Η αυτοκτονία ενός νεαρού μετανάστη στο κέντρο κράτησης στην Αμυγδαλέζα έριξε πάλι τα φώτα της δημοσιότητας στις άθλιες συνθήκες φιλοξενίας χιλιάδων απελπισμένων συνανθρώπων μας.
Ανθρώπων σε απόγνωση που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους για μια καλύτερη ζωή ή για να γλιτώσουν από τους πολέμους που μαίνονται σε όλη τη μέση ανατολή και καταλήγουν στην Ελλάδα , αφού έχουν παίξει τη ζωή τους κορόνα -γράμματα κι έχουν πληρώσει μια περιουσία σε κάποιο διακινητή “δουλέμπορο”, σε στρατόπεδα φιλοξενίας με εκατοντάδες άλλους περιμένοντας την επαναπροώθησή τους .

Ελάχιστοι από αυτούς καταφέρνουν να πάρουν άσυλο αφού ,οι ελληνικές υπηρεσίες υπολειτουργούν ενώ οι ίδιοι ούτε χαρτιά έχουν ,ούτε μπορούν να αποδείξουν ποια είναι η πατρίδα τους ή ακόμη και ποιο είναι το ονοματεπώνυμό τους .

Ωστόσο , δυο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό. Το ότι οι συνθήκες κράτησης στα στρατόπεδα φιλοξενίας είναι πρωτόγονες δεν σημαίνει , όπως δήλωσε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιάννης Πανούσης , ότι αυτοί οι χώροι θα πρέπει να καταργηθούν ή να γίνουν “ανοικτού τύπου” – να ανοίξουν δηλαδή τις πόρτες τους ώστε οι μετανάστες να κοιμούνται απλώς εκεί ενώ την υπόλοιπη μέρα να κυκλοφορούν ελεύθεροι ψάχνοντας για δουλειά.

Ούτε είναι σοβαρό να λέγεται από τον υπουργό Δημόσιας τάξης ότι οι χιλιάδες αυτοί μετανάστες θα είναι “υπό την επιτήρηση της Αστυνομίας”- διότι κάτι τέτοιο είναι προφανώς ανέφικτο . Ουσιαστικά θα οδηγήσει σε μικρότερη αστυνόμευση πολλών περιοχών της χώρας μόνο και μόνο για να “επιτηρούνται” οι παράνομοι μετανάστες.

Αν ανοίξουν οι πύλες των στρατοπέδων θα γυρίσουμε μερικά χρόνια πίσω .Θα δημιουργηθούν και πάλι οξυμένα προβλήματα ασφαλείας , θα αυξήσει την εγκληματικότητα και θα γεννηθούν ξανά νέοι Άγιοι Παντελεήμονες σε κάθε πόλη – ενισχύοντας ουσιαστικά την παρέμβαση και την πολιτική επιρροή των «ταγμάτων εφόδου» της Χρυσής Αυγής.

Επιπλέον η υιοθέτηση “ανοικτού τύπου” στρατοπέδων φιλοξενίας θα περάσει το λάθος μήνυμα – πρόσκληση στις δοκιμαζόμενες από την φτώχεια ή τον πόλεμο χώρες της περιοχής αυξάνοντας ραγδαία την διακίνηση παράνομων μεταναστών προς στην Ελλάδα. Κάτι που έχει ανακοπεί ως ένα βαθμό μετά την ανέγερση του φράχτη του Έβρου.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα πρέπει να ανοίξει τις πόρτες στην εγκληματικότητα και την ανομία αλλά να διεκδικήσει με δυναμικό τρόπο -μαζί με άλλες μεσογειακές χώρες -περισσότερα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στα στρατόπεδα φιλοξενίας .Το ίδιο εξάλλου κάνουν και οι Ιταλοί γείτονές μας με χιλιάδες παράνομους μετανάστες στην Λαμπεντούζα και αλλού.

Συγχρόνως η Αθήνα θα πρέπει να υπενθυμίσει κάθε τρόπο στην Ευρώπη που τηρεί στάση “Πόντιου Πιλάτου”ότι το πρόβλημα των μεταναστών δεν είναι ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό : η Ελλάδα είναι ένα από τα τείχη στο «φρούριο» Ευρώπη- κι ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Αλλιώς η Αθήνα θα πρέπει να κάνει σαφές δεν θα μπορεί επ άπειρον συγκρατεί αποτελεσματικά τα κύματα μεταναστών που έχουν στόχο τις προηγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κι ο νοών…νοείτω.