Από το 1965 μέχρι το 1995, τριάντα ολόκληρα χρόνια, έκανα Πάσχα στην Κέρκυρα.
Σε μια προσπάθεια διάγνωσης των προβλημάτων της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας προστίθεται και το ότι οι εκλογές πραγματοποιούνται συχνότερα από τετραετία - με αποκορύφωμα τις εκλογές του 2015
Μέσω των μεγάλων ανδρών πραγματοποιούνται οι λογικοί σκοποί της Ιστορίας. G. Hegel
Διαβάστε:
Η κράτηση των ελλήνων στρατιωτικών - στην Τουρκία - συνεχίζεται παράτυπα και απαράδεκτα και θα ήθελα για την υπόθεση αυτή, που «αγγίζει» τις ψυχές όλων των Ελλήνων, να σημειώσω τα ακόλουθα:
Με αφορμή την επιστολή των 93 καθηγητών της Νομικής για την εγκληματικότητα και τη χρήση ναρκωτικών μέσα και γύρω από τη σχολή, αξίζει να ξανασκεφτούμε μια ολέθρια κληρονομιά.
Οι συνομιλίες των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας - Αλβανίας για διμερή θέματα στα Τίρανα στις 29 Μαρτίου και οι διαπραγματεύσεις για το μακεδονικό «ονοματολογικό» ζήτημα με τη συμμετοχή του ΟΗΕ στη Βιέννη στις 30 Μαρτίου δείχνουν ότι έπειτα από μακρά περίοδο εσωστρέφειας και λαθών η Ελλάδα θέλει να έχει θετικό ρόλο στα Βαλκάνια.
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις διάγουν αναμφίβολα μια από τις δυσκολότερες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας τους. Αναμφίβολα επίσης, αυτή τη φορά εξαιτίας της Τουρκίας, η οποία έχει επιλέξει να αναβαθμίσει την αναθεωρητική ρητορική της σε Κύπρο και Ελλάδα με συγκεκριμένες πράξεις που έχουν λάβει τη μορφή «κρίσεων χαμηλής έντασης».
Ο ΣΑΛΟΣ και ο ορυμαγδός που προκλήθηκαν - δυστυχώς και διεθνώς για τη χώρα μας - από το «σύνδρομο Σαββίδη» που έβαλε φωτιά στα φρύγανα του εδάφους του μόνιμα πάσχοντος επαγγελματικού ποδοσφαίρου είχαν χρονικά και ουσιαστικά μια αντίθετη ροπή.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα η κοινή γνώμη υπήρξε αμέτοχη της πορείας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Οι «ελίτ» πραγματοποιούσαν βήματα ολοκλήρωσης δίνοντας ελάχιστη προσοχή στις απόψεις της κοινής γνώμης (εκτός αν υπήρχαν δημοψηφίσματα).
Τέσσερις ολόκληρες ώρες συνεδρίασε την περασμένη Τετάρτη το πανίσχυρο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας στην Τουρκία, για να καταλήξει στις γνωστές απειλητικές και συνεχώς επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνον για το Αιγαίο και την Κύπρο, αλλά και κατά των Αμερικανών για την υποστήριξή τους στους Κούρδους, καθώς και των Ευρωπαίων για τη στάση τους στη Βάρνα.
Ουδείς από το Μέγαρο Μαξίμου έκανε τον κόπο να απαντήσει σε μια διαχρονική ερώτηση που υποβάλλεται συνεχώς από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κ. Μητσοτάκη προς τον Αλέξη Τσίπρα (φωτογραφία):
Ενα από τα γνωστά πουλάκια που κατοικοεδρεύουν στην Ηρώδου Αττικού
Υστερα από καιρό ο Καμμένος συναντήθηκε με τον Πρωθυπουργό. Στη συνέχεια (και σε δύο περιπτώσεις) δήλωσε τα εξής:
Από τον Σεπτέμβριο 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει το ίδιο παιχνίδι: πασχίζει να μοιραστεί το κόστος της διακυβέρνησης με την αντιπολίτευση.
Το προδιαγεγραμμένο φιάσκο με τις παραπομπές δέκα πολιτικών της αντιπολίτευσης για το σκάνδαλο της Novartis δεν ολοκληρώνει απλώς μια μικρή περίοδο κατά την οποία η πολιτική αντιπαράθεση στη χώρα χτύπησε «κόκκινο».
Αν επιχειρούσε κάποιος να ανιχνεύσει τι αλλαγές έχουν επέλθει στην Ελλάδα αυτά τα χρόνια της κρίσης και της κατάθλιψης, τα συμπεράσματά του θα ήταν μάλλον απογοητευτικά.
Ο Ντόναλντ Τραμπ πρώτα τα έβαλε με την αμερικανική ελίτ, πολιτική, οικονομική, καλλιτεχνική και επιστημονική, θεωρώντας την υπεύθυνη για τον μαρασμό των μεσοδυτικών Πολιτειών.
Ο Αλέξης Τσίπρας εισέβαλε στην κεντρική πολιτική σκηνή στις αρχές του 2008, σχεδόν ταυτόχρονα με την έλευση της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Μέχρι τότε η πολιτική του παρουσία ήταν σχεδόν περιθωριακή, εντός των στενών ορίων που μικρού κόμματός του.
Χωρίς αφήγημα για την ανάπτυξη της Βόρειας Ελλάδας, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο 11ο Περιφερειακό Συνέδριο Κεντρικής Μακεδονίας την περασμένη Τετάρτη πιάστηκε από τις εργασίες του μετρό, που όντως προχωρούν με ικανοποιητικούς ρυθμούς, λέγοντας το αμίμητο: