Αΐλάν Κουρντί, Συρία
Το «πρόσωπο της χρονιάς» δεν το είδαμε ποτέ
Το ξημέρωμα της 2ας Σεπτεμβρίου 2015 η ανθρωπότητα διαπίστωσε ότι η ανθρωπιά ξεβράστηκε στο Αιγαίο. Κυβερνώντες, πολλά ΜΜΕ και φιλήσυχοι πολίτες δεν άκουγαν τη βουή των κυμάτων της προσφυγιάς που ξεχυνόταν από τον Μάρτιο του 2011 στη διαλυμένη Συρία: 4,4 εκατομμύρια ψυχές εκτός συνόρων, άλλα 7 εκατομμύρια ξεριζωμένοι εντός. Εκείνη τη νύχτα ο τρίχρονος Κούρδος Αΐλάν Κουρντί μπήκε σε μια σάπια βάρκα με τους γονείς και τον αδελφό του για να περάσουν από την Τουρκία στην Κω. Πέντε λεπτά αργότερα, έγινε κραυγή. Το άψυχο κορμί του, όπως το αιχμαλώτισε σε ακτή της Αλικαρνασσού η φωτορεπόρτερ Νιλιφέρ Ντεμίρ, κλόνισε συνειδήσεις. Δικαίως. Για εμάς το αθέατο προσωπάκι αυτού του γυρισμένου μπρούμυτα αγοριού ήταν το «πρόσωπο της χρονιάς» που φεύγει. Ενα πρόσωπο που δεν είδαμε ποτέ. Αλλά προσοχή. Κυκλοφορούν έμποροι σπλαχνικών στιγμών και μισαλλόδοξοι μεταπράτες «ριζικών» λύσεων. Από τη μια θρηνούν (ή ωρύονται) δημοσίως, από την άλλη εξοπλίζουν. Βάζουν παντιέρες σε χέρια εθελοντών. Πουλάνε «αφηγήματα». Μετρούν υπόλοιπα τραπεζικών λογαριασμών και χαράσσουν νέους χάρτες.
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Τουρκία
Αυταρχικός, ισχυρός και «απαραίτητος»
Ως πριν από λίγους μήνες πολλοί διέκριναν την αρχή του τέλους του ανθρώπου που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της Τουρκίας τα τελευταία 12 χρόνια: το κόμμα του, το ΑΚΡ, δεν είχε πετύχει αυτοδυναμία στις εκλογές του Ιουνίου, ενώ οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν του μιλούσαν με αφορμή τις παραβιάσεις της ελευθερίας έκφρασης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία. Σήμερα ο Ερντογάν όχι μόνο έχει εξασφαλίσει την κυριαρχία στην τουρκική πολιτική ζωή για μερικά ακόμη χρόνια χάρη στη νίκη του ΑΚΡ στις εκλογές του Νοεμβρίου αλλά και έχει κάνει τους ευρωπαίους ηγέτες να σπεύδουν να τον συναντήσουν και να του προσφέρουν ανταλλάγματα για τη συνεργασία του στην προσφυγική κρίση. Ακόμη και η διαμάχη του με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, λόγω της κατάρριψης ρωσικού αεροπλάνου από την Αγκυρα, φαίνεται να ενίσχυσε το κύρος του Ερντογάν καθώς τον αποκαλούν «δίδυμο» του ηγέτη της Ρωσίας λόγω των πολλών ομοιοτήτων στην προσωπικότητα και στη διαδρομή τους.
Αμπντελχαμίντ Αμπααούντ, Βέλγιο, Γαλλία
Το μακρύ χέρι του ISIS στην καρδιά της Ευρώπης
Ο εγκέφαλος του μακελειού στο Παρίσι στα μέσα Νοεμβρίου, ο οποίος είχε περάσει από την Ελλάδα στις αρχές του 2015 επιστρέφοντας από τη Συρία, ήταν Βέλγος με καταγωγή από το Μαρόκο. Γεννήθηκε πριν από 28 χρόνια στις Βρυξέλλες σε οικογένεια Βερβέρων με έξι παιδιά και μεγάλωσε στη γειτονιά Μολενμπέεκ, που έχει πολλούς άραβες μετανάστες, υψηλή ανεργία και θεωρείται άντρο τζιχαντιστών. Φοίτησε σε πολύ καλό γυμνάσιο, αλλά σύντομα στράφηκε στη μικροεγκληματικότητα και στη συνέχεια στο ακραίο Ισλάμ. Στις βελγικές φυλακές απέκτησε σχέσεις με άλλους μετέπειτα τζιχαντιστές. Στη Συρία ήταν στο περιβάλλον του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους, και αποτελούσε τον σύνδεσμό του με τα τρομοκρατικά δίκτυα στην Ευρώπη. Ηταν αναμεμειγμένος σε έξι τρομοκρατικές επιθέσεις που απέτρεψε η γαλλική αστυνομία από την άνοιξη, ενώ υπήρχε και διεθνές ένταλμα σύλληψης εναντίον του για στρατολόγηση μαχητών για τη Συρία. Σκοτώθηκε τον Νοέμβριο στην επιχείρηση της γαλλικής αστυνομίας στο Σεν Ντενί του Παρισιού πέντε ημέρες μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι.
Σαλμάν μπιν Αμπντουλαζίζ Αλ Σαούντ, Σαουδική Αραβία
Νυν υπέρ πάντων η οικογενειακή μοναρχία

Βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας από τον Ιανουάριο, διαδέχθηκε τον ετεροθαλή αδελφό του Αμπντάλα. Ηταν κυβερνήτης της επαρχίας του Ριάντ από το 1963 ως το 2011, όταν ανέλαβε υπουργός Αμυνας. Στα 48 χρόνια που διετέλεσε κυβερνήτης του Ριάντ συνέβαλε στην ανάπτυξή του από κωμόπολη σε μητρόπολη. Ο 80χρονος Σαλμάν είναι ο 25οςγιος του Ιμπν Σαούντ, ιδρυτή της δυναστείας των Σαούντ και του κράτους της Σαουδικής Αραβίας. Επιλέχθηκε για διάδοχος του θρόνου λόγω των διπλωματικών ικανοτήτων που επέδειξε ως επικεφαλής του οικογενειακού συμβουλίου (Συμβούλιο των Απογόνων), που ιδρύθηκε πριν από 15 χρόνια για να λύνει τα οικογενειακά ζητήματα. Θεωρείται συντηρητικός και έχει παραδοσιακές απόψεις όσον αφορά τις πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα του. Αναμένεται ότι θα συνεχίσει τις πολιτικές του προκατόχου του. Δεν έχει κλείσει ούτε έναν χρόνο στον θρόνο και ήδη επικρίνεται για τον πόλεμο στην Υεμένη, τη χρηματοδότηση τζιχαντιστών και το δυστύχημα που προκάλεσε 769 νεκρούς στη Μέκκα τον Σεπτέμβριο, από τους οποίους οι περισσότεροι ποδοπατήθηκαν.
Ανγκελα Μέρκελ, Γερμανία
Ντε φάκτο ηγέτιδα εν μέσω ανθρωπιστικής κρίσης
Η γερμανίδα καγκελάριος κατάφερε –ως έναν βαθμό –να αναστρέψει μέσω της προσφυγικής κρίσης το αρνητικό κλίμα για την ίδια στην Ευρώπη.«Ζήτω η Μέρκελ!»φώναζαν τον πρώτο καιρό οι σύροι πρόσφυγες πηγαίνοντας από την Ελλάδα στη Γερμανία που τους άνοιξε τις πόρτες της στο τέλος του καλοκαιριού με απόφαση της καγκελαρίου. Λόγω της στάσης της αυτής η δημοτικότητά της ενισχύθηκε μεν ανάμεσα σε όσους Ευρωπαίους δεν αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες ως απειλή αλλά μειώθηκε στην ίδια της τη χώρα, ανάμεσα στους συντηρητικούς ψηφοφόρους και βουλευτές, ακόμη και από το κόμμα της. Ομως η μακροβιότερη επικεφαλής κυβέρνησης στην Ευρώπη δεν φαίνεται να απειλείται σοβαρά από κανέναν άλλον γερμανό πολιτικό, παρά το γεγονός ότι διανύει την τρίτη θητεία της στην καγκελαρία. Και το 2015, πριν από λίγες ημέρες, το περιοδικό«Time»την ανακήρυξε «Πρόσωπο της χρονιάς» αποκαλώντας την «Καγκελάριο του ελεύθερου κόσμου», ενώ τον Μάιο το«Forbes»την ανακήρυξε την «πιο ισχυρή γυναίκα στον κόσμο» για ένατη χρονιά.

Μάρτιν Βίντερκορν, Ομοσπονδιακή Γερμανία
Volkswagen: Απάτες, σκάνδαλα και μπόνους
«Η Volkswagen χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα –και όσον αφορά το προσωπικό της. Ανοίγω τον δρόμο για αυτό το νέο ξεκίνημα με την παραίτησή μου».
Αυτά δήλωσε στα τέλη Σεπτεμβρίου ο Μάρτιν Βίντερκορν, o τέως πλέον επικεφαλής της Volkswagen, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για το πολύκροτο σκάνδαλο εξαπάτησης των αμερικανικών κανονιστικών αρχών σχετικά με τις εκπομπές αερίων ρύπων των αυτοκινήτων της εταιρείας. Παρά τον σάλο ωστόσο που προκλήθηκε, ο αποκαλούμενος και «στρατηγός» της μεγαλύτερης αυτοκινητοβιομηχανίας του πλανήτη βάσει πωλήσεων εξακολουθεί να λαμβάνει τον παχυλό μισθό του ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Το συμβόλαιο του Βίντερκορν, ο οποίος βρισκόταν στο τιμόνι της εταιρείας από το 2007, προβλέπει ένα κατώτατο όριο μισθού ύψους 1,62 εκατ. ευρώ, στα οποία προστίθενται και υψηλά μπόνους. Κατά τη διάρκεια του 2014 ο Βίντερκορν έβαλε στην τσέπη του περισσότερα από 15 εκατ. ευρώ καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση μεταξύ των πιο καλοπληρωμένων διευθυνόντων συμβούλων των μεγαλύτερων εταιρειών της Γερμανίας.
Ντόναλντ Τραμπ, ΗΠΑ
Ενας ακραίος αλλά και επικίνδυνος κλόουν
Τάσσεται υπέρ της απέλασης των 11 εκατ. παράνομων μεταναστών που ζουν σήμερα στις ΗΠΑ, θέλει να ανεγείρει ένα «μεγάλο, μεγάλο τείχος» στα αμερικανομεξικανικά σύνορα, ενώ μετά το πρόσφατο μακελειό στο Σαν Μπερναρντίνο δήλωσε πως πρέπει να απαγορευθεί η είσοδος των μουσουλμάνων στην Αμερική. Θεωρεί ότι η κατάσταση στη Λιβύη και στο Ιράκ θα ήταν πολύ καλύτερη αν ζούσαν ο Μοαμάρ Καντάφι και ο Σαντάμ Χουσεΐν, δεν επιθυμεί την εγκατάσταση σύρων προσφύγων στις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπαθεί ιδιαιτέρως τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ισχυρίζεται πως η κλιματική αλλαγή δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια «απάτη» και χαρακτηρίζει τον εαυτό του «πραγματικά καλό παιδί» ζητώντας από τους Αμερικανούς να «πιστέψουν» ότι είναι εξίσου «παθιασμένος και αποφασισμένος» να ξανακάνει την Αμερική μια μεγάλη χώρα. Για τον ανεκδιήγητο Ντόναλντ Τραμπ ο λόγος, τον γραφικό αλλά και επικίνδυνο «κλόουν» της αμερικανικής πολιτικής ζωής, τον δισεκατομμυριούχο που προηγείται στην κούρσα των Ρεπουμπλικανών υποψηφίων για το χρίσμα των προεδρικών εκλογών του 2016.
Φαρούκ Σάγεντ, ΗΠΑ
28χρονος τζιχαντιστής α λα αμερικανικά
Hθελε να ζήσει το «αμερικανικό όνειρο» αλλά κατέληξε ο «ένοπλος ισλαμιστής της διπλανής πόρτας». Στις 2 Δεκεμβρίου ο 28χρονος Σάγεντ Φαρούκ και η 27χρονη σύζυγός του Τασφίν Μαλίκ, αμφότεροι πακιστανικής καταγωγής, εισήλθαν οπλισμένοι σαν αστακοί σε κέντρο ΑΜΕΑ της πόλης Σαν Μπερναρντίνο στην Καλιφόρνια και έπνιξαν στο αίμα χριστουγεννιάτικη γιορτή. Από τα πυρά αυτών των «μοναχικών λύκων» του παγκόσμιου τζιχάντ έχασαν τη ζωή τους 22 άνθρωποι. Επρόκειτο για την πιο αιματηρή επίθεση που σημειώθηκε στις ΗΠΑ μετά τη σφαγή σε δημοτικό σχολείο του Κονέκτικατ πριν από μία τριετία. Σύμφωνα με τον περίγυρό του ο νεαρός Αμερικανοπακιστανός ήταν ένας ήσυχος και ευγενικός άνθρωπος. Αποδείχθηκε ωστόσο ότι ο «μακελάρης του Σαν Μπερναρντίνο» είχε ριζοσπαστικοποιηθεί τα τελευταία χρόνια. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης η σύζυγός του έσπευσε να αναρτήσει μήνυμα στο Διαδίκτυο για να δηλώσει πίστη και υποταγή στον Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους. Το φάντασμα της ισλαμιστικής τρομοκρατίας στοιχειώνει και πάλι την Αμερική.
Βλαντίμιρ Πούτιν, Ρωσική Ομοσπονδία
Ασκήσεις υπερδύναμης με αληθινά πυρά
Ο 63χρονος ρώσος πρόεδρος δεν κρύβει την επιθυμία του η Ρωσία να γίνει και πάλι παγκόσμια υπερδύναμη (ή να παρουσιάζεται ως τέτοια): μετά τον πόλεμο του 2008 στην Αμπχαζία και στη Νότια Οσετία, ο Πούτιν προσάρτησε την Κριμαία το 2014, εξαπέλυσε έναν κεκαλυμμένο πόλεμο στην Ουκρανία και αναμείχθηκε στην πυριτιδαποθήκη της Συρίας. Δήλωσε ότι η Τουρκία «γλείφει την Αμερική σε ένα συγκεκριμένο σημείο» και χαρακτήρισε την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού «εχθρική πράξη από την Αγκυρα με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ». Με τον έναν ή τον άλλο τίτλο, ο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι ο ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου τα τελευταία 15 χρόνια. Η «μάτσο» εικόνα του πρώην πράκτορα της KGB δεν αποθαρρύνει τους Ρώσους, αφού τον περασμένο Οκτώβριο το ποσοστό δημοτικότητάς του –παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα εξαιτίας των δυτικών κυρώσεων και της πτώσης της τιμής του πετρελαίου –«χτύπησε» ιστορικό υψηλό.
Τζιχάντι Τζον, Ισλαμικό Κράτος
Ανηλεής σφαγέας με βρετανική προφορά
Ο Μοχάμεντ Εμουάζι, γνωστός ως «Τζιχάντι Τζον» (ανήκε σε έναν τρομοκρατικό πυρήνα τεσσάρων ατόμων με βρετανική προφορά, τα οποία οι όμηροι αποκαλούσαν «The Beatles») και υπ’ αριθμόν ένα δήμιος του Ισλαμικού Κράτους, φέρεται να σκοτώθηκε σε αμερικανική επιχείρηση με drones τον περασμένο Νοέμβριο. Γεννημένος το 1988 στο Κουβέιτ, ο Εμουάζι μεγάλωσε και σπούδασε στη Βρετανία, όπου μετακόμισε με την οικογένειά του σε ηλικία μόλις έξι ετών. Eγινε παγκοσμίως γνωστός τον Αύγουστο του 2014, όταν εμφανίσθηκε στο βίντεο αποκεφαλισμού του αμερικανού δημοσιογράφου Τζέιμς Φόλεϊ. Ακολούθησαν παρόμοια βίντεο με δολοφονίες άλλων ομήρων, δυτικών και μη. Ο Εμουάζι προσηλυτίστηκε στον ισλαμισμό όταν σπούδαζε Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο του Γουέστμινστερ στο Λονδίνο. Το 2009 συνελήφθη και ανακρίθηκε από τις βρετανικές Αρχές, καθώς ταξίδευε για σαφάρι στη Τανζανία –αξιωματούχοι ωστόσο υποστήριξαν ότι ταξίδευε προς τη Σομαλία για να ενταχθεί στην τρομοκρατική οργάνωση αλ Σαμπάμπ. Στη Συρία βρέθηκε το 2012, έχοντας αποτύχει προηγουμένως να ταξιδέψει στη Σαουδική Αραβία «για να διδάξει αγγλικά».
Πέτρα Λάζλο, εικονολήπτρια, Ουγγαρία
Απανθρωπιά και ρατσισμός σε ζωντανή μετάδοση
Ξεσήκωσε την παγκόσμια κατακραυγή μετά την κοινοποίηση ενός βίντεο στο οποίο εμφανίζεται αρχικά να αποπειράται να κλωτσήσει και στη συνέχεια να βάζει τρικλοποδιά σε έναν σύρο πρόσφυγα ο οποίος κρατώντας τον μικρό γιο του αγκαλιά προσπαθούσε να ξεφύγει, μαζί με δεκάδες ακόμη κατατρεγμένους, από τις αστυνομικές δυνάμεις της Ουγγαρίας. Αυτό όμως δεν εμπόδισε την Πέτρα Λάζλο, εικονολήπτρια, ως την επαύριον του ντροπιαστικού συμβάντος ενός τηλεοπτικού σταθμού γνωστού για τις ακροδεξιές και συχνά ρατσιστικές θέσεις τις οποίες προβάλλει, να δηλώσει πως σκοπεύει να καταθέσει μήνυση κατά του Οσάμα Αμπντούλ Μόχσεν, του άτυχου πρόσφυγα στον οποίο επιτέθηκε, ισχυριζόμενη πως της κατέστρεψε τη ζωή. «Ο σύζυγός μου θέλει να αποδείξει την αθωότητά μου. Πλέον είναι ζήτημα τιμής για αυτόν» δήλωσε η ίδια, μιλώντας στη ρωσική εφημερίδα «Ιζβέστια». Αμετανόητη για την απάνθρωπη πράξη της, αποκάλυψε παράλληλα ότι εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να μετακομίσει στη Ρωσία καθώς στην Ουγγαρία «αισθάνεται πως απειλείται».
Τζέρεμι Κόρμπιν, Ηνωμένο Βασίλειο
Ενας αντάρτης στο τιμόνι των Εργατικών
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας έχει ψηφίσει περισσότερες από 500 φορές κατά της κεντρικής γραμμής του κόμματός του, επιθυμεί τον μονομερή πυρηνικό αφοπλισμό της Βρετανίας, τάσσεται υπέρ των εθνικοποιήσεων, υποστηρίζει τη δωρεάν παιδεία και δηλώνει έτοιμος να τυπώσει χρήματα για να δώσει νέα ώθηση στην οικονομία. Εμφανίζεται επικριτικός προς τη Βορειοατλαντική Συμμαχία και επιφυλακτικός όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ενωση και τον ρόλο της Βρετανίας στο εσωτερικό της –αν και θα ήθελε να παραμείνει η χώρα στην ΕΕ. Τον περασμένο Σεπτέμβριο ο «κατά συρροήν επαναστάτης» Τζέρεμι Κόρμπιν, ιστορικός εκπρόσωπος της αριστερής πτέρυγας των Εργατικών της Βρετανίας, εξελέγη ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, διαψεύδοντας όλα τα προγνωστικά ενώ τώρα δηλώνει έτοιμος να αλλάξει συθέμελα τη βρετανική πολιτική σκηνή ως εν δυνάμει πρωθυπουργός –αν και οι επόμενες βουλευτικές εκλογές απέχουν μια ολόκληρη πενταετία, καθώς θα γίνουν το 2020.
Ντέιβιντ Κάμερον, Ηνωμένο Βασίλειο
Θρίαμβος με όπλο την απειλή του Brexit
Ηταν ένας εκλογικός θρίαμβος που συνέτριψε τις δημοσκοπήσεις. Σε τέτοιον βαθμό που και ο ίδιος ο Ντέιβιντ Κάμερον έτριβε τα μάτια του. Γιατί στις κάλπες του Μαΐου δεν κέρδισε απλώς μια δεύτερη θητεία, αλλά και την ανέλπιστη αυτοδυναμία. Τρεις ήταν οι λόγοι πίσω από τη νίκη του 49χρονου συντηρητικού πρωθυπουργού. Η νοικοκυρεμένη οικονομία με μείωση φόρων και ανεργίας, ο πατριωτισμός έναντι των σκωτσέζων εθνικιστών και ο ευρωσκεπτικισμός απέναντι στις Βρυξέλλες. Αν δεν γίνουν οι μεταρρυθμίσεις που θέλει, ο Κάμερον απειλεί να προτείνει στους Βρετανούς να ψηφίσουν υπέρ του Brexit στο δημοψήφισμα που θα διεξαχθεί ως το 2017. Σε σύγκριση με την ευρωζώνη της απέραντης κρίσης, η χώρα του μοιάζει με όαση: ανάπτυξη 2,8% του ΑΕΠ, χρέος 80,9%, έλλειμμα 5,5% και ανεργία στο 6%. Η ανάκαμψη είναι εδώ, λέει και ξαναλέει ο Κάμερον. Και υπόσχεται να μειώσει κι άλλο τους φόρους.
Μαρίν Λεπέν, Γαλλία
Ακροδεξιά λύκαινα με περιβολή αμνού
Χαρισματική ρήτορας με πύρινη προσωπικότητα, η Μαρίν Λεπέν είναι λύκαινα με προβιά προβάτου. Αρχηγός του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου (FN) της Γαλλίας, μετέτρεψε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας της, Ζαν-Μαρί Λεπέν, από παρία σε δύναμη που διεκδικεί ακόμη και την προεδρία. Η 47χρονη Λεπέν βγήκε και χαμένη και κερδισμένη από τις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές: παρότι στον πρώτο γύρο το FN ήρθε πρώτο αποσπώντας σχεδόν το 28% των ψήφων, στον δεύτερο γύρο δεν επικράτησε σε καμία από τις 13 περιφέρειες. Η Λεπέν δεν έκρυψε τον θυμό της: «Σας στερήθηκε το δικαίωμα ψήφου με τον πιο αισχρό τρόπο, με μια εκστρατεία ψεμάτων και παραπληροφόρησης που αποφασίστηκε στα χρυσά παλάτια της Δημοκρατίας και εκτελέστηκε με έναν δουλοπρεπή τρόπο από εκείνους που ζουν από το σύστημα και συχνά πλουτίζουν στις πλάτες του γαλλικού λαού» είπε σχολιάζοντας το αποτέλεσμα της αναμέτρησης και «προειδοποίησε» εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2017: «Τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει τώρα».
Charb (Στεφάν Σαρμπονιέ), Γαλλία
Οπαδός της πιο ακραίας ελευθερίας στην έκφραση
Aριστερός, ανατρεπτικός, αθεόφοβος; Οπωσδήποτε. Αλλά μικρόψυχος και εκδικητικός δεν ήταν ο Σαρμπ. Ούτε οι άλλοι γελοιογράφοι, που σκοτώθηκαν στη βάρβαρη σφαγή στο σατιρικό περιοδικό «Charlie Hebdo», τον Ιανουάριο στο Παρίσι. Είναι βέβαιο ότι ο 47χρονος διευθυντής και γελοιογράφος, κατά κόσμον Στεφάν Σαρμπονιέ, θα χειροκροτούσε όρθιος το εξώφυλλο στο πρώτο τεύχος των επιζώντων. Αυτό που συγκίνησε τους πολιτισμένους ανθρώπους όπου Γης και έβγαλε εκατομμύρια σε πορείες αλληλεγγύης στους δρόμους. Εδειχνε πάλι τον Προφήτη, μόνο που αυτή τη φορά ο Μωάμεθ κρατούσε το σύνθημα «Είμαι Σαρλί» με ένα δάκρυ στα μάτια –κάτω από ένα σχεδόν απίστευτο, ανείπωτα πικρό: «Συχωρεμένα όλα». Ο Σαρμπ δεχόταν απειλές για τη ζωή του. Αλλά, αμετανόητος οπαδός της πιο ακραίας ελευθερίας στην έκφραση, συνέχισε να σατιρίζει τους πάντες και τα πάντα, χωρίς εκπτώσεις στο «δικαίωμα στη βλασφημία». Ως εκείνο το πρωί, που ισλαμιστές άνοιξαν πυρ με τα Καλάσνικοφ.
Αουνγκ Σαν Σούου Κίι, Μιανμάρ
Μητέρα του έθνους και των φτωχών
Νομπελίστρια Ειρήνης, «Κυρία της Δημοκρατίας», «Μητέρα του Εθνους», η 70χρονη ηγέτις της αντιπολίτευσης σάρωσε στις πρώτες ελεύθερες εκλογές σε 25 χρόνια. Τα περισσότερα από αυτά η Αουνγκ Σαν Σούου Κίι τα πέρασε σε φυλακές και κατ’ οίκον περιορισμό, κηρύσσοντας μη βίαιη αντίσταση κατά της αιμοσταγούς χούντας που κυβερνάει τη Μιανμάρ από το 1962. Η ώρα της δικαίωσης άργησε, αλλά ήρθε. «Σήμερα κάναμε μόνο το πρώτο βήμα. Το μέλλον είναι δύσκολο, αλλά μας ανήκει» είπε με δάκρυα στα μάτια. Κόρη ήρωα της ανεξαρτησίας από τους Βρετανούς, ξέρει ότι ο αγώνας για ελευθερία και δημοκρατία είναι έργο εν προόδω. Παρά τον θρίαμβο στις κάλπες, πρόεδρος δεν μπορεί να γίνει εξαιτίας ενός Συντάγματος κομμένου και ραμμένου στα μέτρα των στρατηγών. Αλλά η νίκη της δίνει, επιτέλους, ελπίδες σε έναν λαό που έχει υποφέρει τα μύρια όσα και πεινάει: το 70% των 50 εκατ. ανθρώπων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
Μαουρίσιο Μάκρι, Αργεντινή
Ενας κροίσος ανατρέπει τον περονισμό
Ποιος θα το περίμενε από μια χώρα που βασανίζεται τόσον καιρό στα νύχια κερδοσκοπικών κεφαλαίων και αγορών. Και όμως, ο λαός έβαλε τέλος σε 12 χρόνια περονισμού, εκλέγοντας πρόεδρο έναν δεξιό. Με φιλελεύθερο πρόγραμμα, ο Μαουρίσιο Μάκρι θεωρείται από ορισμένους αναλυτές ο καταλληλότερος να διευθετήσει τη μακροχρόνια διαμάχη με όσους πιστωτές απαιτούν την αποπληρωμή των ομολόγων τους στο ακέραιο, οδηγώντας την Αργεντινή σε δεύτερη πτώχευση το 2014. Γόνος πάμπλουτης οικογένειας, ο 56χρονος πρώην δήμαρχος του Μπουένος Αϊρες έκανε καριέρα στις επιχειρήσεις προτού κατέβει στην πολιτική. Υπόσχεται ανάπτυξη και νέες επενδύσεις και μηδενική ανοχή στο έγκλημα και τη διαφθορά. Αλλά ο δρόμος είναι ανηφορικός. Ο Μάκρι θα αναγκαστεί να κάνει περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, προκαλώντας μοιραία λαϊκές αντιδράσεις. Γιατί ενώ οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ανήκουν στη μεσαία τάξη, που ελπίζει σε πιο ανοιχτή οικονομία, πολύς κόσμος δοκιμάζεται από φτώχεια και μεγάλη ανισότητα.
Τζάστιν Τριντό, Καναδάς
Πορφυρογέννητος, προοδευτικός και άπειρος
Νέος, ωραίος, επικοινωνιακός, πορφυρογέννητος, αλλά άπειρος, ο Τζάστιν Τριντό δέχθηκε πολλή λάσπη από τη δεξιά κυβέρνηση, πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου. Οι Καναδοί δεν πείστηκαν. Ψήφισαν τον 43χρονο γιο ενός ιστορικού πρωθυπουργού και ξαναζούν ένα κύμα ενθουσιασμού και αισιοδοξίας, σαν αυτό που τους είχε συνεπάρει τη δεκαετία του ’70 με τον Πιερ Τριντό. Εξίσου χαρισματικός, ο Τζάστιν δεσμεύεται να ξαναχτίσει μια «ενωμένη, πολυπολιτισμική χώρα, φάρο ελευθερίας, δημοκρατίας, ισότητας και κοινωνικής αλληλεγγύης». Λέει ότι θα κυβερνήσει από το Κέντρο, υπέρ της μεσαίας τάξης, με αυξήσεις φόρων μόνο για τους πλούσιους, όσους βγάζουν περισσότερα από 200.000 δολάρια τον χρόνο. Μιλάει επίσης για κρατικές δαπάνες δισεκατομμυρίων σε δημόσια έργα. Στην κοινωνική πολιτική είναι εντατικά προοδευτικός: υπέρ των αμβλώσεων και των γάμων ομοφυλοφίλων, στηρίζει ίσα δικαιώματα για όλους, χριστιανούς και μουσουλμάνους Καναδούς. Υποδέχθηκε αυτοπροσώπως, με θέρμη, 25.000 πρόσφυγες από τη Συρία και υποσχέθηκε μεγάλες μειώσεις εκπομπής καυσαερίων στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα.
Πάμπλο Ιγκλέσιας, Ισπανία
Τραυμάτισε βαριά τον δικομματισμό
Το Podemos, το προερχόμενο από το κίνημα των Αγανακτισμένων αριστερό κόμμα που ίδρυσε ο Πάμπλο Ιγκλέσιας το 2014, ήρθε τρίτο στις βουλευτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής (με ποσοστό 21%, ακολουθώντας από κοντά το 22% των Σοσιαλιστών), τραυματίζοντας βαριά τον δικοματισμό των τελευταίων 40 ετών, δηλαδή από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ισπανία. Παράλληλα οι Ciudadanos (Πολίτες), το φιλελεύθερο καταλανικό κόμμα που έκανε πανεθνικό ο Αλμπέρτ Ριβέρα το 2013, ήρθαν τέταρτοι με 14%. Ο Ιγκλέσιας με τους 69 βουλευτές του (σε σύνολο 350) δήλωσε ότι δεν θα αφήσει τον δεξιό Μαριάνο Ραχόι (123 έδρες) να σχηματίσει κυβέρνηση. Οι κάλπες τον ανέδειξαν ρυθμιστή του αχαρτογράφητου μετεκλογικού σκηνικού, καθώς κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν πέτυχε αυτοδυναμία. Λογικά, ο ένας από τους δύο, είτε ο Ιγκλέσιας είτε ο Ριβέρα (40 έδρες), θα συμμετέχει στη νομή της εξουσίας και θα έχει ενδιαφέρον να κριθούν οι κατά τεκμήριον δημοφιλείς πολιτικές του προτάσεις στην πράξη.
Μπασάρ αλ Ασαντ, Συρία
Ο ανθεκτικός φίλος της Μόσχας και του Ιράν
Σε αντίθεση με τους πρώην ομολόγους του σε Τυνησία και Αίγυπτο, ο σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ Ασαντ αποδεικνύεται εξόχως ανθεκτικός αφού έχει καταφέρει να παραμείνει στην εξουσία παρά τη λαϊκή εξέγερση εναντίον του τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τον εμφύλιο πόλεμο και την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους που λυμαίνεται μεγάλα τμήματα της Συρίας. Οταν τον Μάρτιο του 2011 ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες εναντίον του Ασαντ, εκείνος διέταξε την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης, συμβάλλοντας στο ξέσπασμα ενός πολέμου με περισσότερους από 250.000 νεκρούς και 11 εκατομμύρια ξεριζωμένους εντός και εκτός Συρίας. Με τη στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν, ο 50χρονος Ασαντ –γιος του αποθανόντος προέδρου Χαφέζ αλ Ασαντ –καταφέρνει να διατηρήσει το αλεβίτικο καθεστώς στην εξουσία, δεν διστάζει να κάνει χρήση χημικών όπλων ενάντια στον λαό του και πιέζει με αξιώσεις τη Δύση να συμμετέχει σε όποια μεταπολεμική πολιτική λύση, έστω και σε μια χώρα εδαφικά καταδιασπασμένη.

Σι Τζινπίνγκ, Λαΐκή Κίνα
Ο πιο ισχυρός μετά τον Μεγάλο Τιμονιέρη

Ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έχει χαρακτηριστεί ο ισχυρότερος ηγέτης της Κίνας μετά τον Μεγάλο Τιμονιέρη Μάο Τσε Τουνγκ. Είναι ο πρώτος πρόεδρος που γεννήθηκε μετά την κινεζική επανάσταση το 1949. Από το 2012 που βρέθηκε στο τιμόνι του KKK περισσότεροι από 400.000 αξιωματούχοι έχουν τιμωρηθεί για διαφθορά, αν και το φαινόμενο θυμίζει τη Λερναία Υδρα. Είναι υπέρμαχος των «επιθετικών» κινεζικών επενδύσεων στο εξωτερικό. Το περασμένο φθινόπωρο πραγματοποίησε επίσημες επισκέψεις σε ΗΠΑ και Βρετανία, κλείνοντας συμφωνίες ύψους 46 δισ. δολαρίων, ενώ η συμφωνία αγοράς φυσικού αερίου από τη Ρωσία διασφαλίζει ενεργειακά την Κίνα για τις επόμενες δεκαετίες. Ο Σι επιθυμεί να δει τη χώρα να εκπληρώνει το «κινεζικό όνειρο»: τη «μεγάλη αναγέννηση» μέσω ενός συνδυασμού αναδιανομής πλούτου, εδαφικής ακεραιότητας και στρατιωτικής ισχύος. Σχεδιάζει να αναβιώσει τον θρυλικό Δρόμο του Μεταξιού, προσβλέποντας στη διεύρυνση της επιρροής της Κίνας από την Κεντρική Ασία ως τις ευρωπαΐκές ακτές του Ατλαντικού.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ