Με τον θάνατο του Λεωνίδα Ζενάκου κλείνει η σειρά των παλαιότερων λογίων-δημοσιογράφων που κοσμούσαν, όχι μόνο με τα κείμενά τους αλλά και με την ποιότητα των σελίδων που επιμελούνταν, τον καθημερινό μας Τύπο.
Τον Λεωνίδα Ζενάκο τον γνώρισα από μακριά. Μια μέρα του 1971.
Τις πληγές που είχε ανοίξει ο συνεχώς διευρυνόμενος με ποικίλες μορφές εθνικολαϊκισμός τη χρονιά που μας πέρασε καλείται τώρα να επουλώσει η χρονιά που έρχεται και το ερώτημα είναι αν θα τα καταφέρει.
Τούτες τις άγιες και εορταστικές μέρες, στα καλά σπίτια των Αθηνών κυκλοφορούν διάφοροι αστικοί μύθοι. Μου τους μετέφεραν και κρίνω σκόπιμο ότι θα πρέπει να τους μάθετε και εσείς.
Οι Αγγλοσάξονες έχουν λύσει το πρόβλημα με τις ανόητες ερωτήσεις μια και καλή. «Silly questions, silly answers!» λένε - δηλαδή «ανόητες ερωτήσεις, ανόητες απαντήσεις».
Η αιφνίδια γενναιοδωρία της κυβέρνησης προς κάθε αναξιοπαθούντα θέτει εκ των πραγμάτων το ερώτημα: Μύρισε εκλογές;
Είναι σαφές σε όσους στοιχειωδώς παρακολουθούν τις δραστηριότητες της ομάδας Ρουβίκωνας ότι βασικός σκοπός των ιδιότυπων ακτιβιστικών του δράσεων είναι να καταδείξει ότι τελικώς το περίφημο σύστημα δεν είναι και τόσο τρομερό, τόσο ανίκητο, όσο πιθανόν οι πολίτες νομίζουν.
Η υπόθεση με το όνομα των Σκοπίων, το λεγόμενο «Μακεδονικό», είναι μια ανοιχτή πληγή η οποία ταλαιπωρεί εμάς και τη γειτονική χώρα για περισσότερο από τρεις δεκαετίες, και είναι καιρός πια να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση, για να κλείσει ένα κεφάλαιο που μόνο προβλήματα και ελληνικές διπλωματικές ήττες περιλαμβάνει.
Δεν υπάρχουν αναλογίες με το σήμερα, ωστόσο η ιστορία τού καθολικού ιεροκήρυκα της Φλωρεντίας Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα είναι άκρως ενδιαφέρουσα και προπάντων διδακτική.
Ουδείς αμφιβάλλει ότι οι φόροι είναι ασήκωτοι και σε συνδυασμό με τις ασφαλιστικές εισφορές δυσβάστακτοι.
Μια σταγόνα ελπίδας είναι αρκετή για μια νέα αρχή το 2018. Μία σταγόνα ελπίδας χρειαζόμαστε για να πνεύσει λίγος
Την πρώτη του νέου έτους είθισται, μετά την καθιερωμένη δοξολογία, η πολιτική, η διπλωματική και η στρατιωτική
Δέκα χρόνια μετά την προσχώρηση της Βουλγαρίας στην ΕΕ το 2007, η γειτονική χώρα αναλαμβάνει για πρώτη φορά
Η παγκόσμια οικονομία αναμένεται να αναπτυχθεί το 2018 με ρυθμό υψηλότερο του 2017 παρά το γεγονός ότι κάποιες ισχυρές κεντρικές τράπεζες θα συνεχίσουν τον περιορισμό της ποσοτικής χαλάρωσης.
Το 2017 μάς αφήνει με μια γλυκόπικρη γεύση, με τους βασικούς οικονομικούς δείκτες να γυρνούν σε θετικό πρόσημο, μετά όμως από μια ακόμη δύσκολη χρόνια θυσιών και αναγκαίων προσαρμογών.
Το 2018 προβλέπεται να είναι η χρονιά που η Ελλάδα θα βγει από τα μνημόνια και θα αρχίσει να χρηματοδοτείται από τις κεφαλαιαγορές. Το ερώτημα για τις αγορές είναι τι θα συμβεί ύστερα από αυτό.
Η Ελλάδα ύστερα από οκτώ χρόνια σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στην οριστική έξοδό της από την οικονομική κρίση.
Με στρατηγικό στόχο τον τουρισμό 365 ημέρες τον χρόνο στην Ελλάδα και τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη, η εθνική και περιφερειακή τουριστική πολιτική που εφαρμόζουμε από το 2015 έχει φέρει εξαιρετικά αποτελέσματα.
Η βασική στρατηγική αδυναμία του Ν. 4469/17 για την «εξωδικαστική ρύθμιση των οφειλών» εστιάζεται στη μηχανιστική μεταφορά μιας διαδικασίας που αφορά «ομαλές» συνθήκες.
Ο Αύγουστος του 2018 είναι ο μήνας που όλοι περιμένουμε με ανυπομονησία. Τα μνημόνια επιθυμούμε να αποτελέσουν παρελθόν και η χώρα μας να κάνει μια νέα αρχή. Το ζητούν επιχειρήσεις και πολίτες τα τελευταία επτά χρόνια.