«Τη μία μέρα ψηφίζαμε έναν μεταρρυθμιστικό νόμο για να τηρήσουμε τις μνημονιακές δεσμεύσεις μας απέναντι στην τρόικα και την επομένη βρίσκαμε τρόπους για να τον αποδυναμώσουμε, έτσι ώστε να μη δυσαρεστήσουμε τον κόσμο», μου εκμυστηρεύτηκε πρόσφατα στέλεχος της διαπραγματευτικής ομάδας της προηγούμενης κυβέρνησης εξηγώντας γιατί πολλές μεταρρυθμίσεις που ψηφίστηκαν το 2014 έμειναν τελικά στα χαρτιά.
Με άδεια ταμεία, υστέρηση φορολογικών εσόδων και μεγάλες καθυστερήσεις στο σχέδιο ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας, ο κ. Τσίπρας ένα ισχυρό χαρτί έχει για να πείσει τους Γερμανούς να βάλουν νερό στο κρασί τους: μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις –όπως είχε δηλώσει με έμφαση πριν από μερικά χρόνια η Κριστίν Λαγκάρντ.
Αν η νέα κυβέρνηση δείξει –στη γραμμή Βαρουφάκη –έτοιμη να προχωρήσει με αποφασιστικότητα τις μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς της οικονομίας και της δημόσιας ζωής, έτσι ώστε να εκσυγχρονισθεί η χώρα, είναι βέβαιο ότι θα βρει ευήκοα ώτα ακόμη και από τον κ. Σόιμπλε.
Οχι όμως μεταρρυθμίσεις για τα μάτια των γραφειοκρατών στις Βρυξέλλες αλλά για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και την καλύτερη λειτουργία του κράτους. Από τη φορολογία και το Ασφαλιστικό ως τη Δικαιοσύνη, την απελευθέρωση επαγγελμάτων και τις ιδιωτικοποιήσεις.
Τόσα χρόνια λέμε, π.χ., ότι για να μπορέσει η Ελλάδα να αυξήσει την είσπραξη του ΦΠΑ (υπολείπεται γύρω στα 10 δισ. ευρώ από άλλες χώρες της ΕΕ με παραπλήσιο εθνικό προϊόν) θα πρέπει να συνδέσει τις ταμειακές μηχανές των επιχειρήσεων με το υπουργείο Οικονομικών –όπως ακριβώς έκαναν το 2008, παρακαλώ, οι Πορτογάλοι και γέμισαν τα ταμεία τους.
Τόσα χρόνια λέμε ότι μια χώρα με μηνιαίο έλλειμμα στα ασφαλιστικά της ταμεία πάνω από 2 δισ. ευρώ δεν μπορεί να έχει ακόμα εξαιρέσεις εργαζομένων που βγαίνουν στη σύνταξη στα 60 χρόνια –όταν όλοι οι Γερμανοί χωρίς εξαιρέσεις βγαίνουν στα 67!
Τόσα χρόνια λέμε ότι για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση στα ελληνικά δικαστήρια απαιτούνται κατά μέσο όρο 10 χρόνια και ακόμη καμία κυβέρνηση δεν λέει να εκσυγχρονίσει τις υποδομές στα δικαστήρια ή να ενισχύσει τους εξωδικαστικούς συμβιβασμούς για να μη φτάνουν όλες οι υποθέσεις στο ακροατήριο.
Οι επόμενες ημέρες είναι από τις κρισιμότερες των τελευταίων ετών καθώς η κυβέρνηση καλείται να απαντήσει ως το έκτακτο Eurogroup της 11ης Φεβρουαρίου κατά πόσο θα συμφωνήσει σε μια μεταβατική παράταση του σημερινού προγράμματος και στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης από την τρόικα. Ακρότατο όριο για μια συμφωνία είναι η 16η Φεβρουαρίου, έτσι ώστε η παράταση να εγκριθεί από τα εθνικά Κοινοβούλια.
Αλλιώς την 1η Μαρτίου που λήγει το τρέχον πρόγραμμα η χώρα θα μείνει μετέωρη χωρίς χρηματοδότηση και στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Η ετοιμότητα της κυβέρνησης για μεταρρυθμίσεις –εφόσον διαφανεί από τις προγραμματικές δηλώσεις –θα στείλει ένα σαφές μήνυμα στις Βρυξέλλες και θα ενισχύσει τις πιθανότητες για έναν αξιοπρεπή, ακόμη και επωφελή συμβιβασμό με τους δανειστές. Αλλιώς…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ