Γνώμες

«Υστερα η μισητή Ερις γέννησε τον Πόνο τον αλγεινό. Γέννησε τη Λήθη, τον Λιμό, τις Πληγές που φέρνουν δάκρυα πολλά.

Οπως πάντα, ούτε και εφέτος έφθασε η πρόσκληση από τον κ. Σουάμπ.

Τα καταφέρνουμε να παραβλέπουμε πλέον τη νύχτα με τον ηλεκτροφωτισμό τα τελευταία 50 χρόνια, κάναμε τη νύχτα, μέρα.

Διαβάζουμε κουραστικές, ανούσιες και επαναλαμβανόμενες αναλύσεις για την άνοδο του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία της Αμερικής

Η έννοια «απεχθής πολιτικός» έχει πλέον εγκατασταθεί για τα καλά - ως περίπου καταστατική αντιληπτική κατηγορία - στις συνειδήσεις των πολιτών του παγκοσμιοποιημένου Βορρά (διότι για τον Νότο, ούτε λόγος).

Η εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ είναι ζωντανή απόδειξη ότι ακόμα και το καλύτερο Σύνταγμα δεν μπορεί να αποτρέψει τα λάθη.

Διαβάστε:

«Εχουν τεθεί οι βάσεις για τη ριζική μεταστροφή του οικονομικού προσανατολισμού της χώρας από ένα κρατικοδίαιτο μοντέλο σε τομείς χαμηλής προστιθέμενης αξίας

«Σήμερα είναι εδώ ένα γκρουπ συναδέλφων σας από την Ελλάδα.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.

Η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Σύμφωνο Συνεργασίας των Δύο Πλευρών του Ειρηνικού (ΤΡΡ) αποτελεί βήμα προς τη λάθος κατεύθυνση και το χειρότερο σενάριο για την παγκόσμια οικονομία.

Βρίσκω άδικο τον ισχυρισμό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση ενεργεί τυχοδιωκτικά, βλέποντας και κάνοντας, έτσι, χωρίς πρόγραμμα, όπως θα έλεγε και η αείμνηστη Μαρία Ρεζάν (πόσο μας λείπει).

«Είμεθα όλοι εντός του μέλλοντός μας. Όταν τραγουδάμε τραγουδάμε εμπρός στους εκφραστικούς πίνακες των ζωγράφων

Οσο κι αν εξορκίζουν τις εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας και οι επιτελείς του στο Μέγαρο Μαξίμου, η

«Ο Κίτσος ο λεβέντης και άλλες ιστορίες» των Θανάση Γιοχάλα και Ζωής Βαΐου, Βιβλιοπωλείον της Εστίας.

Θολό και αβέβαιο εξακολουθεί να παραμένει το σκηνικό για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και μετά

Σε πρόσφατο άρθρο του στην ετήσια έκδοση του Economist για το 2017 ο Πρωθυπουργός αναφέρει μεταξύ άλλων

Τo οικονομικό επιτελείο,σε μία προσπάθεια να «κλείσει» η αξιολόγηση, παρουσίασε πρόταση σύμφωνα με την οποία, προβλέπεται,μετά το 2018, πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ για τρία χρόνια ή 3% του ΑΕΠ για πέντε χρόνια. Βέβαια, στην περίπτωση που αυτό δεν επιτυγχάνεται, θα ενεργοποιείται ο δημοσιονομικός «κόφτης».

Η ιστορία, μας διδάσκει ότι οι σύγχρονες κοινωνίες και ο πολιτισμός μας έχουν δομηθεί με τη δύναμη του λόγου. Ο δημόσιος λόγος αποτελεί το κατ' εξοχήν μέσο ισχύος από όλες τις μορφές εξουσίας. Τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο επεκτείνουν τη δύναμη του δημόσιου και ιδιωτικού λόγου στα πέρατα της γης…

Θα περίμενε κανείς να υπήρχε εορταστικό κλίμα στον ΣΥΡΙΖΑ με τη συμπλήρωση δύο ετών εξουσίας