Αν οι νέες διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία προσκρούσουν και πάλι στις μαξιμαλιστικές αξιώσεις του Ερντογάν και συνεπώς διακοπούν λόγω αδιεξόδου, που είναι και το πιθανότερο αλλά και απευκταίο, ας επιτραπεί στη στήλη αυτή να διατυπώσει κάποιες τολμηρές σκέψεις-υποδείξεις. Εν πρώτοις μία περαιτέρω αντίδραση στην εχθρική συμπεριφορά τής υποτελούς στην Τουρκία κυβέρνησης της Λιβύης θα ήταν η άρση της αναγνώρισής της από την Ελλάδα με ταυτόχρονη αναγνώριση της κυβέρνησης του στρατηγού Χάφταρ με το ακαταμάχητο επιχείρημα ότι αυτή την κυβέρνηση αναγνωρίζει το κοινοβούλιο της χώρας. Αρα αυτή διαθέτει τη δημοκρατική νομιμοποίηση. Υπογραμμίζω ότι δεν θα είμαστε οι μόνοι, αφού ως νόμιμο πρωθυπουργό της Λιβύης αναγνωρίζουν τον Χάφταρ και οι Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Εμιράτα και Αίγυπτος, ενώ Γαλλία και Ηνωμένες Πολιτείες αμφιταλαντεύονται.
Από την κυβέρνηση Χάφταρ θα πρέπει προηγουμένως να διασφαλίσουμε ότι θα συνυπογράψει συμφωνία για αποκλειστική οικονομική ζώνη με την Ελλάδα, η οποία θα σέβεται τα δικαιώματά μας αποκλείοντας τις αυθαίρετες διεκδικήσεις της Τουρκίας. Υπενθυμίζω ότι η κυβέρνηση Σάρατζ βαρύνεται με την υπογραφή της παράνομης συμφωνίας με την Τουρκία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
