Ολα για χάρη της εξουσίας

Το ότι η κυβέρνηση Τσίπρα τα έχει κάνει θάλασσα σε όλους τους τομείς με τους οποίους καταπιάστηκε το παραδέχονται ακόμη και όσοι Συριζαίοι δεν φορούν παραμορφωτικούς κομματικούς φακούς – «Μα τι περίμενες, δεν είχαμε καμία εμπειρία διακυβέρνησης και είμαστε κολλημένοι στις αριστερές μας προκαταλήψεις και στα στερεότυπα» λέει ανοιχτά ένας εξ αυτών.

Κανείς, όμως, δεν περίμενε από ανθρώπους της Αριστεράς –πολλοί από τους οποίους είναι διανοούμενοι, έχουν φάει ξύλο κι έχουν περάσει όλη τη ζωή τους στους κοινωνικούς αγώνες –να έχουν τέτοια ανοσία στις καθημερινές πλέον ακρότητες και αντιδημοκρατικές παρεκτροπές της κυβέρνησης.

Δεν μιλάμε μόνο για τη λούμπεν συμπεριφορά του αναπληρωτή υπουργού Υγείας κ. Πολάκη, ο οποίος κρύβει τη διοικητική του ανικανότητα (έξι μήνες περιμένουν οι καρκινοπαθείς να κάνουν ακτινοθεραπεία σε μεγάλα νοσοκομεία των Αθηνών) πίσω από την ψευτομαγκιά. Και εμφανίζεται, αν και εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού, σαν μπράβος παρακρατικής οργάνωσης, έτοιμος να λύσει τις διαφορές του «θάβοντας τους αντιπάλους του τρία μέτρα κάτω από το χώμα».

Μιλάμε για ζητήματα που πάντα κατέκρινε η Αριστερά: τη βιομηχανία φωτογραφικών τροπολογιών για το βόλεμα ημετέρων (που ανάγκασαν ακόμη και τον Πρόεδρο της Βουλής να δυσανασχετήσει), τις τοποθετήσεις εκατοντάδων συγγενών υπουργών σε κρατικές θέσεις (με αποκορύφωμα τον χωρίς κανένα τυπικό προσόν κ. Καρανίκα ως σύμβουλο του Πρωθυπουργού), την πλήρη κατάργηση της αξιοκρατίας και την αντικατάστασή της από το «παρεάκι» και το «κολλητιλίκι» (που επιβραβεύουν, μαζί με τις ανοησίες Μπαλτά κατά των αρίστων, την ιδεολογία της ήσσονος προσπάθειας).

Μιλάμε για την καλλιέργεια της ρητορικής του μίσους κατά των πολιτικών αντιπάλων από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ –στο πρότυπο των φασιστών της Χρυσής Αυγής: όσοι υπέγραψαν Μνημόνια είναι γερμανοτσολιάδες, προσκυνημένοι, προδότες, ενώ οι Συριζαίοι είναι πατριώτες, περήφανοι, επαναστάτες. Κλισέ διχασμού που θα έπρεπε να προκαλούν εμετό σε κάθε συνειδητό αριστερό.

Μιλάμε για την ανοχή, τη συνεργασία και το πολιτικό χαϊδολόγημα των ψεκασμένων ΑΝΕΛ –ό,τι πιο αντιδραστικού και οπισθοδρομικού μεταξύ των δημοκρατικών κομμάτων. Την επιτομή του εθνολαϊκισμού που εκφράζεται με αντιδραστικές ομοφοβικές αντιλήψεις για την κοινωνία, στρατιωτικές παρελάσεις και στολές παραλλαγής, αστείρευτα ψέματα αλλά και εντολές για λιντσαρίσματα διαφωνούντων.

Μιλάμε, τέλος, για την προσπάθεια φίμωσης κάθε σκληρής κριτικής κατά της κυβέρνησης με τακτικές Ερντογάν –με συστηματικές επιθέσεις εναντίον των «ΜΜΕ της διαπλοκής», με κλείσιμο ενοχλητικών καναλιών και εφημερίδων και με διώξεις και αγωγές κατά δημοσιογράφων.

Πόσα ακόμα μπορεί να δικαιολογήσει η Αριστερά για χάρη της εξουσίας;