Ο Ανταμ Κοέν, γιος του θρύλου Λέοναρντ, νιώθει τεράστια χαρά που θα πραγματοποιήσει αύριο το βράδυ ένα μεγάλο όνειρό του. Θα εμφανιστεί στο Ηρώδειο. Μαζί του θα είναι και η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων. Παρά το άγχος του, δεν χάνει το χιούμορ και τη σπιρτάδα του. Ισως τα χρόνια που έχει περάσει στην Υδρα, ως παιδί αλλά και ως ενήλικος, να τον έχουν οδηγήσει σε μια κάπως ελληνική αντιμετώπιση της ζωής: μη χάνεις τον ύπνο σου, δηλαδή, για ό,τι δεν μπορείς να ελέγξεις.
Το τελευταίο σας άλμπουμ «We Go Home» αποτελεί κάτι σαν επιστροφή στις ρίζες, έναν στοχασμό πάνω στην έννοια του σπιτιού. Τι σας οδήγησε σε αυτό το θέμα; «Αν ήμουν κάποιος πολύ γνωστός αστέρας της μουσικής, ίσως και να είχε σημασία να εξηγήσω πώς κατέληξα στο θέμα αυτό. Οπότε ας πούμε πως απλώς ακολουθώ την έμπνευσή μου και αφηγούμαι τα κομμάτια της ιστορίας μου που θεωρώ ότι έχουν ενδιαφέρον. Θα ήθελα όμως να διευκρινίσω ότι τη Δευτέρα το κοινό δεν θα δει μια συναυλία βασισμένη σε κάποιο άλμπουμ μου ή σε κάποια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου. Κάτι σαν best of θα είναι το setlist, ακόμη και κομμάτια του πατέρα μου θα πω. Αυτό που τα συνδέει όλα είναι η Ελλάδα, μιλάμε για τραγούδια που γράφτηκαν στην Ελλάδα από τους δύο Κοέν».
Για πολύ καιρό δεν θέλατε να λέτε τραγούδια του πατέρα σας. Τι έχει αλλάξει; «Το απέφευγα για πάρα πολλά χρόνια. Και εξεπλάγην πολύ με τη χαρά που ένιωσα όταν τελικά το έκανα. Το 2007 με κάλεσαν να τραγουδήσω σε μια συναυλία προς τιμήν του και στην αρχή είπα κατηγορηματικά «όχι». Ενέδωσα επειδή μου έδωσαν πάρα πολλά χρήματα και τα χρειαζόμουν γιατί μόλις είχε γεννηθεί ο γιος μου. Η εμπειρία έμοιαζε με τη διαχείριση ενός πολύτιμου οικογενειακού κειμηλίου. Κάθε φορά που λέω τραγούδια του νιώθω σαν να φοράω ένα παλιό, δικό του κοστούμι, σαν να γίνομαι μέρος μιας παράδοσης».
Εχετε ζήσει αρκετά χρόνια στην Ελλάδα. Θα χωρούσε στο πρόγραμμά σας ένα ελληνικό τραγούδι; «Οχι σε αυτή τη συναυλία γιατί θα με συνοδεύει ορχήστρα και θα ήταν δύσκολο να το δουλέψουμε, όμως υπάρχουν τόσα ελληνικά τραγούδια που μου αρέσουν πολύ. Ακόμη και το «Ολα σ’ αγαπάνε» (σ.σ.: τραγουδάει μέρος του ρεφρέν ολόσωστα). Αν τα μάθαινα απέξω, νομίζω ότι θα μπορούσα να προσποιηθώ τον έλληνα τραγουδιστή. Ας ελπίσουμε να πάει καλά αυτή η συναυλία για να πετύχω ίσως μελλοντικά τον πραγματικό μου στόχο, που δεν είναι άλλος από μια καριέρα στα μπουζούκια. Η πραγματική αποστολή μου είναι να γίνω πιο δημοφιλής και από τον Ρέμο».
Μπορείτε να περιγράψετε τα συναισθήματα που σας γεννάει η Υδρα με μία μόνο φράση, με μία μόνο εικόνα; «Θα ήταν αδύνατο νομίζω. Οπως θα ήταν αδύνατο να βρω ένα τέλειο παράδειγμα έκφρασης της αγάπης της μητέρας μου προς εμένα. Οταν σκέφτομαι την Υδρα, σκέφτομαι τους γονείς μου, σκέφτομαι την κοινωνία, τον κόσμο, την Ελλάδα,
το σεξ, τον καπνό, σκέφτομαι πλοία, καπετάνιους, πολέμους, ντισκοτέκ, είναι τόσο πολλά τα συναισθήματα και οι εικόνες που γεννιούνται μέσα μου».
το σεξ, τον καπνό, σκέφτομαι πλοία, καπετάνιους, πολέμους, ντισκοτέκ, είναι τόσο πολλά τα συναισθήματα και οι εικόνες που γεννιούνται μέσα μου».
info:Ωδείο Ηρώδου Αττικού, αύριο, Δευτέρα 29/06.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 28 Ιουνίου 2015
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ