Αλλού είναι θεσμός, αλλού μπορεί να θεωρηθεί μέχρι και προσβολή! Ο λόγος για το φιλοδώρημα που αφήνουν (ή δεν αφήνουν) οι πελάτες στους σερβιτόρους καφενέδων και εστιατορίων αλλά και στους οδηγούς αυτοκινήτων και στους υπαλλήλους των ξενοδοχείων ανά την υφήλιο.
Η γαλλική εφημερίδα «Le Figaro» δημοσίευσε ένα μικρό οδηγό για τους τυχερούς (Γάλλους και μη) που έχουν διοργανώσει τις διακοπές τους στο εξωτερικό και μοιραία θα έλθουν αντιμέτωποι με το ντελικάτο ερώτημα αν πρέπει να αφήνουν φιλοδώρημα –και αν όντως πρέπει, πόσο θα είναι αυτό.
Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς συγκαταλέγονται στις χώρες στις οποίες οι σερβιτόροι παίρνουν έναν υποτυπώδη μισθό και ό,τι κερδίζουν το κερδίζουν από τα φιλοδωρήματα. Στους λογαριασμούς των εστιατορίων ειδικότερα, θα πρέπει να υπολογίζει κανείς ένα φιλοδώρημα που κυμαίνεται από το 15% έως το 20% του λογαριασμού. Και στο μπαρ ο πελάτης είθισται να αφήνει ένα δολάριο παραπάνω για κάθε ποτό που του σερβίρουν.
Στους αντίποδες (κυριολεκτικά και μεταφορικά) βρίσκεται η Ιαπωνία. Στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου αν αφήσει κάποιος φιλοδώρημα μπορεί να θεωρηθεί από είρων έως υβριστής! Το καλό «σέρβις» είναι υποχρέωση του εργαζομένου στην εστίαση, σύμφωνα με τους ειδικούς της βρετανικής εταιρείας συναλλάγματος και διεθνών πληρωμών Travelex Group, που είναι και οι συντάκτες του οδηγού που δημοσίευσε η «Figaro».
Και στην Κίνα, όμως, το «pourboire» δεν συνηθίζεται. Δεν έχει ενταχθεί στην εμπορική και συναλλακτική κουλτούρα των Κινέζων και ως εκ τούτου μπορεί να παρεξηγηθεί. Σε κάποιες επιχειρήσεις στις οποίες συχνάζουν Δυτικοί γίνεται ανεκτό. Σε άλλες όμως απαγορεύεται ρητώς. Και ειδικά για τους οδηγούς ταξί, το φιλοδώρημα απαγορεύεται δια νόμου σε πολλές κινεζικές επαρχίες.
Υπάρχει, ωστόσο, μια σημαντική εξαίρεση στην Κίνα. Αφορά τους οδηγούς των τουριστικών γκρουπ και τους ξεναγούς, οι οποίοι αμείβονται με 10 δολάρια έκαστος, αλλά και τους οδηγούς μισθωμένων οχημάτων, οι οποίοι συνηθίζεται να παίρνουν φιλοδώρημα 5 δολαρίων από τους επιβάτες που μεταφέρουν.
Διαφορετικές είναι και οι συνήθειες των ευρωπαϊκών λαών αναφορικά με το φιλοδώρημα. Στη Γερμανία περιλαμβάνεται στους λογαριασμούς των εστιατορίων και των μπαρ, ωστόσο οι σερβιτόροι ερωτούν αν ο πελάτης θέλει να «στρογγυλοποιήσει» τον λογαριασμό –και καλό είναι να το πράττει, συνιστούν οι ειδικοί του Travelex, «έστω και αν η στρογγυλοποίηση αφορά μόνο μέχρι να φθάσει ο λογαριασμός στο επόμενο ευρώ».
Στην Ελλάδα το φιλοδώρημα είναι επίσης προαιρετικό διότι το κόστος του σερβιρίσματος συνυπολογίζεται στο λογαριασμό. «Αλλά είναι ευγενικό να προσθέσει κανείς κάτι παραπάνω, αν το σερβίρισμα είναι καλό», σημειώνεται στον οδηγό του Travelex. Τα ίδια ισχύουν και στην Κροατία, όπου συνηθίζεται να αφήνουν οι πελάτες γύρω στο 10% pourboire.
Στην Ισπανία στα εστιατόρια, αν και στους λογαριασμούς συνυπολογίζεται το κόστος του σερβιρίσματος, όλοι δίνουν pourboire από 5% έως 10%, κυρίως σε ψιλά που αφήνουν πάνω στο τραπέζι. Αντίθετα, στη γειτονική Πορτογαλία η πρακτική αυτή ελάχιστα εκτιμάται, αν και τα τελευταία χρόνια κερδίζει έδαφος στις περιοχές με μεγάλη τουριστική κίνηση.
