Η συνθηκολόγηση της νεοαριστερής κυβέρνησης Τσίπρα με εταίρους και δανειστές αποτυπώνεται με τον πλέον καθαρό και σαφή τρόπο στο υπερμνημόνιο των 7.500 σελίδων
Κατά τα φαινόμενα , μετά την μακρά και ατελέσφορη, όπως αποδείχθηκε, περιπλάνηση στα άγονα μονοπάτια της πολιτικής διαπραγμάτευσης η κυβέρνηση Τσίπρα μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο ανέλαβε το πολιτικό κόστος της αξιολόγησης και οδεύει πλέον προς συμφωνία με εταίρους και δανειστές.
Οσοι έχουν την τύχη να επισκέπτονται ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις αντιλαμβάνονται με την πρώτη ματιά τη διαφορά.
Το φθινόπωρο του 2008 όταν ξέσπασε η μεγάλη διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση ο μικρός τότε ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε τις επεξεργασίες,ούτε την αναλυτική ικανότητα να κατανοήσει τις συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία και κατ'επέκταση στην ευρωπαϊκή και ειδικότερα στην ελληνική.
Κοινή η μοίρα των κυβερνήσεων της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης. Και των πρωθυπουργών βεβαίως.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει αισιόδοξο κλίμα για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης με εταίρους
Το 2009 η Ελλάδα πτώχευσε ουσιαστικά. Μόλις διαπιστώθηκε το οικονομικό της αδιέξοδο εξοβελίστηκε από τις αγορές και δεν ήταν σε θέση να χρηματοδοτήσει με ίδιες δυνάμεις ελλείμματα και χρέη.
Τον Δεκέμβριο του 2014 ο κ. Τσίπρας - εν αναμονή πρωθυπουργός τότε - δεν άκουγε κανέναν. Όσες προειδοποιήσεις κι αν εδέχθη απο εγχώριους και διεθνείς παράγοντες και προσωπικότητες δεν μετέβαλε στάση.
Επειτα από επτά μήνες ατέρμονων διαπραγματεύσεων φθάσαμε ξανά στο παρά πέντε με την ψυχή στο στόμα να αναζητούμε εναγωνίως συμφωνία,
Οι διαπραγματεύσεις με εταίρους και δανειστές φαίνεται πως έχουν κολλήσει και πάλι υπό το βάρος των διαφορετικών εκτιμήσεων για το δημοσιονομικό και χρηματοδοτικό κενό του προγράμματος.
Τούτες τις ημέρες συμπληρώνονται έξι χρόνια από την επισημοποίηση της μεγάλης οικονομικής κρίσης με την αποδοχή, υπό το βάρος της επαπειλούμενης πτώχευσης, του πρώτου Μνημονίου και με το περιβόητο διάγγελμα του Γιώργου Παπανδρέου από το Καστελόριζο.
Οι αθεράπευτα αισιόδοξοι αντιμετωπίζουν τη χθεσινή συνέντευξη των τριών οικονομικών υπουργών ως μια
Επειτα από τόσες και τόσες περιπέτειες, οι Ελληνες μπορούν πλέον να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής από το μέγα βάρος της πολύχρονης κρίσης.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, αφού έπαιξε με το Προσφυγικό και ταλαντεύτηκε επί 6 μήνες, χάνοντας το μετεκλογικό πλεονέκτημα ανοχής που της προσέφερε με την ψήφο του ο ελληνικός λαός τον περασμένο Σεπτέμβριο,
Οι συναθροιζόμενες στην αυλή του υπουργού Επικρατείας δυνάμεις προπαγάνδας διακινούν τούτες τις μέρες πληροφορίες για «οχτώ καυτούς φακέλους» που έχει στη διάθεσή του ο Πρωθυπουργός προκειμένου να ανατρέψει τις πολλές κατηγορίες περί κυβερνητικών παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη.
Τι θα γίνει; Πού πάμε; Ποια η τύχη της χώρας; Τι θα μας συμβεί; Πάνδημα τα ερωτήματα που τίθενται αγωνιωδώς τούτο τον καιρό σε σπίτια, γραφεία, καφενεία και κοινωνικές συναθροίσεις.
Κορυφώνεται το ελληνικό αδιέξοδο υπό την συνδυασμένη αρνητική επίδραση των τρομοκρατικών επιθέσεων στις Βρυξέλλες, της έντασης του προσφυγικού και της καθυστέρησης της αξιολόγησης. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα πιέζεται από πολλές πλευρές. Τα βόρεια σύνορα είναι κλειστά, οι υποσιτιζόμενοι εγκλωβισμένοι πρόσφυγες της Ειδομένης μετατρέπονται σταδιακά σε ανθρωπιστική και υγειονομική βόμβα, τα ανατολικά θαλάσσια σύνορα, αντιθέτως, […]
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας θα εξελιχθεί σε κυβερνήτη μακράς πνοής.
Οι κυβερνήτες μας μοιάζουν ανήμποροι, σαν να έχουν κατεβάσει τα χέρια. Χάθηκαν κατά τα φαινόμενα στον κύκλο των αφελών πρώτων λόγων τους και στη λίμνη των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων τους.
Από το 2007 και εντεύθεν, από τότε δηλαδή που ανεδείχθη το βάρος του ελληνικού οικονομικού προβλήματος,