Τον τελευταίο χρόνο γίναμε μάρτυρες αλλεπάλληλων προσπαθειών της κυβέρνησης να θέσει υπό ψυχολογική πίεση τους αντιπολιτευόμενους δημοσιογράφους και υπό πλήρη έλεγχο το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, ακόμη και μέσω της ίδιας της υπονόμευσης και λειτουργικής αποψίλωσης του ΕΣΡ. Κι όλα αυτά, βέβαια, γαρνιρισμένα πάντα με θεωρίες συνωμοσίας και μυθοπλασίες περί εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών, που εξηγούν και δικαιολογούν, υποτίθεται την επιθετικότητα της κυβέρνησης. Χθες όμως ήρθε η αρνητική κορύφωση: βιώσαμε κάτι το αδιανόητο για τα δεδομένα της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας.
Ο υπότροπος σε αντιδημοκρατικά και χυδαία ξεσπάσματα Αναπλ. Υπουργός Υγείας κ. Πολάκης, δημοσίως και χειροκροτούμενος (!) από το κομματικό ακροατήριο του Σύριζα, ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ότι κακώς «δεν έχωσε 3 μέτρα κάτω από τη γη» έναν δυσάρεστο γι’ αυτόν δημοσιογράφο.. Δήλωση, που δεν αισθάνθηκε, μάλιστα, την ανάγκη να ανασκευάσει.
Το πρωθυπουργικό περιβάλλον δεν ζήτησε την παραίτησή του. Η «αριστερή» ΕΣΗΕΑ σιώπησε επί της ουσίας..Η Γεροβασίλη τον..χάιδεψε, μιλώντας για (απλό) «λεκτικό ατόπημα»..Ο Φάμελλος τον κάλυψε, παρουσιάζοντάς τον ως αγωνιστή κατά των..»βοθροκάναλων» της διαπλοκής (sic!), για να θυμηθούμε την κομψή ορολογία του κ. Πολάκη.
Η ανοχή της κυβέρνησης και των στελεχών του Σύριζα στη στάση του περί ου ο λόγος υπουργού, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: αποδεικνύει ότι η εν λόγω συμπεριφορά εκφράζει κατά βάθος τις ανομολόγητες αντιλήψεις των ίδιων των ανώτερων κλιμακίων του κυβερνητικού Σύριζα. Τα στελέχη του οποίου δυσκολεύονται προφανώς ή δεν προτίθενται καν, κατά πως φαίνεται, να απαρνηθούν εμπράκτως και με ειλικρίνεια το κομμουνιστικό παρελθόν τους και τη δυσανεξία τους σε πραγματικό έλεγχο, διαφάνεια και αρνητική κριτική, πόσο μάλλον όταν τη θεωρούν υπερβολική ή άδικη.
Με την έννοια αυτή, ας ελπίσουμε ότι ο κ. Πολάκης, άθελά του, θα προσφέρει πολύτιμη υπηρεσία στη δημοκρατία μας: ότι η ακραία και..ανόθευτα αποκρουστική εκτροπή του, όπως και η αντιδημοκρατική διολίσθηση της ηγεσίας του Σύριζα που τον κάλυψε, θα ηχήσουν ως ύστατος συναγερμός. Ως εγερτήριο, που θα αφυπνίσει τα αμυντικά αντανακλαστικά όλων αδιακρίτως των δημοκρατικών πολιτών, ανεξαρτήτως του τι ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές. Όλων, όσοι πιστεύουν και είναι πρόθυμοι να υπερασπισθούν τον κοινοβουλευτισμό και το κράτος δικαίου στη σύγχρονη ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή εκδοχή τους, όπως τη γνωρίσαμε μεταπολιτευτικά στην πατρίδα μας. Γιατί κακά τα ψέματα: τέτοιου είδους συχνά επαναλαμβανόμενες απειλές κατά δημοσιογράφων ή, έστω, υποδείξεις περί του πώς αυτοί πρέπει να ασκούν το λειτούργημά τους, όταν εκπορεύονται από εκπροσώπους της ίδιας της εκτελεστικής εξουσίας, η οποία πρέπει να τελεί υπό τον συνεχή έλεγχο του τύπου, συνιστούν «μικρές» καθημερινές απόπειρες αλλοίωσης, αν όχι αναίρεσης της ίδιας της δημοκρατίας.
Και το χειρότερο: η ανίερη αυτή πρακτική θα πετύχει τελικά τον ανομολόγητο στόχο της για αναίρεση της βαθύτερης ουσίας της δημοκρατίας, εάν εμείς οι πολίτες εξοικειωθούμε μαζί της∙ εάν συνεχίσουμε να ανεχόμαστε τέτοιες «μικρές» καθημερινές εκτροπές, ως σύγχρονοι ανέμελοι Μιθριδάτες..Ας βάλουμε, λοιπόν, τέρμα στον εφησυχασμό. Η δημοκρατία στην ολοκληρωμένη, χωρίς εκπτώσεις ή στρεβλώσεις ανάπτυξή της δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Απαιτεί καθημερινή υπεράσπιση· καθημερινές ασκήσεις αρετής και τόλμης, για να θυμηθούμε τον ποιητή.
Κι ας μη τρέφουμε αυταπάτες: Όταν είσαι υπουργός και δηλώνεις δημοσίως ότι θες να χώσεις κάτω από το χώμα έναν δημοσιογράφο, επειδή – δικαίως ή αδίκως – σου είναι ενοχλητικός ή ακόμη και άδικος μαζί σου, είναι σαν να ομολογείς ότι κατά βάθος τη δημοκρατία είναι αυτή που θέλεις να ενταφιάσεις. Αφού πρώτα τη στείλεις φυσικά στο απόσπασμα. Πολ (λ)άκ (η)ς, μάλιστα, αν χρειασθεί. Γιατί δημοκρατία χωρίς δημοκρατικό ήθος των προβεβλημένων λειτουργών της, που δημιουργούν πρότυπα συμπεριφοράς για τους πολίτες, τύποις μόνον είναι δημοκρατία∙ κέλυφος δημοκρατίας, κενό περιεχομένου. Χωρίς πνοή, χωρίς ουσία..
* Ο Νίκος Τέλλης είναι Καθηγητής στη Νομική Σχολή Α.Π.Θ.
