«Δεν είμαστε όλοι Μύκονος και Σαντορίνη. Η εικόνα των μικρών νησιών δεν είναι η καλοκαιρινή, αυτή που ζηλεύουν όλοι. Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι είμαστε πολίτες γ’ κατηγορίας στα θέματα της Υγείας, της Παιδείας, των υπηρεσιών και των προνοιακών δομών του κράτους».
Το γράμμα αυτό από τη Μήλο ενός οικονομολόγου-λογιστή, του κ. Παντελή Κουντουράκη, με την επισήμανση ότι «ναι, όλοι πρέπει να πληρώνουμε τους ίδιους φόρους στην ίδια χώρα», αναδεικνύει τι δεν έκανε καμία κυβέρνηση, ούτε κι αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να εξασφαλίσει, εκτός από ίδιες υποχρεώσεις, ίσα δικαιώματα για τους φορολογούμενους πολίτες.
Μας ενημερώνει λοιπόν ο κ. Κουντουράκης ότι η επιβάρυνση που επήλθε στις τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών στα νησιά με την εξίσωση των συντελεστών ΦΠΑ είναι σοκαριστική: 8%, που φθάνει 10% για λόγους στρογγυλοποίησης.
Κι όμως, θα το δεχόταν, όπως όλοι οι κάτοικοι, αδιαμαρτύρητα για λόγους φορολογικής ισονομίας, αν είχαν επιλυθεί, αντί να επιδεινωθούν, τα προβλήματα της καθημερινής ζωής. Και απαριθμεί ποια είναι αυτά, τα οποία όμως κανένας δεν θέλει να βλέπει ούτε να θυμάται μέσα στη θερινή ραστώνη.
«Ζούμε πάνω σε μια βραχονησίδα, αποκομμένοι για μήνες από την ηπειρωτική Ελλάδα, χωρίς τις στοιχειώδεις κρατικές υποδομές Υγείας, Παιδείας, πρόνοιας.
Στα τέλη του 2015 οι δικαιούχοι επιδομάτων ανεργίας, μετά τη λήξη της σεζόν, έπρεπε να μεταβούν στη Σαντορίνη για να καταθέσουν τα δικαιολογητικά τους και βέβαια δεν δόθηκε καμία λύση και αναγκαστικά πήγαν.
Το ΙΚΑ και η ΔΟΥ έκλεισαν και πλέον λειτουργούν ως γραφεία με ένα-δύο άτομα και περιορισμένες δυνατότητες εξυπηρέτησης, αναγκάζοντας τον κόσμο για μια απλή υπόθεση είτε να κάνει ταξίδια στην Αθήνα είτε (αν γίνεται) να εξουσιοδοτεί γραφεία διεκπεραίωσης, με το αζημίωτο φυσικά.
Ασφαλώς όλοι γνωρίζουν ότι για το παραμικρό θέμα υγείας τρέχουμε στην Αθήνα, πληρώνοντας εισιτήρια, αρκετά τσουχτερά».
Και καταλήγει: «Συμφωνώ και εγώ, όλοι να πληρώνουμε το ίδιο, αλλά απαιτώ να απολαμβάνουμε και τις ίδιες παροχές της δημόσιας διοίκησης και των προνοιακών δομών. Προς το παρόν αισθανόμαστε σαν να μας τιμωρούν αυξάνοντας το κόστος διαβίωσής μας».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
