TO BHMA – PROJECT SYNDICATE

Η δολοφονική επίθεση στο Ορλάντο της Φλόριντα, το περασμένο Σαββατοκύριακο, είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν τουλάχιστον 50 ανθρώπινες ζωές και να τραυματιστούν περισσότεροι από 50 άνθρωποι – κάποιοι σοβαρά. Ήγειρε επίσης και τρία ερωτήματα τα οποία πρέπει να απαντηθούν.
Πρώτον, υπάρχει το ζήτημα της εύκολης πρόσβασης σε πολεμικά όπλα στις περισσότερες από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκτιμάται ότι σήμερα στη χώρα κυκλοφορούν αρκετά εκατομμύρια ημιαυτόματα τυφέκια AR-15, του τύπου που χρησιμοποιήθηκε στο μακελειό του Ορλάντο και που χρησιμοποιούν οι αμερικανοί στρατιώτες στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Στις περισσότερες αμερικανικές πολιτείες για να προμηθευτεί κανείς ένα τέτοιο όπλο αρκεί να είναι τουλάχιστον 18 ετών (ενώ το όριο ηλικίας για την προμήθεια αλκοόλ είναι τα 21 έτη) και να μην έχει βεβαρυμένο ποινικό μητρώο ή να πάσχει από κάποια ψυχική ασθένεια.
Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα έχει πει και επαναλάβει αυτό που οι λογικοί Αμερικανοί κατανοούν: το απόθεμα των όπλων που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών αποτελεί ένα αόρατο αλλά νόμιμο οπλοστάσιο. Είναι μια ωρολογιακή βόμβα την ύπαρξη της οποίας γνωρίζουν όλοι. Λαμβάνοντας υπόψη ότι όπλα υπάρχουν παντού, το ερώτημα δεν είναι αν θα σημειωθούν άλλες δολοφονίες παρόμοιες με εκείνη του Ορλάντο. Αυτό είναι δεδομένο. Το ερώτημα, δυστυχώς, είναι πότε και πού.
Δεύτερον, υπάρχει το ζήτημα του ριζοσπαστικού Ισλάμ και του πολέμου που έχει κηρύξει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μπορεί κανείς να επικαλεστεί το φαινόμενο των «μοναχικών λύκων», ή να ακούει διαρκώς τις μαρτυρίες φίλων και συγγενών σύμφωνα με τις οποίες δεν είχαν αντιληφθεί τι επρόκειτο να συμβεί, ότι ο δολοφόνος υπήρξε ένας καλός γιος, ότι ήταν ευγενικός με τους γείτονές του, ότι η ιστορία του δεν γεννούσε υποψίες. Κάποιος μπορεί επίσης να απορρίψει το ενδεχόμενο να είχε σχέσεις ο δολοφόνος με τρομοκρατικές οργανώσεις. Αλλά αποτελεί γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν είναι καλύτερα προστατευμένες από τον τζιχαντισμό από ότι άλλες χώρες.
Όχι λιγότερο από την Ευρώπη, οι ΗΠΑ αποτελούν έναν από τους κύριους στόχους του ακραίου Ισλάμ και των δολοφόνων του. Αντί να επαναλαμβάνεται διαρκώς ότι «αυτό δεν είχε την παραμικρή σχέση με το Ισλάμ», πρέπει πλέον να αναγνωριστεί ότι οι ΗΠΑ έχουν μετατραπεί σε ένα ακόμη πεδίο αντιπαράθεσης στη μάχη ανάμεσα στο ριζοσπαστικό Ισλάμ και το Ισλάμ του διαφωτισμού και του κράτους δικαίου.
Τέλος, υπάρχει το ζήτημα της ομοφοβίας και της βίας κατά των ομοφυλόφιλων. Έχω χάσει τον αριθμό των πολιτειών που έχουν καταθέσει μηνύσεις κατά της κυβέρνησης Ομπάμα για προεδρικά διατάγματα τα οποία θεωρούνται υπερβολικά φιλικά προς τους ομοφυλόφιλους. Και το λουτρό αίματος της Κυριακής μπορεί να εκληφθεί ως το τελευταίο επεισόδιο μιας σειράς φονικών επιθέσεων που ξεκίνησε το 1973 , όταν 32 άνθρωποι των οποίων το μοναδικό έγκλημα ήταν ότι ήταν ομοφυλόφιλοι κάηκαν ζωντανοί στη Νέα Ορλεάνη.
Στην Ευρώπη, οι νόμοι που επιτρέπουν τους γάμους μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου και τα μέτρα κατά των διακρίσεων δεν κατάφεραν να αποτρέψουν δηλώσεις κατά των ομοφυλόφιλων του τύπου «ας τους βάλουμε στο φούρνο», ή, στην καλύτερη περίπτωση, αναφορές περί της ανάγκης υποβολής τους σε ψυχιατρική θεραπεία.
Υπάρχει και η Ρωσία, όπου, υπό το αυταρχικό καθεστώς του Βλαντίμιρ Πούτιν, δεν ήταν ποτέ δυσκολότερο να είναι κάποιος μέλος της ΛΟΑΤ (Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Ομφιφυλόφιλοι, Τρανς) κοινότητας. Παίρνοντας θάρρος από την ομοφοβική στάση του Κρεμλίνου (ο υπουργός Υγείας της Ρωσίας έχει χαρακτηρίσει τους ομοφυλόφιλους ψυχικά ασθενείς) και έχοντας συμμαχήσει με την Ορθόδοξη Εκκλησία, ομάδες πολιτών κυνηγούν ομοφυλόφιλους, τους ταπεινώνουν, τους αναγκάζουν να πιουν ούρα, τους χτυπάνε απροκάλυπτα, και μερικές φορές τους σκοτώνουν.
Αυτό που μας υπενθυμίζει η σφαγή στο Ορλάντο είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι, ως ομάδα, συγκαταλέγονται μεταξύ των στόχων – μαζί με τους Εβραίους, τους Χριστιανούς, τους βλάσφημους και τους αποστάτες –του παγκόσμιου τζιχάντ.

Στα εγχειρίδια της Ιεράς Εξέτασης του Ισλαμικού Κράτους οι ομοφυλόφιλοι συμπεριλαμβάνονται πλέον στη λίστα με τους πολιτικούς στόχους, με τους μαχητές της οργάνωσης να τους πολεμούν ανηλεώς. Υπό το καθεστώς του αυτοαποκαλούμενου χαλιφάτου, οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να ρίχνονται από ταράτσες, να θάβονται ζωντανοί, να λιθοβολούνται, να βασανίζονται και να ακρωτηριάζονται. Τώρα ξέρουμε ότι στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, μπορούν να βρεθούν ενώπιον ενός μονομελούς εκτελεστικού αποσπάσματος.



* * Ο κ.Bernard-Henri Lévy είναι Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας, εκ των ιδρυτών του κινήματος των Νέων Φιλοσόφων (Nouveaux Philosophes).