Το καλοκαίρι του 2021 πρόκειται να κυκλοφορήσει μια αδημοσίευτη συλλογή δοκιμίων από τον Βρετανό συγγραφέα του «Χόμπιτ» και του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών».

Μετενσαρκώνονται τα ξωτικά; Ποιοι χαρακτήρες έχουν γενιάδα; Στα δοκίμια αυτά ο Τόλκιν εξερευνά ποικίλα θέματα και επιχειρεί να απαντήσει διάφορα ερωτήματα των φίλων του  «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών».

Τα δοκίμια έχουν τίτλο «Η Φύση της Μέσης Γης», ενώ ο εκδοτικός οίκος Harper Collins δεσμεύθηκε ότι «θα μεταφέρουν τους αναγνώστες στον κόσμο του Σιλμαρίλιον, των Ατέλειωτων Ιστοριών και του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών».

Ο εκδοτικός οίκος έχει ήδη δημοσιεύσει σειρά ανέκδοτων έργων του Τόλκιν μετά τον θάνατό του το 1973, όπως γράφει ο Guardian. Την τελευταία δεκαετία έχουν κυκλοφορήσει τα μυθιστορήματα «Τα παιδιά του Χούριν», «Μπέρεν και Λούθιεν» και «Η πτώση της Γκόντολιν».

Το πολυσχιδές έργο του Τόλκιν

Το «Χόμπιτ», το πρώτο μυθιστόρημα του Τόλκιν με θέμα τη Μέση Γη, κυκλοφόρησε το 1937, με την τριλογία του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» να εκδίδεται το 1954 και 1955.

Ο συγγραφέας και καθηγητής Μεσαιωνικής Λογοτεχνίας συνέχισε, όμως, να γράφει αναλύσεις και δοκίμια για θέματα της Μέσης Γης έως τον θάνατό του.

«Για αυτόν, η Μέση Γη ήταν μέρος ενός ολόκληρου κόσμου, που έπρεπε να εξερευνηθεί. Η νέα συλλογή είναι πραγματικός θησαυρός, καθώς προσφέρει στους αναγνώστες την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τον Τόλκιν να ανακαλύπτει το μυθικό σύμπαν των έργων του», λέει ο επικεφαλής εκδόσεων του Harper Collins, Κρις Σμιθ.

Τα θέματα των δοκιμίων αφορούν, μεταξύ άλλων, την τύχη της ψυχής των ξωτικών μετά τον θάνατό τους, τη φύση των Βάλαρ (των θεϊκών πνευμάτων της Μέσης Γης), των γαιών και ζώων του Νούμερορ, τη γεωγραφία της βασιλείου του Γκόντορ, ακόμη και τη σημασία της γενειάδας στους χαρακτήρες του.

Οι λάτρεις του Τόλκιν περιμένουν με αγωνία την έκδοση και τις διευκρινίσεις του συγγραφέα, καθώς οι γνώμες διίστανται κατά πόσον ξωτικά, χόμπιτ και γυναίκες νάνοι έχουν τριχοφυΐα.

Ο Τόλκιν ξεχωρίζει από άλλους συγγραφείς όχι μόνο χάρη στη συγγραφική του δεινότητα, αλλά και την εμμονική προσοχή στη λεπτομέρεια που χαρακτηρίζει το έργο του. Δημιούργησε εκ του μηδενός λειτουργικές γλώσσες για τους χαρακτήρες του με διαφορετικό αλφάβητο για την κάθε μία και αυτόνομη γραμματική και συντακτικό, ενώ οι πολιτισμοί, τους οποίους επινόησε, διαθέτουν ξεχωριστές μυθολογίες και έθιμα.