Στο εσωτερικό η κυβέρνηση προσπαθεί να καλλιεργήσει ατμόσφαιρα αισιοδοξίας για αίσιο τέλος στις διαπραγματεύσεις και συμφωνία με τους εταίρους στη διήμερη συνεδρίαση του Euro Working Group της Μεγάλης Τετάρτης και της Μεγάλης Πέμπτης. Ωστόσο, τίποτε δεν βεβαιώνει ότι επίκειται ευτυχής κατάληξη, αν και τις τελευταίες μέρες η ελληνική πλευρά, υπό το βάρος των ταμειακών αναγκών, δείχνει τάσεις υποχώρησης παρά τα αντιθέτως διαδιδόμενα στην Αθήνα και τις πολλές «ηρωικές» δηλώσεις υπουργών της κυβέρνησης Τσίπρα. Από το εξωτερικό μεταφέρονται αρνητικές εκτιμήσεις τόσο για το εύρος και την ποιότητα των μέτρων όσο και για το δημοσιονομικό τους αποτέλεσμα.
Η πολύωρη σύσκεψη κυβερνητικών στελεχών στο Μέγαρο Μαξίμου το απόγευμα της Παρασκευής και η συμπλήρωση της σχετικής λίστας μέτρων είναι δηλωτική της συνειδητοποίησης του οικονομικού αδιεξόδου. Αλλά και πάλι είναι το έλλειμμα εμπιστοσύνης τόσο μεγάλο που ούτε η ενίσχυση του πακέτου των μέτρων είναι ικανή να μεταβάλει πλήρως τις διαθέσεις και να βγάλει τη χώρα από τον ολοένα και διευρυνόμενο κύκλο αβεβαιότητας. Το πιθανότερο που θα επιλεγεί είναι η λεγόμενη «λύση του αναπνευστήρα» ή αυτό που ο υπουργός Οικονομικών περιέγραψε ως «σπονδυλωτή λύση». Λίγη βοήθεια, ίσα-ίσα για να μην πτωχεύσουμε μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού, οπότε και θα ανοίξει η μεγάλη συζήτηση για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος. Μέχρι τότε υποθέτουν ότι θα έχει καταδειχθεί η διαχειριστική ανεπάρκεια της νέας κυβέρνησης και θα έχει αποδειχθεί πόσο λανθασμένες είναι οι επιλογές της. Σε εκείνη τη φάση και αφού θα έχουν δοκιμασθεί οι αντοχές της ομάδας Τσίπρα θα τεθούν τα μεγάλα διλήμματα.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι δεν πρόκειται να προσφερθούν επαρκείς λύσεις για το χρέος και την περαιτέρω χρηματοδότηση της οικονομίας χωρίς ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων και την αποδοχή ενός αξιόπιστου μεσοπρόθεσμου προγράμματος σταθεροποίησης. Θα είναι τέτοια η έντασή του που δεν θα είναι εύκολη η αποδοχή του από τη σημερινή πλειοψηφία. Πολύ περισσότερο αν στο μεσοδιάστημα δεν έχουν ελεγχθεί οι εσωκομματικές αντιδράσεις και η κυβέρνηση δεν έχει αντιμετωπίσει τις συνθήκες χάους που διαμορφώνουν οι συγγενεύουσες επιθετικές ακροαριστερές και αντιεξουσιαστικές δυνάμεις της χώρας.
Στο προσεχές καλοκαίρι, κατά τα φαινόμενα, θα κριθεί η τύχη της διακυβέρνησης του κ. Τσίπρα, όταν θα βρεθεί αντιμέτωπη με τα αδιέξοδα της οικονομίας, τις εσωτερικές της αντιφάσεις και τις παραδόσεις που τη συνοδεύουν μια ζωή. Και επειδή δεν είναι εύκολο στον οποιονδήποτε –πολύ περισσότερο σε ένα κόμμα –να αλλάξει τόσο βαθιά σε τόσο λίγο χρόνο, το πιθανότερο είναι να πνιγεί στις αντιφάσεις του παρά να μετεξελιχθεί έστω σε ένα σχήμα ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας, όπως επιθυμεί ο ηγέτης του.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
