Η κιβωτός μας, σε επίκαιρο σημείο της αγκαλιάς του Ορνού, έμοιαζε με κασέλα περιηγητή γεμάτη μυστήρια που μόλις αποβίβασαν οι ναύτες από το ντελικάτο ξύλινο σκαρί «Prince»
Εχει μείνει ζωγραφισμένη στον νου μου η πρώτη ανταπόκριση της Ειρήνης Ηλιοπούλου από το νησί που με ανέστησε, την Κάσο:
Στις άκρες του ελληνισμού, στην Κύπρο, δοξολογούν τον Θεό καπνίζοντας με ευλογημένα σαράντα ημέρες στην εκκλησία φύλλα ελιάς που καίγονται πάνω στα κάρβουνα.
Είναι συγκλονιστικό μια ολόκληρη ζωή να μιλάς με τόση τέχνη και τόσο κάλλος για τα στενάχωρα ίχνη που αφήνει το πέρασμα του χρόνου πάνω στα πράγματα.
Οι ξερολιθιές είναι τα πιο ταπεινά θαύματα του χειροποίητου Αιγαίου και το πιο εικαστικό συστατικό του τοπίου του.
Ο Πάβλος Χαμπίδης επιστρέφει στα τοπία καταγωγής του, στις παιδικές και εφηβικές μνήμες του, μετά τη μεγάλη περιπλάνηση στις μητροπόλεις του κόσμου, στο Παρίσι, στη Ρώμη, στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο, στο Τόκιο, στην Κοπεγχάγη, στη Στοκχόλμη, στην Αθήνα.
Μαζί με τις ζωγραφιές και τις σημειώσεις της από τα Κύθηρα, η Μαρία Γιαννακάκη μού έφερε και ένα σακουλάκι ευωδιαστής λεβάντας.
«Μη με ψάχνετε σήμερα ούτε αύριο / Εφυγα μακριά από μένα» τραγουδούσε ο σπουδαίος Μαρκ Σαγκάλ και ζωγράφιζε τον «Ηλιο του Πόρου»
Η Φολέγανδρος λάμπει ολοχρονίς σαν αρχοντογεννημένη καλλονή. Αλλά αυτές τις ακριβές ημέρες, την Κυριακή, τη Δευτέρα και την Τρίτη του Πάσχα,
Ενα τοπίο σε ταξιδεύει πραγματικά όταν, ενώ το κοιτάζεις ως ενήλικος, σε κάνει να αισθάνεσαι σαν παιδί.
Η κρίση στην Ελλάδα έκανε τον Βαγγέλη Ρήνα να πάρει των ομματιών του και να φύγει όσο πιο μακριά μπορεί. Στο Πεκίνο ας πούμε.
Η Κύπρος είναι η μεγαλόνησος των εφηβικού ενθουσιασμού αγίων και μαρτύρων· από τον Αγιο Ιωάννη Λαμπαδιστή, μέχρι τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
Ο συλλέκτης δεν δημιουργεί έργα αλλά συνθέτει με τις επιλογές του το δικό του, μοναδικό, βλέμμα επάνω στην τέχνη.
Ηταν ένα από αυτά τα σύντομα ταξίδια αναψυχής που πηδάς μέσα τους ανέμελα, σαν νησιώτης, και τελικά κρατούν μια ολόκληρη ζωή.
Με ξύπνησε η μελωδία των νεοσσών των χελιδονιών που έχουν τη φωλιά τους στο μπαλκόνι μου, στο παράλιο ξενοδοχείο Princess, στη Λάρνακα.
Ο Ιταλο Καλβίνο βάζει στις «Αόρατες πόλεις» του τον Μάρκο Πόλο να αφηγείται στον μογγόλο αυτοκράτορα Κουμπλάι Χαν
Από τη σουίτα Τζάστενη του ξενοδοχείου Λαγού Ράχη στον Λαύκο, βλέπουμε εκστατικοί το απίθανο τσαλίμι της άκρης του Πηλίου προς την κυρα-θάλασσα.
Η λέξη «καθρέφτης» τρέχει με σπουδή να θρονιαστεί δίπλα στις λέξεις-χρησμούς του Ανδρέα Εμπειρίκου:
Στην εφετινή Art Αθήνα ο Ανδρέας Νικολάου θα βάλει τον δάκτυλο «Επί τον τύπον των ήλων».