Τι θέλει ο Τσίπρας με τους ψεκασμένους;

Τελικά, έτσι όπως πάμε, σε λίγο θα λέμε –παραφράζοντας το γνωστό ρητό –ότι: οι εκλογές είναι μια διαδικασία με κάλπες στην οποία παίρνουν μέρος πολλά κόμματα αλλά στο τέλος κερδίζει ο Τσίπρας! Για τον περισσότερο κόσμο –ακόμη και για κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ –είναι ακατανόητο ότι ο κ. Τσίπρας, μετά από ένα καταστρεπτικό επτάμηνο που οδήγησε σε κλειστές τράπεζες, capital controls και τρίτο σκληρό Μνημόνιο, κατάφερε να πάρει τις εκλογές με 7,5 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από τη ΝΔ.

Προφανώς, πολύς κόσμος που χτυπήθηκε βάναυσα από τα μνημόνια έχει περισσότερη εμπιστοσύνη στον κ. Τσίπρα –σε σχέση με τους υπόλοιπους αρχηγούς –ότι θα αγωνισθεί γι’ αυτούς. Και προφανώς δεν του χρεώνει τα λάθη και τα ψέματα της πολιτικής του πορείας.

Ακατανόητο όμως είναι και το ότι ο κ. Τσίπρας, που «είδε και έπαθε» να διώξει τους ακραίους αριστερούς, δραχμιστές από το κόμμα του, προτίμησε και πάλι να συνεργαστεί με ακραίους ψεκασμένους του κ. Καμμένου με τον οποίο μάλιστα έφτασε να πανηγυρίζει χέρι-χέρι τη νύχτα των εκλογών!

Τι ακριβώς συνδέει πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ με τους κατάμαυρους ΑΝΕΛ ώστε ο κ. Τσίπρας να αγνοήσει επιδεικτικά το ΠαΣοΚ και το Ποτάμι και να πέσει ξανά στην αγκαλιά του εθνικολαϊκιστή πρώην υπουργού της Νέας Δημοκρατίας;

Τι σχέση μπορεί να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον αποπεμφθέντα μέσα σε λίγες ώρες αντισημίτη, ομοφοβικό, συνωμοσιολόγο υφυπουργό Μεταφορών –αντιπροσωπευτικό δείγμα της ιδεολογίας διχασμού των ΑΝΕΛ;

Ο κ. Τσίπρας είναι φανερό –και καλοδεχούμενο –ότι θέλει να αρπάξει τη δεύτερη ευκαιρία που του δίνει ο κόσμος για να γυρίσει σελίδα. Να αφήσει πίσω του όσα ανέφικτα και λαϊκίστικα έλεγε τα τελευταία χρόνια –α λα Τσάβες της Μεσογείου: ότι θα αλλάξει την Ευρώπη, θα σκίσει τα μνημόνια, θα σβήσει μονομερώς το χρέος, θα πάρει πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα!

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ζήτησε «λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά» για την όσο το δυνατόν πιο γρήγορη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων του προγράμματος που υπέγραψε.

Πώς μπορεί, όμως, ο Πρωθυπουργός να προχωρήσει σε μια νέα κεντροαριστερή ευρωπαϊκή πορεία έχοντας δίπλα του έναν οπισθοδρομικό και αλλοπρόσαλλο πολιτικό ο οποίος υποστηρίζει –χωρίς να ντρέπεται –ότι «η νέα συμφωνία που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας δεν είναι Μνημόνιο αλλά έξοδος από τα μνημόνια»; Ελα ντε;