Σε φιάσκο πρώτου μεγέθους τείνει να εξελιχθεί η πολυδιαφημισθείσα αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Και τούτο διότι η Τουρκία επιμένει στις γνωστές μονομερείς διεκδικήσεις της στην περιοχή, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συμφωνηθούν οι κρίσιμες επιχειρησιακές λεπτομέρειες που απαιτούνται και να εκφράζονται τώρα φόβοι (παρά τις διαβεβαιώσεις της Αθήνας περί επικείμενης έναρξης) ότι η ουσιαστική επιχείρηση δεν θα μπορέσει να ξεκινήσει πριν από το τέλος Μαρτίου! Δώρον άδωρον δηλαδή, γιατί με τις ραγδαίες και συνεχώς επιδεινούμενες εξελίξεις στο θέμα των προσφυγικών ροών, σε έναν μήνα από τώρα, καμία επιχείρηση νατοϊκή ή άλλη δεν θα μπορεί να σώσει την κατάσταση. Είναι μάλιστα εξαιρετικά δυσάρεστο ότι ένα σχέδιο που ξεκίνησε λόγω της αδυναμίας των ελληνικών και των τουρκικών Αρχών να συνεργασθούν, έρχεται τώρα να επιβεβαιώσει ότι είναι ακριβώς η αδυναμία αυτή που θέτει ανυπέρβλητα εμπόδια και στη νατοϊκή επιχείρηση.
Για πολλοστή φορά, μάλιστα, το ΝΑΤΟ αρνείται να λάβει θέση απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να αναμειγνύεται στις διμερείς διαφορές μεταξύ των μελών του. Ακολουθεί έτσι τη λαμπρή παράδοση που καθιέρωσε ο αλήστου μνήμης Γιόζεφ Λουνς από το 1973-74 και μετά, όταν ξεκίνησαν οι γνωστές προκλήσεις την Αγκυρας, με αποτέλεσμα να αποφεύγονται νατοϊκές ασκήσεις στις αμφισβητούμενες από την Τουρκία περιοχές του Αιγαίου, λόγω αδυναμίας να συμφωνηθούν οι επιχειρησιακές λεπτομέρειες. Αυτό δηλαδή που συμβαίνει και σήμερα, γεγονός που επιτρέπει στην Τουρκία να διατηρεί ανενόχλητη τις διεκδικήσεις της, εφόσον κανείς δεν την επικρίνει γι’ αυτό. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο που ο νυν γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ διευκρίνισε ότι η Συμμαχία απλώς θα εκτελεί καθήκοντα αναγνώρισης, επιτήρησης και παρακολούθησης στην περιοχή. Αστεία πράγματα δηλαδή, όταν το καίριο ερώτημα είναι ποιος θα υποχρεώνει τις βάρκες να γυρίζουν πίσω στις τουρκικές ακτές.

«Ο ρόλος του ΝΑΤΟ δεν είναι να αναγκάζει πλεούμενα να γυρίζουν πίσω» ξεκαθάρισε ο κ. Στόλτενμπεργκ. Ποιος λοιπόν θα το κάνει; Διότι είναι προφανές ότι η τουρκική ακτοφυλακή περί άλλα τυρβάζει, το δικό μας Λιμενικό Σώμα δεν μπορεί να δράσει στα τουρκικά χωρικά ύδατα και η Αγκυρα αρνείται να συνεργασθεί με την περιώνυμη Frontex, επειδή συμμετέχει σε αυτήν η Κύπρος! Μια ωραία ατμόσφαιρα δηλαδή, αν θέλει κανείς να το περιγράψει με απλά λόγια. Ολα αυτά, όμως, είναι φανερό ότι δεν οδηγούν σε λύση το τεράστιο πρόβλημα που έχει προκύψει, καθώς, πέρα από τα διάτρητα θαλάσσια σύνορά μας με την Τουρκία, έχουν τώρα κλείσει τα βόρεια χερσαία σύνορά μας, με αποτέλεσμα τη γνωστή ασφυκτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Μια κατάσταση εκτός ελέγχου, από την οποία μόνον εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες μπορούν να προκύψουν για την πτωχευμένη Ελλάδα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ