Κατά τα φαινόμενα οι διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους εξελίσσονται από την Τετάρτη σε καλύτερο κλίμα και με διάθεση συμβιβασμού και από τις δύο πλευρές.
Όλα τα στοιχεία και οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και την Αθήνα οδηγούν στην εκτίμηση ότι στο Eurogroup της 16ης Φεβρουαρίου θα επέλθει συμφωνία, ικανή να επαναφέρει την ελληνική οικονομία σε σχετική ισορροπία.
Ωστόσο, η όποια συμφωνία, μπορεί να προσφέρει επιστροφή στην ομαλότητα, αλλά δεν εξασφαλίζει τα πάντα.
Από την επισημοποίηση της προεκλογικής περιόδου τον περασμένο Δεκέμβριο και μέχρι σήμερα η οικονομία έχει στην κυριολεξία παγώσει, οι Τράπεζες υπολειτουργούν, η ζήτηση πήρε πάλι την κατιούσα και η εκτέλεση του προϋπολογισμού απειλείται με εκτροχιασμό.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τον προηγούμενο Ιανουάριο τα δημόσια έσοδα υστέρησαν περίπου κατά 1 δισ. ευρώ και υπολείπονταν περίπου 20% από τα προϋπολογισθέντα. Ενδεικτική επίσης της δημοσιονομικής κάμψης είναι και η σημαντική απομείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος το 2014.
Πράγμα που σημαίνει ότι η νέα κυβέρνηση αν δεν ενεργοποιήσει τον διοικητικό μηχανισμό του κράτους και δεν τον επαναφέρει την λειτουργία σε ικανοποιητικό ρυθμό θα κινδυνεύσει να χάσει στο εσωτερικό μέτωπο ότι πιθανώς κερδίσει στο ευρωπαϊκό.
Όπως λέει και ένας από τους νέους υπουργούς του κ. Τσίπρα «η κυβέρνηση μετά τη διευθέτηση της διαφοράς με τους ευρωπαίους οφείλει να δώσει τη μάχη της εργασίας και της παραγωγικότητας».
«Οι μαχητές πρέπει να αποδείξουν τώρα ότι είναι και νοικοκύρηδες» συμπλήρωσε χαρακτηριστικά, αποδίδοντας με τον πιο παραστατικό τρόπο την πρόκληση της επόμενης περιόδου.
Γιατί απλούστατα, αν η κυβέρνηση Τσίπρα αποδειχτεί σπάταλη κι ανοικοκύρευτη θα χάσει γρήγορα την εμπιστοσύνη και το πλεονέκτημα που κέρδισε το προηγούμενο διάστημα, υψώνοντας ανάστημα απέναντι στους άκαμπτους μέχρι πρότινος Ευρωπαίους.
