Μας έχει γίνει πλέον συνήθεια, ν’ ακούμε και να διαβάζουμε τις πιο ασυνάρτητες με την πολιτική δεοντολογία δηλώσεις, άλλοτε βουλευτών και άλλοτε υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, με τις οποίες το μόνο που πετυχαίνουν είναι:
α) Να μας πείθουν ότι αδυνατούν, ή δεν θέλουν να παράγουν απτό, εποικοδομητικό κυβερνητικό έργο, διότι έχουν μηδαμινή αλλά και εχθρική σχέση με τις αρχές του δημοκρατικού κοινοβουλευτισμού.
β) Εν όψει της επέλασης του αντιεξουσιαστικού ρεφρέν «χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία», οι επικεφαλής στις παροπλισμένες, αλλά και παρασιτικές λαθροβιούσες αναρχοαυτόνομες συριζαϊκές «συνιστώσες», κάνουν το παν, ώστε, μετά την επελαύνουσα εκλογική τους ήττα, ν’ ανασυγκροτήσουν τις ημιδιαλυμένες γιάφκες τους, μόνον και μόνον, για την ψυχολογική τους ισορροπία και αυτοσυντήρηση…
Άλλωστε, κανείς δεν πάει χαμένος στην ελληνική Βαβυλωνία του ασυνάρτητου πολιτικού μας περιθωρίου. Και υποθέτω ότι μια ανάλογη εύνοια της τύχης έχουν και οι Podemosτης Ισπανίας, που όπως και οι δικοί μας «ριζοσπάστες» της Κουμουνδούρου, θεωρούν τις καρέκλες της εξουσίας όχι σαν κάθισμα εργασίας, αλλά ως ενθρόνιση στο σβέρκο μιας κοινωνίας καταχρεωμένης. Αλλά και εξαπατημένης, από το κατ’ επίφασιν αντιμνημονιακό αριστεροφανές και οψίμως ελληνικό υπερδεξιό κυβερνών μόρφωμα.
Και όμως, πίσω από τις στερούμενες σοβαρότητας και καταγέλαστες δηλώσεις της Σίας Ανανωστοπούλου, αλλά και του Γιώργου Κυρίτση, που επιβεβαιώνουν την μηδενική κυβερνητική τους παρουσία, η μεν πρώτη, με την ρηματική αμνήστευση των συλληφθέντων για τις καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη και ο δεύτερος για τη δήλωση «αλληλεγγύης» προς τους συλληφθέντες «συντρόφους» του αναρχικούς, Κώστα Σακκά και Μάριο Σεϊσίδη, πίσω λοιπόν από αυτό το καθημερινό φιλοαναρχοαυτόνομο Συριζαϊκό «Πάτερ ημών» κρύβεται ο πανικός για την επερχόμενη εκλογική αυτοδιαπόμπευση όλων αυτών των πυρήνων της πολιτικής παράνοιας, μηδαμινότητας και ασυναρτησίας.
Τι να προσθέσει κανείς, σ’ αυτή τη ρωσική σαλάτα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ (προσεχώς ίσως και της μωράς παρθένου Ένωσης Κεντρώων); Τη μεθοδευόμενη σοβιετοποίηση της Παιδείας, από έναν υπουργό με μηδενική σχέση με το «κυβερνητικό» του αντικείμενο; Αλλά πού ζει αυτός ο άνθρωπος, που θέλει να γυρίσει πίσω το ρολόι της Ιστορίας; Στην ΕΣΣΔ του 1930; Δεν το έχει πάρει ακόμη χαμπάρι ότι οι δύο πρώην «πατρίδες του προλεταριάτου», το Πεκίνο και η Μόσχα, δίνουν σήμερα μαθήματα δημοκρατικού οικονομικο-πολιτικού αντιολοκληρωτικού εκσυγχρονισμού και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού, με την προηγμένη Δύση; Άραγε, τι επιδιώκει με αυτό τον όζοντα ναφθαλίνης παλαιοημερολογητισμό ο Νίκος Φίλης;
Και εν τέλει γιατί τόση όψιμη σπουδή για τον χαρακτηρισμό του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού ως… απαραβίαστου… αρχαιολογικού χώρου;
Προς τι αυτή η απρόσμενη αρχαιολατρική αφύπνιση του Συριζοκρατούμενου ΥΠΠΟ;
Προφανώς, για τη ματαίωση της συμφωνίας του επενδυτικού ομίλου LamdaDevelopmentκαι του ΤΑΙΠΕΔ. Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση της καμμένης γης μεθοδεύει να τινάξει στον αέρα μια από τις μεγαλύτερες αναπτυξιακές επενδύσεις στην Ελλάδα. Και παράλληλα, το ελληνικό δημόσιο απειλείται, με την καταβολή υπέρογκων αποζημιώσεων για αθέτηση των συμβατικών του υποχρεώσεων. Να θυμίσουμε λοιπόν, ότι από την επένδυση αυτή δημιουργούνται 10.000 άμεσες θέσεις εργασίας και σε πλήρη ανάπτυξη το έργο αυτό θα απασχολήσει 70.000 άτομα;
Όλη αυτή η παραπάνω μεθόδευση ισοδυναμεί με κυβερνητική δολιοφθορά πρώτου μεγέθους και φέρνει τη σφραγίδα εκδίκησης προς τη νέα επί θύραις κυβέρνηση. Και από την άποψη αυτή, όχι μόνον οι όμοροι προς το Ελληνικό Δήμοι της Αττικής, αλλά και όλοι οι κοινωνικοί και επιστημονικοί φορείς υποχρεούνται να εκδηλώσουν το ταχύτερο μια αμείλικτη αντίθεση στην πρωτοφανή αυτή, κατά την ηπιότερη έκφραση, αυθαιρεσία, και κατά την λογικότερη εκτίμηση την αντίδραση εναντίον του σαλταδόρικου αυτού τυχοδιωκτισμού.
Προφανέστατα, στόχος αυτής της αήθους μεθόδευσης είναι ο Στέργιος Πιτσιόρλας πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου), που παρά τη λυσσαλέα πολεμική της γνωστής δυάδας Ν. Παππά-Χ.Σπίρτζη προχωρεί τις διαδικασίες επωφελούς για την Ελλάδα ιδιωτικοποίησηςπροβληματικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων της χώρας μας.
Το περιστατικό αυτό των αεροδρομίων του Ελληνικού που θα ενταχθεί στο λυπητερό ρέκβιεμ, στην ΜΑRCHE-FUNEBRE (πένθιμο εμβατήριο) του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο. Οι γειτνιάζοντες με το Ελληνικό Δήμοι της Αττικής, που απειλούνται και αυτοί από την… αρχαιολογική και οψίμως «πατριωτική» αφύπνιση του Συριζαϊκού Υπουργείου Πολιτισμού (ΥΠΠΟ) αναμένεται ν’ αντιδράσουν δεόντως. Και να θέσουν ωμά το ζήτημα στον Αλ. Τσίπρα:
– Να σταματήσουν οι εμπαιγμοί προς τον ελληνικό λαό. Γιατί, επί δεκαετίες, η σημερινή «πρώτη φορά κυβέρνηση της Αριστεράς» προτιμούσε μαζί με άλλα κόμματα ο χώρος του αεροδρομίου να καταντήσει χωματερή σκουπιδιών και ερειπίων. Και την τελευταία διετία ενδιαίτημα και απόπατος καταληψιών και καταστροφέων. Εάν λοιπόν, έτσι σκοπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ να παραδώσει στην επόμενη κυβέρνηση τη χώρα, είναι στο χέρι της αντιπολίτευσης και του λαού, να στείλει το γρηγορότερο τους δολιοφθορείς στα σπίτια τους! Και ποιος ξέρει, αύριο, μεθαύριο και στα σωφρονιστήρια…
ΥΓ: Και μια «είδηση» επί του πιεστηρίου. Σε πρόσφατη ανακοίνωση της η κυβέρνηση «διευκρινίζει» ότι αρχαιολογικό χώρο στα αεροδρόμια του Ελληνικού αποτελούν οι αεροδιάδρομοι προσγείωσης-απογείωσης! Άραγε γιατί; μήπως οι διάδρομοι αυτοί εξυπηρετούσαν την αεροπορία των αρχαίων ημών προγόνων; Η επικρατέστερη απάντηση είναι: Οι κυβερνώντες έχουν πάρει αμετάκλητο διαζύγιο με τη σοβαρότητα…
