Το προσύμφωνο κατανόησης που συνυπέγραψαν την Τρίτη οι εκπρόσωποι του ΤΑΙΠΕΔ και της ιδιωτικής εταιρίας ακινήτων LAMDA (συμφερόντων της οικογένειας Λάτση) για την επένδυση ανάπλασης του αεροδρομίου του Ελληνικού αποτελεί για τους περισσότερους έμπρακτο στοιχείο συμμόρφωσης της κυβέρνησης Τσίπρα έναντι των μνημονιακών απαιτήσεων εταίρων και δανειστών.
Και αυτό γιατί μέχρι πρόσφατα πλήθος κυβερνητικών στελεχών κατέγραφαν την αντίθεσή τους στην επένδυση ανάπλασης του Ελληνικού και ύψωναν συνεχώς εμπόδιά στην εφαρμογή της συμφωνίας.
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός άλλωστε και η περιφερειάρχης Αττικής είχαν πρωτοστατήσει στο παρελθόν σε εκδηλώσεις εναντίον της ανάθεσης του έργου της ανάπλασης σε ιδιώτες.
Ακριβώς γι’ αυτό, επειδή το Ελληνικό αποτέλεσε συμβολικό πεδίο αντίδρασης για την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, τραπεζίτες, επιχειρηματίες και πολιτικά στελέχη δηλώνουν πεπεισμένα πλέον ότι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του έχουν αποφασίσει να βαδίσουν σε ευρωπαϊκό δρόμο και να ακολουθήσουν χωρίς παρεκβάσεις τις οδηγίες των Βρυξελλών για την έξοδο από την μακρόχρονη κρίση.
Κατά τις εκτιμήσεις τους, ο κ.Τσίπρας κατάλαβε – του πήρε καιρό είναι αλήθεια – ότι δεν είχε άλλη επιλογή πέραν αυτής που του προσέφεραν οι ευρωπαίοι εταίροι και δηλώνει με όλους τους τρόπους ότι θα κάνει τα πάντα προκειμένου σταθεροποιηθεί η χώρα και να επιστρέψει στην κανονικότητα.
Ευελπιστούν λοιπόν ότι στους επόμενους μήνες ο κ.Τσίπρας θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του προκειμένου να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη της αναξιοπιστίας και να απολαύσει η οικονομία της τα όποια αγαθά πηγάζουν από την εφαρμογή των συμφωνηθέντων με εταίρους και δανειστές.
Υπολογίζουν έτσι ότι το επόμενο διάστημα και τουλάχιστον μέχρι την άνοιξη του 2017 θα κάνουν τα πάντα για τη σταθερότητα και την αποφυγή εφαρμογής των δυσμενών προβλέψεων του αυτόματου «κόφτη» δαπανών, που επίσης προβλέφθηκε με την τελευταία συμφωνία.
Αυτό είναι το κυρίαρχο σενάριο τούτο τον καιρό. Ότι από εδώ και πέρα η κυβέρνηση θα ικανοποιεί τα προαπαιτούμενα, η οικονομία θα απολαμβάνει ωφελημάτων και δια αυτών η κυβέρνηση θα κερδίζει χρόνο, δυνάμεις και θα ενισχύσει την εξουσία της στη χώρα, μέσω της οποίας θα αμβλύνει το βάρος του πολιτικού κόστους που τα σκληρά μέτρα της συμφωνίας προκαλούν.
Λογικά αν ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του θεωρούσαν το πολιτικό τους συμφέρον ταυτόσημο με εκείνο της χώρας θα δρούσαν κατ’ αυτό τον τρόπο με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, θα αναιρούσαν όλα τα εμπόδια για την άσκηση επενδυτικής δραστηριότητας και θα βεβαίωναν πίστη και συνέπεια στη γραμμή των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ήρκεσε η επίτευξη συμφωνίας για να καταγραφούν θετικές εξελίξεις στην οικονομία μας. Η πίεση στα ελληνικά ομόλογα αποκλιμακώθηκε σημαντικά, οι τιμές των μετοχών κέρδισαν σχεδόν 50% το τελευταίο διάστημα, συνολικά οι ελληνικές αξίες θα μπορούσαν να αποτιμηθούν πολύ διαφορετικά αν επικρατούσε βεβαιότητα σταθερότητας και συνέπειας και συνέχειας.
Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που ακόμη παραμένουν καχύποπτοι και δύσπιστοι.
Θεωρούν ότι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του δεν πιστεύουν πραγματικά το παραπάνω σενάριο, γι’ αυτό ενεργούν μόνο υπό πίεση και ότι στην παρούσα φάση έκαναν ότι έκαναν επειδή δεν είχαν άλλη επιλογή. Χρειάζονταν τα χρήματα των δόσεων για να αποφύγουν ένα ακόμη επεισόδιο χρεοκοπίας και έτσι δέχτηκαν εκόντες άκοντες τη συμφωνία.
Ορισμένοι μάλιστα πιστεύουν ότι οι κυβερνώντες μόλις ασφαλίσουν τα χρήματα θα επανέλθουν στην γνωστή παρελκυστική τους τακτική, θα κυριαρχηθούν και πάλι από τον πολιτικό στόχο και θα επιχειρήσουν να αιφνιδιάσουν τους αντιπάλους τους.
Τις τελευταίες μέρες με την ανακοίνωση των πρωτοβουλιών για αλλαγή του εκλογικού νόμου και την ανακίνηση του θέματος της συνταγματικής μεταρρύθμισης τα σενάρια επανόδου στον κύκλο του πολιτικού τυχοδιωκτισμού πολλαπλασιάσθηκαν.
Οι πιο προχωρημένοι λένε ότι ο κ.Τσίπρας γνωρίζει ότι το φθινόπωρο θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις σκληρές απαιτήσεις εταίρων και δανειστών για περισσότερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, καθιέρωση των ομαδικών απολύσεων και την υιοθέτηση μέτρων μείωσης του μισθολογικού κόστους στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας και ήδη προετοιμάζει την κοινωνία για το επόμενο εκλογικό δίλημμα.
Δηλαδή, κατά το δεύτερο αυτό σενάριο, θα θελήσει να αιφνιδιάσει πριν ακόμη αποτιμηθεί από τους πολίτες το βάρος των πρόσφατων μέτρων, προβάλλοντας βεβαίως τα αγαθά της ομαλοποίησης των συνθηκών και την αυθεντικότερη υποτίθεται υπεράσπιση της θέσης των εργαζομένων έναντι των σκληρών απαιτήσεων εταίρων και δανειστών.
Στη Νέα Δημοκρατία πάντως πιστεύουν ότι αν επιχειρήσει κάτι τέτοιο η κυβέρνηση θα κινδυνεύσει να χάσει τα αυγά και τα καλάθια.
Κατά την εκτίμηση των επιτελών του κ.Μητσοτάκη η φθορά του Πρωθυπουργού είναι ταχεία, ότι οι διαρκείς κυβιστήσεις τον κατέστησαν αναξιόπιστο, ότι ο ελληνικός λαός τον αντιμετωπίζει πλέον ως «ψεύτη πολιτικό», ότι είναι τέτοια η απώλεια εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του που δημοσκοπικά θυμίζει τη θέση στην οποία είχε περιέλθει ο Γιώργος Παπανδρέου το Νοέμβριο του 2011. Μεταφέρουν μάλιστα την εδραία πεποίθησή τους πως αν αποτολμήσει προσφυγή στις κάλπες θα συντριβεί στην κυριολεξία.
Κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει ποιο σενάριο θα επικρατήσει. Αν δηλαδή ο Πρωθυπουργός θα υπηρετήσει με όλες τις δυνάμεις του τη συμφωνία ελπίζοντας στα οφέλη της ανάκαμψης ή θα παρασυρθεί από τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό που χαρακτηρίζει το κόμμα του. Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν…
