Ποτέ άλλοτε στην προεκλογική ιστορία του τόπου μετά το 1974 δεν έγινε τόση συζήτηση για την επόμενη μέρα των εκλογών. Ισως επειδή για πρώτη φορά και λόγω απλής αναλογικής το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διασφαλίζει αυτονόητα μετεκλογικές εξελίξεις.

Οι οποίες φυσικά αποτελούν το πραγματικό ζητούμενο. Μια ολόκληρη χώρα περιμένει να λειτουργήσει, να εργαστεί, να μορφωθεί, να προοδεύσει. Κι αυτό πρέπει να συμβεί από αύριο – ό,τι κι αν βγάλει σήμερα η κάλπη.

Πολύ λογικά λοιπόν το μετεκλογικό αύριο μονοπώλησε την εκλογική κουβέντα. Θα έλεγα ότι ήταν δείγμα σοβαρότητας, αν δεν έκρυβε και μια δόση αμηχανίας. Διότι έως και τη μέρα των εκλογών απάντηση δεν έχει δοθεί.

Η ΝΔ επιμένει στη λογική της αυτοδυναμίας που (για να είμαστε δίκαιοι) της συντηρούν και οι άλλοι. Μια λογική που πιθανότατα θα ανοίξει τον δρόμο για νέες εκλογές σε λίγες εβδομάδες αλλά με διαφορετικό εκλογικό σύστημα.

Απέναντι σε αυτή την προοπτική ουσιαστικός αντίλογος δεν υπήρξε. Δεν διατυπώθηκε καν από εκείνους που έφεραν την απλή αναλογική και ομνύουν στις κυβερνήσεις συνεργασίας. Ούτε εκείνοι που θεωρητικά προσφέρονται έδειξαν πρακτικά διάθεση να συνεργαστούν.

Με άλλα λόγια, το κομματικό σύστημα φάνηκε ανέτοιμο ή ανίκανο να υπηρετήσει τις πολιτικές προδιαγραφές της απλής αναλογικής. Και κατέστησε σχεδόν μονόδρομο την επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς.

Διότι η επόμενη μέρα δεν είναι απλώς οι θερινές διακοπές. Είναι κυρίως η προσπάθεια σταθεροποίησης και ανάκαμψης της χώρας μετά την αναστάτωση της προηγούμενης δεκαετίας.

Είναι η επανατοποθέτηση της Ελλάδας μέσα σε ένα νέο και ταραγμένο περιφερειακό περιβάλλον. Το κεφάλαιο Τουρκία δεν έκλεισε ποτέ ώστε να χρειαστεί να ξανανοίξει.

Είναι ασφαλώς η μεγάλη συζήτηση για την Ευρώπη που όλοι διαισθανόμαστε ότι πλησιάζει με γοργά βήματα.

Για όλους αυτούς τους λόγους η επόμενη μέρα δεν μπορεί να μας βρει στο χάζεμα και στο σουλάτσο. Κι εδώ ακριβώς είναι που θα κριθεί η ωριμότητα και η σοβαρότητα των κομμάτων και των πολιτικών ανδρών.

Για να είμαι ειλικρινής, η προεκλογική αντιπαράθεση δεν μου γέννησε πολλές ελπίδες. Αλλά πέρασε. Και όπως πάντα ο τελικός λόγος κατέληξε στους ψηφοφόρους. Η επόμενη μέρα λοιπόν βρίσκεται στα χέρια τους. Εχουν την ευκαιρία να τη διαμορφώσουν με γνώμονα την πατρίδα και τους ανθρώπους της.