Γνώμες

Η ιστορία του σκανδάλου της Novartis είναι μακρά και δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα

Αν οι προστατευόμενοι μάρτυρες αποδειχθούν αξιόπιστοι, τότε το σκάνδαλο Novartis θα είνα

Με βάση τον κοινό νου αναρωτιέμαι γιατί από τον κατάλογο των προτεινόμενων ονομασιών της γειτονικής μας χώρας απουσιάζει η μόνη αποσαφηνιστική, δηλαδή η «Σλαβομακεδονία» με συνακόλουθα τα : «Σλαβομακεδόνες» και «σλαβομακεδονική» γλώσσα. Ισχυρίζονται ότι αντιδρούν στον όρο οι Αλβανοί. Προφάσεις βεβαίως εν αμαρτίαις, διότι πού ακούστηκε μια μειονότητα να υπαγορεύει την ονομασία του κράτους, εντός […]

Όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να υποβαθμίσει το μέγεθος του συλλαλητηρίου

Ουδόλως με ενδιαφέρουν τα κυβερνητικά σχόλια για την υποβάθμιση της σημασίας του συλλαλητηρίου της Αθήνας.

Ήταν με γεωμετρική ακρίβεια βέβαιο, ότι ο νεφεληγερέτης, ολύμπιος Μίκης Θεοδωράκης, ως τιμητικά επιλεγμένος

Σε μια χώρα της οποίας ο μέσος κάτοικος πιστεύει πως θα του αρκούσε μία εβδομάδα στην πρωθυπουργία για να λύσει όχι μόνο τα ελληνικά οικονομικά προβλήματα αλλά και αυτά της ευρωζώνης

Ηρθαν φίλοι από την Αμερική και αποφάσισα να τους κάνω μια κυριακάτικη βόλτα. Να τους πάω στα αρχαία. Το πρόγραμμα είχε ως εξής:

H αυτοβελτίωση έχει καταντήσει εμμονή.

Τι είναι αυτό που ξύπνησε εξαιτίας του Μακεδονικού ζητήματος; Μήπως είναι το ίδιο πράγμα που βγήκε από τις πλατείες

Προφανώς πολλοί πολιτικοί που παραβρέθηκαν στο μεγάλο για την εποχή συλλαλητήριο της Αθήνας για το όνομα της

Σφιγγόταν ο ένας πλάι στον άλλον

Επέλεξα να προσφέρω στον διάλογο δίνοντας απαντήσεις σε τρία κρίσιμα ερωτήματα:

Ποιος είναι ο επιταχυντής της Ιστορίας; Η συνειδητοποίηση. Η άρνησή της είναι το ανάχωμα στην εξέλιξη, γίνεται πυλώνας καθυστέρησης.

Μαζί με την παράλογη διένεξη ανάμεσα στη Σλοβενία και στην Κροατία για λίγο νερό και τα ψάρια που περιέχονται σε αυτό, η διαμάχη για το όνομα ανάμεσα στην Ελλάδα και στον βόρειο γείτονά της ανήκει στα ανοιχτά ερωτήματα για τα Βαλκάνια που σαστίζουν τους εξωτερικούς παρατηρητές

Είναι του καθενός δικαίωμα να «συναθροίζεται».

Είναι λοιπόν ανεπίτρεπτος ελιτισμός η κριτική σε ένα πλειοψηφικό, καταπώς φαίνεται, ρεύμα της κοινής γνώμης;

Οπατέρας μου καταγόταν από την Ηπειρο. Η μάνα του από την Πελοπόννησο. Υπηρέτησε στον στρατό τα χρόνια του Μικρασιατικού. Ηταν λοχίας. Ποτέ δεν μίλαγε για αυτόν τον πόλεμο. Ηταν εθνικόφρων και βασιλόφρων. Από αντίδραση, στην εφηβεία μου, διάβαζα Μαρξ και Πλεχάνοφ. Αργότερα, στη δεκαετία του '50 έζησα τον υπαρκτό σοσιαλισμό στην Ανατολική Γερμανία και άλλαξα γνώμη.

Η χώρα μας βρίσκεται προ μιας ακόμα υπόθεσης εξωτερικής πολιτικής που μπορεί να αποδειχθεί στο μέλλον μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία.

Η αναζωπύρωση του λεγόμενου «Μακεδονικού προβλήματος» έφερε στην επιφάνεια τις δύο αντικρουόμενες στάσεις των Ελλήνων απέναντι στους ξένους: