Σε μια εποχή που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυριαρχούν ως τρόπος έκφρασης, το παρόν μαθητικό τεύχος αποτελεί μία ιδιαίτερη και ξεχωριστή μορφή επικοινωνίας. Οι μαθητές και οι μαθήτριες του 2ου Γενικού Λυκείου Φλώρινας και συγκεκριμένα οι εκπαιδευτικοί όμιλοι φιλαναγνωσίας, σκακιού και πολιτειότητας παρουσιάζουν, στις σελίδες που ακολουθούν, τις τέχνες, τον πολιτισμό, την αρχιτεκτονική και την ιστορία της πόλης τους, ενώ παράλληλα καταθέτουν, μέσα από ερευνητική διαδικασία, τις απόψεις τους, τους προβληματισμούς και τις αγωνίες τους σχετικά με τον κόσμο που τους περιβάλλει.
Ενα από τα βασικότερα ζητήματα που τους απασχολεί είναι η επαγγελματική τους αποκατάσταση και το μέλλον τους στη Φλώρινα στη μετά τον λιγνίτη εποχή. Επίσης, στις στήλες τους γράφουν για περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους υγρότοπους της περιοχής καθώς και την παρουσία των ανεμογεννητριών. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι δικές τους προτάσεις για το πώς η πόλη τους μπορεί να γίνει καλύτερη, ομορφότερη και πιο λειτουργική. Στον τομέα των προσωπικών τους θεωρήσεων και αναζητήσεων για την κοινωνία και τα άτομα εντάσσεται επίσης η προσπάθεια προσέγγισης και διερεύνησης των αντιλήψεων και απόψεων των μαθητών σχετικά με τα έμφυλα στερεότυπα.
Τα οφέλη αυτής της συγγραφικής απόπειρας είναι πολλαπλά για τη σχολική μας κοινότητα. Τα παιδιά μας μπήκαν σε ρόλο δημοσιογράφου, ερευνητή και συντάκτη, άσκησαν την κριτική τους δεινότητα και ανέπτυξαν δεξιότητες του γραπτού λόγου.
Εκφράστηκαν ελεύθερα, δημιουργικά αλλά και καλλιτεχνικά μέσα από τη λήψη φωτογραφιών αλλά και τη δημιουργία ζωγραφικού πίνακα που φιλοτεχνήθηκε από τη μαθήτριά μας και καλλιτέχνη Ελένη Σινιάκη.
Οι μαθητές εργάστηκαν ομαδικά, πήραν συνεντεύξεις, μίλησαν για την ιστορία και σκακιού, ενδύθηκαν με τοπικές φορεσιές, ανέδειξαν συνταγές της φλωρινιώτικης κουζίνας, ήθη και έθιμα και γενικότερα τη λαϊκή παράδοση της περιοχής τους.
Περιηγήθηκαν στα σοκάκια της πόλης τους και τη μετέφεραν στις σελίδες της εφημερίδας μέσα από τη δική τους ξεχωριστή ματιά. Διάβηκαν τους παραποτάμιους δρόμους του Σακουλέβα, ταξίδεψαν στην τοπική ιστορία μέσα από τα παλιά νεοκλασικά αλλά και τα σπίτια μακεδονικού τύπου που στέκουν ακόμη όρθια στις όχθες του, «συνομίλησαν» με τον Αγγελόπουλο στο καφενείο «Διεθνές» και ήρθαν σε επαφή με αξιόλογους φλωρινιώτες καλλιτέχνες και τα έργα τους καλλιεργώντας και διατηρώντας με τον τρόπο αυτόν τη συλλογική τους μνήμη και την τοπική τους ταυτότητα.
Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες σε όσους υποστήριξαν το εγχείρημα αυτό και ιδιαιτέρως τις καθηγήτριες κ.κ. Ζαφειρειώ Μελισίδου, κοινωνιολόγο, και Αρχοντούλα Νικολάου, φιλόλογο, καθώς και στον καθηγητή κ. Σωτήρη Παπαδόπουλο, μαθηματικό, για την πολύτιμη βοήθεια και καθοδήγηση. Καλή και δημιουργική χρονιά!
Η δρ Ειρήνη Κουρεμένου είναι διευθύντρια του 2ου Γενικού Λυκείου Φλώρινας.






