα να αναδεικνύουν με έμφαση τον κίνδυνο της «πασοκοποίησης». Ουσιαστικά το μεγάλο πρόβλημα για τον κ. Τσίπρα είναι ότι η προσπάθεια ανοίγματος του κόμματος προσκρούει σε όλη αυτή την εσωστρεφή συζήτηση που απωθεί ψηφοφόρους να γίνουν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ενώ το κλίμα και στις οργανώσεις δεν είναι το καλύτερο καθώς παρατηρείται μεγάλη παρασκηνιακή σύγκρουση μεταξύ πασοκογενών και γηγενών συριζαίων.
