Η είδηση της συνάντησης Κατρούγκαλου-Αλεξιάδη μετά την ολοκλήρωση της πρότασης ΣΥΡΙΖΑ για το ασφαλιστικό είναι ενδεικτική της απίστευτης προχειρότητας, αλλά και της μικροπολιτικής κουτοπονηριάς, με την οποία η «πρώτη φορά αριστερά» αντιμετωπίζει ένα από τα κορυφαία προβλήματα της χώρας.
Ενώ το ζήτημα του ασφαλιστικού είναι πρωτίστως πρόβλημα δημοσιονομικό, ο αρμόδιος Υπουργός Οικονομικών καλείται να ενημερωθεί κατόπιν εορτής. Το ίδιο και οι κοινωνικοί εταίροι και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Το κύριο χαρακτηριστικό της Συριζαίικης πρωτοβουλίας είναι η με κάθε τρόπο μετάθεση του βασικού προβλήματος στο πιθανώς κοντινό εκλογικό μέλλον, όπως ακριβώς στο πρώτο επτάμηνο της αριστερής διακυβέρνησης, όταν όλες οι οικονομικές υποχρεώσεις των πολιτών μετατέθηκαν για μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Όμως, την ώρα που συμβαίνουν αυτά και ο κόσμος παραζαλισμένος προσπαθεί να καταλάβει τι του ξημερώνει, στον πολύπαθο χώρο της επιχειρηματικότητας και της παραγωγής εξελίσσεται μία ακόμη τραγωδία. Το 2012 ψηφίστηκε μια διάταξη που επέτρεπε στις πάσης φύσεως επιχειρήσεις να ρυθμίσουν τις οφειλές τους προς το ΙΚΑ καταβάλλοντας το σύνολο των τρεχουσών υποχρεώσεών τους και ένα ποσοστό 20% επί του ποσού των τρεχουσών, το οποίο θα υπολογίζονταν για τις παλιές τους οφειλές. Τόσο το αρμόδιο Υπουργείο όσο και η Διοίκηση του ΙΚΑ είχαν εκτιμήσει τότε ότι έπρεπε να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις που κατάφεραν να επιβιώσουν, για να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Με αυτόν τον τρόπο, το ΙΚΑ θα μπορούσε να έχει σταθερή ροή εσόδων, απαραίτητη για την ικανότητά του να πληρώνει συντάξεις, ενώ ταυτόχρονα θα μπορούσαν να εξοφλούνται οι παλιές οφειλές, έστω σε μεγάλο χρονικό βάθος.
Η ρύθμιση πολεμήθηκε σκληρά από τον ΣΥΡΙΖΑ, την τότε αντιπολίτευση, με τις γνωστές καταγγελίες ότι ωφελούσε το «μεγάλο κεφάλαιο», τις «μεγάλες επιχειρήσεις» κλπ. Όμως στο μέτρο αυτό εντάχθηκαν περίπου 70.000 επιχειρήσεις κάθε μεγέθους και σε σχετικά σύντομο διάστημα το ΙΚΑ εισέπραξε περίπου 1,5 δις ευρώ. Με τη ρύθμιση αυτή, πολλές επιχειρήσεις κατάφεραν μέσα σε μία τριετία να επανέλθουν σε κανονικούς ρυθμούς και απέμειναν περίπου 16.000, κυρίως μικρές και μεσαίες, που συνέχισαν την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους.
Οι αριστερές ιδεοληπτικές εμμονές του Τσίπρα και της κυβέρνησής του εναντίον κάθε μορφής επιχειρηματικότητας τους οδήγησαν σύντομα μετά την ανάληψη των κυβερνητικών τους καθηκόντων, στις αρχές του 2015, να καταργήσουν τη ρύθμιση αυτή και να την αντικαταστήσουν υποχρεωτικά με τις προπαγανδισθείσες «εκατό δόσεις». Το αποτέλεσμα υπήρξε κυριολεκτικά τραγικό. Από τις 16.000 επιχειρήσεις που συνέχιζαν σταθερά στο καθεστώς της προηγούμενης ρύθμισης, περίπου 13.000 απεντάχθηκαν, αφού δεν μπορούσαν να καταβάλουν τις πολλαπλάσιες δόσεις της πολυδιαφημισμένης «αριστερής» ρύθμισης. Η συνέχεια προβλέπεται εφιαλτική για τους χιλιάδες μικρούς επιχειρηματίες, τους πολλαπλάσιους εργαζομένους, αλλά και τα έσοδα του ΙΚΑ.
Στην τρύπια κουρελού της ασφαλιστικής πρότασης Τσίπρα-Κατρούγκαλου αναφέρεται κάπου ότι από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών που τόσο επιπόλαια έσπευσαν να αποδεχτούν κάποιοι εκπρόσωποι εργοδοτικών φορέων, θα υπάρξουν πρόσθετα έσοδα για το ΙΚΑ ύψους 340 εκατομμυρίων ευρώ. Πώς θα γίνει αυτό όταν ήδη χιλιάδες επιχειρήσεις που κατάφεραν να επιβιώσουν μέσα στην εφιαλτική κρίση δεν μπορούν να καταβάλουν πλέον τις τρέχουσες εισφορές και απειλούνται με λουκέτο και απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων; Χώρια που αρκετές χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις κατέφυγαν σε γειτονικές χώρες, στερώντας από την Ελλάδα θέσεις εργασίας και δημόσια έσοδα, εξαιτίας αυτής της πρωτοφανώς ανίκανης και, τελικά, μόνο όχι αντιεργοδοτικής αλλά, κυρίως, αντιεργατικής κυβέρνησης -της κυβέρνησης των capital controls και του ξεπουλήματος των τραπεζών σε ξένους.
Στη δημόσια εικόνα κυριαρχούν υποθέσεις όπως αυτή της επένδυσης στις Σκουριές ή του λιμανιού του Πειραιά που ενδεχομένως κάνουν πιο εύληπτη τη Συριζαίικη μανία εναντίον των επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας -άρα της παραγωγής και της εργασίας. Σωστά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι η διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας στηρίζεται κυρίως στις μικρού και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις οι οποίες απασχολούν περισσότερο από το 80% των εργαζομένων. Και είναι στον χώρο αυτό που τα τελευταία χρόνια εξελίσσονται τα μεγάλα δράματα, τα οποία με την «πρώτη φορά αριστερά» παίρνουν ασύλληπτες διαστάσεις. Δίπλα σε όλα αυτά, το ασφαλιστικό Τσίπρα-Κατρούγκαλου μοιάζει με ταφόπλακα για την οικονομία.
