Αν μπορούσαμε να εξάγουμε ένα πολιτικό μάντρα από την μέχρι πρότινος πορεία και τις δηλώσεις της βρετανίδας πρωθυπουργού Τερέζα Μέι θα ήταν το εξής: «Η πολιτική δεν είναι παιχνίδι». Αυτό διαμήνυσε στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού της Συμβουλίου τον περασμένο χρόνο και αυτό φρόντισε να υπενθυμίσει πρόσφατα στην σκωτσέζα πρωθυπουργό Νίκολα Στέρτζον, όταν εκείνη ανακοίνωσε την πρόθεσή της να διεξαχθεί και δεύτερο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας. Για αυτόν τον λόγο, ακόμη και στενοί συνεργάτες της Μέι εξεπλάγησαν με την απόφασή της να ζητήσει γενικές εκλογές στις 8 Ιουνίου, παρά το γεγονός ότι είχε επανειλημμένα δηλώσει ότι αυτές δεν θα διεξάγονταν πριν από το 2020, όταν θα τελείωνε η θητεία της κυβέρνησης.
Η Μέι δικαιολόγησε την απόφασή της παραθέτοντας τον «συνεχιζόμενο διχασμό» στο Κοινοβούλιο ως προς τη διαδικασία του Brexit. Ωστόσο, όπως τονίζουν τα μη συντηρητικά βρετανικά μέσα ενημέρωσης, ο πραγματικός λόγος δεν θα μπορούσε να είναι αυτός: παρότι η βρετανική κοινωνία είναι εξόχως διχασμένη σε ό,τι αφορά το Brexit, η Μέι έχει να αντιμετωπίσει μια πολύ αδύναμη ενεργή αντιπολίτευση στο Κοινοβούλιο στο συγκεκριμένο ζήτημα. Μάλιστα, η Βουλή των Κοινοτήτων ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία υπέρ της έναρξης της επίσημης διαδικασίας για αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ, ενώ ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος, Τζέρεμι Κόρμπιν, επιβεβαίωσε την περασμένη εβδομάδα ότι δεν πρόκειται να υποστηρίξει ένα δεύτερο δημοψήφισμα για το Brexit. Τελικά υπέκυψε η Μέι στον πειρασμό της διψήφιας διαφοράς των Τόρις έναντι των Εργατικών στις δημοσκοπήσεις;

«Η Μέι γνωρίζει ότι θα αποσπάσει μια πολύ μεγαλύτερη πλειοψηφία, κάτι που σημαίνει ότι θα εξαρτάται πολύ λιγότερο από την κοινοβουλευτική υποστήριξη τόσο των υπερ-ευρωσκεπτικιστών που θέλουν ένα πολύ σκληρό Brexit όσο και των λίγων φιλοευρωπαϊστών που θα προτιμούσαν να μη βγει η Βρετανία από την ΕΕ. Ολοι οι νέοι βουλευτές των Τόρις που θα μπουν στη Βουλή των Κοινοτήτων τον Ιούνιο θα χρωστάνε τις έδρες και τις πιθανότητες ανέλιξής τους στη Μέι. Αυτό θα κάνει πολύ πιο εύκολο για την ίδια να έχει υποστήριξη για όποια συμφωνία αποφασίσει να συνάψει με την ΕΕ» είπε στο «Βήμα» ο Τιμ Μπέιλ, καθηγητής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και ειδικός στο Συντηρητικό Κόμμα. «Αυτό που θα επιτύχει μια μεγάλη νίκη των Τόρις είναι να επιβεβαιώσει αυτό που γνωρίζουμε ήδη –ότι η Βρετανία βρίσκεται ήδη στην έξοδο από την Ευρώπη και ότι δεν θα παραμείνει ούτε στην κοινή αγορά επειδή το κόστος αυτού είναι να δεχθεί τους κανόνες για την ελεύθερη μετακίνηση αλλά και τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ), τίμημα μη αποδεκτό για τη Μέι» προσέθεσε ο καθηγητής Μπέιλ.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το Συντηρητικό Κόμμα προηγείται με ποσοστό 43% έναντι περίπου 25% των Εργατικών –διαφορά που είναι συγκρίσιμη με εκείνη που απολάμβανε η Μάργκαρετ Θάτσερ πριν από τη μεγάλη νίκη της στις εκλογές του 1983. Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες από την πλευρά τους δεν κατάφεραν να δουν τη δημοσκοπική ανάκαμψη στην οποία ήλπιζαν.

«Η χρονική συγκυρία είναι ιδανική για τη Μέι»

«Η βρετανική κυβέρνηση προσπαθεί να κλείσει κάποιες από τις πολιτικές της μάχες εν όψει των διαπραγματεύσεων για το Brexit» είπε στο «Βήμα» ο δρ Μάθιου Γουίλιαμς, συνεργάτης του Jesus College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και ειδικός στη βρετανική πολιτική.

Ποιοι πιστεύετε ότι είναι οι λόγοι που η Τερέζα Μέι αποφάσισε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές;
«Θεωρώ ότι ο βασικότερος λόγος που η Μέι αποφάσισε να ζητήσει πρόωρες εκλογές είναι για να αυξήσει τις έδρες του Συντηρητικού Κόμματος στο Κοινοβούλιο. Πρόκειται δηλαδή για απόφαση στρατηγικής και όχι για απόφαση αρχής. Στην πραγματικότητα η πρωθυπουργός το παραδέχθηκε αυτό καθώς ζήτησε από τον βρετανικό λαό ισχυρότερη εντολή για να διαπραγματευθεί τους όρους του Brexit. Η δεδομένη χρονική στιγμή είναι ιδανική για τη βρετανική κυβέρνηση. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κυρίως το Εργατικό Κόμμα και το UKIP, είναι διχασμένα και μη δημοφιλή. Επιπλέον, εξαιτίας των γαλλικών εκλογών η ΕΕ δεν είναι ακόμη έτοιμη να διαπραγματευθεί για το Brexit. Επομένως τώρα είναι μια καλή στιγμή για τη βρετανική κυβέρνηση να προσπαθήσει να κλείσει κάποιες από τις πολιτικές της μάχες ενώ η ΕΕ «οπλίζεται» για τις διαπραγματεύσεις του Brexit».

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που ενέχουν αυτές οι εκλογές τόσο για τους Τόρις όσο και για τους Εργατικούς;
«Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους Συντηρητικούς είναι ο εφησυχασμός. Βρίσκονται πολύ μπροστά στις δημοσκοπήσεις αυτήν τη στιγμή και μπορεί να υποθέσουν ότι αυτό συμβαίνει επειδή οι πολιτικές που ακολουθούν στο Brexit και στην εκπαίδευση είναι δημοφιλείς. Αλλά καθώς η πρωτιά στις δημοσκοπήσεις μπορεί να οφείλεται και στο γεγονός ότι οι υπόλοιπες επιλογές δεν είναι πια θελκτικές, το Συντηρητικό Κόμμα μπορεί να υποπέσει σε λάθη που θα το κάνουν να χάσει γρήγορα τη δημοτικότητά του. Οι Συντηρητικοί επίσης έχουν σχετικά λίγους γνωστούς, ταλαντούχους πολιτικούς. Πολλά γνωστά στελέχη, όπως ο Ντέιβιντ Κάμερον, ο Τζορτζ Οσμπορν και ο Μάικλ Γκόουβ, απομακρύνθηκαν από το κόμμα μετά το δημοψήφισμα και τώρα η δεξαμενή των ταλέντων τους είναι πολύ πιο ρηχή.
Για τους Εργατικούς ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι οι αυταπάτες. Η ηγεσία του Εργατικού Κόμματος υπενθυμίζει συχνά στα μέσα ενημέρωσης ότι αποτελούν το μεγαλύτερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στην Ευρώπη και ότι τα μέλη τους έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία δύο χρόνια, υπό την ηγεσία του Τζέρεμι Κόρμπιν. Αυτά είναι αλήθεια. Αλλά επίσης πιστεύουν ότι η απήχησή τους μπορεί να μεταφραστεί και σε εκλογική νίκη. Κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή μοιάζει απίθανο και είναι πολλοί οι βουλευτές των Εργατικών που θεωρούν ότι η ηγεσία του κόμματος τους οδηγεί στον αφανισμό. Το κόμμα ενδέχεται να χάσει 50 ή και περισσότερες έδρες στη Βουλή των Κοινοτήτων αν οι δημοσκοπήσεις επαληθευθούν».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ