Δεν ήταν ακριβώς παρουσίαση βιβλίου, ούτε και πολιτική εκδήλωση. Εμοιαζε με reunion αλλά κι αυτό μισό, αφού είτε κάποιοι έλειπαν είτε κάθισαν «τιμωρία» στον εξώστη. Οι εξαγγελίες για Νέα Μεταπολίτευση και για ένα ταξίδι που «θα είμαστε μαζί», ακούστηκαν ελπιδοφόρες και κινηματικές, αλλά όχι τόσο σαφείς ως προς τις προθέσεις τους και κυρίως ως προς το περιεχόμενό τους.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι δεδομένο ότι θέλει να επιστρέψει και για την ακρίβεια δεν ήθελε να φύγει ποτέ από την κεντρική πολιτική σκηνή. Μπορεί να αναγκάστηκε, να βρέθηκε χωρίς εναλλακτικές μέσα στο ίδιο του το κόμμα, αλλά σε κάθε περίπτωση το ότι κάποτε παραιτήθηκε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και αρκετά αργότερα από τη Βουλή, ήταν απλώς τα βήματα για τις επόμενες κινήσεις του.

Οι κινήσεις αυτές είναι, όπως πάντα, καλά ζυγισμένες και με τον απαραίτητο κυνισμό που χρειάζεται για να είναι αποτελεσματικές ή έστω να δείχνουν τέτοιες. Στην εκδήλωση όμως για την ΙΘΑΚΗ του ο κυνισμός ήρθε και από (τα) κάτω: μια μορφή αυτο-οργάνωσης σαν αυτή που ο ίδιος ζητάει, σαν άλλος Ανδρέας, αλλά σε μια Ελλάδα πιο νωχελική και λιγότερο αγανακτισμένη.

Το κοινό που βρέθηκε στο «Παλλάς» – πολιτικό και μη – για τον πρώην πρωθυπουργό, έμοιαζε τόσο ίδιο με αυτό του 2015-2019, που όταν το κοιτούσες πιο προσεκτικά δεν έμοιαζε απλώς. Ηταν ίδιο. Δέκα χρόνια μεγαλύτεροι όλοι τους, με τα τραύματα και τις εμπειρίες τους, με τις νίκες και τις ήττες τους, αλλά οι ίδιοι. Οι διαφορές δεν ήταν στους παρόντες, αλλά στους απόντες.

Υπουργοί της διακυβέρνησης που δεν εμφανίστηκαν, συνεργάτες που δεν καλέστηκαν, φίλοι που έχουν ξεχαστεί ή μπει στην άκρη και η παρέα του εξώστη, ήταν αυτές οι κυνικές λεπτομέρειες που έκαναν τη διαφορά στην επανίδρυση του Αλέξη Τσίπρα. Ακόμα και ο στόχος για «μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη» είναι ακριβώς ο ίδιος με την περίοδο 2019-2023, πάντα χωρίς το ΠαΣοΚ και αντί του ΠαΣοΚ και γενικώς μια από τα ίδια.

Ο δρόμος της επιστροφής προς την εξουσία και την πολιτική Ιθάκη φαίνεται ότι θα είναι μακρύς για τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά αν ο Καβάφης είχε δίκιο, εκεί κρύβεται η αξία του ταξιδιού. Από το βήμα του «Παλλάς» και υπό το ξάγρυπνο βλέμμα όσων φοβούνται ότι δεν θα τους πάρει μαζί του, είπε θα τον περπατήσει από τα κάτω, με αυτο-οργάνωση και όχι απαραίτητα με σχέδιο και οργάνωση, τονίζοντας ότι δεν θα απολογηθεί για το παρελθόν, ούτε θα ζητήσει συγγνώμες για λάθη.

Ο,τι έγινε έγινε ή, όπως λένε και αυτοί οι νέοι, ό,τι είναι τώρα.