Δύσκολα μπορείς να προσδιορίσεις τι ακριβώς και με πόσα πράγματα ασχολείται ο Coti K.
Η είδηση ότι ο Kόλιν Fάρελ και η Ρέιτσελ Βάις θα πρωταγωνιστήσουν στη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου «The Lobster» (Ο αστακός) σίγουρα δεν σε αφήνει αδιάφορο. Μετά το βραβείο «Ενα κάποιο βλέμμα» για τον «Κυνόδοντα» στις Κάννες το 2009, την υποψηφιότητά του για Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και το βραβείο σεναρίου για τις «Αλπεις» […]
Το παιδικό θέατρο είναι σοβαρή υπόθεση. Ισως σοβαρότερη και από εκείνο των ενηλίκων. Και έτσι οφείλουν να το αντιμετωπίζουν οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες που ασχολούνται με αυτό.
Εξω πάμε καλά. Δεν είναι μόνο το ελληνικό σινεμά που έχει πάρει τα πάνω του, με τις διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ να διαδέχονται η μία την άλλη.
Ο 29χρονος Ερμής Χαλβατζής και η 28χρονη Νατάσα Λιανού αποδεικνύουν περίτρανα ότι ένα ζευγάρι μπορεί να λειτουργεί εξίσου αρμονικά τόσο σε θέματα καρδιάς, όσο και σε θέματα δουλειάς.
Πολυδιαφημισμένο, πολυαναμενόμενο, αλλά και αρκετά απογοητευτικό. Το μιούζικαλ «Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο» στο θέατρο Badminton σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια
Η έξαψη όταν το σκας από το αυστηρό πατρικό όπου μεγάλωσες δεν περιγράφεται.
Εχει εξωπραγματική ομορφιά κι αυτό το εύθραυστα κουκλίστικο προφίλ που βγάζει προς τα έξω την κάνει ιδιαίτερα συμπαθή, ακόμη και στον γυναικείο πληθυσμό που δεν φημίζεται για την ανωτερότητά του.
Φωτογραφίες: Νίκος Τσίρος / Studio ΔΟΛ Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πολύ μακριά από την εποχή της χαριτωμένης Καρέζη και της ναζιάρας Βουγιουκλάκη, οι σύγχρονες ενζενί έχουν άλλου είδους πορεία. Συνήθως περνούν στο πανεπιστήμιο, αλλά κάποια στιγμή τα παρατούν και δίνουν εξετάσεις στο θέατρο, κρυφά ή φανερά από τους γονείς τους. Και όταν τελικά αποφοιτήσουν, δεν […]
Ενα από τα πιο φριχτά κλισέ στο θέατρο είναι εκείνο το «έργο, επίκαιρο όσο ποτέ». Ελα όμως που στην περίπτωση του «Ρινόκερου» ταιριάζει γάντι! Και κάτι ακόμη, που έχει πολλά να πει για την εποχή στην οποία ζούμε: ξαφνικά νιώθεις ότι δεν πασχίζεις ιδιαίτερα για να κατανοήσεις το θέατρο παραλόγου του Ιονέσκο.
Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί που δίνουν έμφαση στο «έντεχνο» ελληνικό τραγούδι παίζουν ξανά και ξανά ένα από τα καινούργια τραγούδια της Δήμητρας Γαλάνη, το «Ενα κόκκινο μαντίλι».
Για δύο Πέμπτες του Φεβρουαρίου, στις 6 και στις 27, θα βρεθεί στον χώρο Τώρα Κ44 ο George Gaudy, ένας από τους πιο υποσχόμενους τραγουδοποιούς της γενιάς του,
Επιστροφή στα βασικά. Στην προπαίδεια. Λένε ότι προσκολλημένος στο παρελθόν είναι εκείνος που νιώθει ότι δεν έχει από κάπου αλλού να πιαστεί, που δεν εκφράζει καμία ελπίδα σε χρόνο ενεστώτα ή, έστω, μέλλοντα. Ξαφνικά παρατηρείται μια στροφή 180 μοιρών στο παρελθόν. Λες και είμαστε συνεννοημένοι, όλοι μαζί, ανακαλύψαμε τη νοσταλγία και την ανακηρύξαμε σε εθνικό […]
Μια χώρα βρίσκεται υπό το απολυταρχικό καθεστώς του Ανώτερου Πληβείου. Σε μια τάξη σχολείου, οι έφηβοι μαθητές είναι γράμματα χωρίς ονόματα, εκπαιδεύονται για να αναπαράγουν προπαγανδιστικά σλόγκαν και κάνουν ιδανικό τους τον σαρκασμό και την πίστη στη διαίρεση των ανθρώπων.
Το Bios μάς έχει συνηθίσει σε πολύ αξιόλογες μετακλήσεις βρετανών καλλιτεχνών όλα αυτά τα χρόνια της νευρώδους λειτουργίας του.
Ο Πίτερ Παν του ελληνικού θεάτρου μεγάλωσε απότομα. Αλλά σίγουρα δεν γέρασε. Παρατηρώντας και συζητώντας με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου,
Η ατμόσφαιρα θυμίζει απαρχαιωμένη δημόσια υπηρεσία, όπου όλα λειτουργούν σαν ρολόι. Σταματημένο. Από πολύ νωρίς το πρωί, ουρές ηθοποιών σχηματίζονται έξω από θέατρα και μέσα σε φουαγιέ.
Βασανισμένο είδος οι μονόλογοι. Πριν από μερικά χρόνια ξέσπασαν σαν επιδημία στη θεατρική Αθήνα, μιας και τι πιο οικονομικό από ένα έργο με έναν ηθοποιό σε ένα μινιμαλιστικό σκηνικό;
«Ο Λευτέρης μού έδωσε να διαβάσω το "Cleansed" ("Καθαροί, πια"), στα τέλη του '99 νομίζω. Το ήθελε πολύ, μου είχε πει. Πάντα αυτό έλεγε: "Το θέλω πολύ".
Ποιος είναι ο Βρυκόλακας του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη; Τί είδαν οι ξένοι περιηγητές στην προεπαναστατική νησιωτική-κυρίως-Ελλάδα; Πόση αλήθεια κρύβουν οι αστικοί μύθοι της νεότερης Ελλάδας; Ποιος ήταν στ' αλήθεια ο περίφημος «νεκρός αδερφός» της δημοτικής μας ποίησης;