Ο λατινιστής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης μιλάει στο «Βήμα» για το πρόσφατο «Σύγχρονο λατινοελληνικό λεξικό» που επιμελήθηκε και τα πάθη της λατινομάθειας στην Ελλάδα της εποχής μας
Με ορμή για ζωή, δραστήρια μέχρι τέλους, η Αλκη Ζέη αφηγήθηκε μέσα από τα βιβλία της την ιστορία της νεότερης Ελλάδας
Η παιδική και η νεανική λογοτεχνία σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της ανταποκρίθηκε στις πολιτικές, κοινωνικές και λογοτεχνικές αλλαγές, υπήρξε καθρέφτης των μεγάλων ρευμάτων που επηρέασαν τη γραφή, τη σκέψη, τους τρόπους ανάγνωσης και τη δημιουργία. Η Aλκη Ζέη εμφανίστηκε στα γράμματά μας τα χρόνια της Kατοχής από το περιοδικό Νεανική Φωνή με πέντε […]
Η Αλκη Ζέη έζησε τις ελπίδες και τις διαψεύσεις του κόσμου της Αριστεράς, πίστευε στην Ελλάδα και στην ενωμένη Ευρώπη και υπηρέτησε αταλάντευτα την τέχνη της
Ο συγγραφέας και μεταφραστής που ξεκίνησε από την Αργολίδα της δεκαετίας του '50 και σταδιοδρόμησε για τέσσερις δεκαετίες στο Χάρβαρντ είχε έντονη παρουσία στα λογοτεχνικά δρώμενα Ελλάδας και Ηνωμένων Πολιτειών
Η ιστορία, η τοπογραφία και τα μνημεία της οθωμανικής Αθήνας, δηλαδή η μακρά περίοδος από τα τέλη της δεκαετίας του 1450 έως το 1827, παρουσιάζονται στον τόμο «Ottoman Athens», που εκδόθηκε από τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη και το Ιδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη. Ο συλλογικός τόμος, σε επιμέλεια της Μαρίας Γεωργοπούλου, διευθύντριας της Γενναδείου, και του Κωνσταντίνου Θανασάκη, […]
Ο θεσσαλονικιός συγγραφέας μιλάει στο «Βήμα» με αφορμή το νέο του μυθιστόρημα που οργανώνεται γύρω από την πολιτική κρίση των Ιουλιανών του 1965. Με το «Casa Μπιάφρα», ένα μυθοπλαστικό πανόραμα της ψυχροπολεμικής Ελλάδας, αποδεικνύει ότι διανύει την πιο δημιουργική περίοδο της λογοτεχνικής του ωριμότητας
Μια νέα μελέτη που μόλις κυκλοφόρησε στα αγγλικά αναλύει τον ρόλο και την πολιτική της υπερδύναμης στην περιοχή
Κι αν ο Αγνωστος Στρατιώτης δεν είναι κενοτάφιο; Ενα πολιτικό μυθιστόρημα για την Αθήνα της κρίσης και την πολυδαίδαλη ιστορία του αναρχισμού
Το πρώτο βιβλίο- θεατρικό έργο του πολυτάλαντου ηθοποιού- σκηνοθέτη –χορογράφου -εικαστικού και εκπαιδευτικού Τάκη Λουκάτου με τίτλο «Η αντανάκλαση μιας πόζας» κυκλοφόρησε και παρουσιάστηκε επίσημα από τις εκδόσεις ΑΣΤΑΡΤΗ
Απεβίωσε το πρωί της Δευτέρας 3 Μαρτίου στον Ευαγγελισμό όπου νοσηλευόταν ο συγγραφέας Στρατής Χαβιαράς. Ήταν 85 ετών
Κική Δημουλά. Ενα ορμητικό άγριο ποτάμι συναισθημάτων! Απ’ την πηγή της θα τρέχουν και θα παρασύρουν το μυαλό τα κείμενα και τα ποιήματά της. Αιώνια πνεύμα ελεύθερο. Σπουδαία γυναίκα. Σεμνή, τρυφερή, ταλαντούχα, με χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Ενας άνθρωπος των Γραμμάτων, της Τέχνης και του Πολιτισμού. Την Κική Δημουλά τη διάβαζα και ταυτιζόμουν σχεδόν με όλα […]
Ούτε ηλεκτρονικό ούτε ατμίζον. Ενα πραγματικό τσιγάρο, η τελευταία σταθερή σου επιθυμία. Κατ’ επανάληψη, σ’ το αρνιόμουν. Το ‘κοψα, σου λεγα, δεν με πίστευες, κι ευθύς ψαχούλευες τις τσάντες μου. Δεν έβρισκες, τα είχα καπνίσει όλα προτού χτυπήσω το κουδούνι σου. Ενα πραγματικό τσιγάρο, η νοερή γραφίδα σου μία ολόκληρη ζωή. Μετά, ατμιστό που ούτε […]
Γνώρισα την Κική Δημουλά στην εφηβεία μου, όταν μια συμμαθήτρια μού χάρισε το βιβλίο της Το τελευταίο σώμα μου (Στιγμή, 1989). Από τότε η φωνή των ποιημάτων της συνοδεύει τη ζωή μου. Λειτούργησε για μένα σαν σοφή συγγενής, που η πρόθεσή της είναι να ανασύρει και να επικοινωνήσει μια αλήθεια. Μου έδειξε πως μπορεί κανείς […]
Οι ομότεχνοι γράφουν
α) Ο δρόμος της Δημουλά προς την ωριμότητα (Το λίγο του κόσμου κ.εξ.) είναι πορεία από την παιγνιώδη αβεβαιότητα στην αποφασιστική αποφθεγματικότητα. Ακόμα και στις πιο πεποιημένες διατυπώσεις της και τους λεκτικούς-διανοητικούς ακροβατισμούς της με τις προσωποποιήσεις των ουσιαστικών διασώζει αλήθεια: ποίηση που εκκρεμεί μεταξύ γυναικείας επιμονής στη λεπτομέρεια και περίτεχνης εγκεφαλικής επεξεργασίας της. Αυτή […]
Σε ανθρώπινο επίπεδο, είχαμε μια εγκάρδια σχέση με την Κική Δημουλά. Ο θάνατός της μου έφερε αναμνήσεις από συναντήσεις, κουβέντες και φωτογραφίες που έτυχε να βγάλουμε μαζί. Να επισημάνω, πρώτον, ότι όποιος διαβάζει στίχους της Δημουλά, χωρίς να παρατίθεται το όνομά της, καταλαβαίνει αμέσως ότι είναι δικοί της. Αυτό συμβαίνει μόνο με τους χαρισματικούς ποιητές, […]
Εγώ γνώρισα την ποίηση της Κικής Δημουλά προτού γνωρίσω την ίδια. Ηταν στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν εκδόθηκε «Το λίγο του κόσμου», που εμένα τότε με συντάραξε, με συγκλόνισε. Σε εκείνο το βιβλίο η Δημουλά δήλωσε «παρούσα», το ένιωσαν όλοι, άλλοι με αγαλλίαση, ανάμεσά τους κι εγώ, κι άλλοι με ελεγχόμενο ακόμη φθόνο. […]
Αναμνήσεις και προσωπικά κείμενα με αυτοβιογραφικό υλικό, χρονογραφήματα και ταξιδιωτικές εντυπώσεις, στιγμιότυπα από την καθημερινή ζωή στην Τράπεζα της Ελλάδος είναι οι λιγότερο γνωστές αλλά ποικιλοτρόπως ενδιαφέρουσες πλευρές της συγγραφικής δραστηριότητας της Κικής Δημουλά
Η κορυφαία ποιήτρια αποκαλύπτει πτυχές της ζωής και της τέχνης της μέσα από εμβληματικές ομιλίες της