Με ρεκόρ ψήφων για την κοινοβουλευτική ιστορία της Ελλάδας εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Η κυρία Κωνσταντοπούλου εξελέγη με 235 ψήφους. Από τους 298 βουλευτές που ψήφισαν, καθώς απουσίασαν ο Νίκος Μιχαλολιάκος και ο Νίκος Δένδιας, μόλις 61 επέλεξαν το λευκό ψηφοδέλτιο, ενώ υπήρξαν και δυο άκυρα.
Μόλις ο προεδρεύων της Βουλής, κ. Γιάννης Τραγάκης, ανακοίνωσε το αποτέλεσμα, οι περισσότεροι βουλευτές σηκώθηκαν όρθιοι και χειροκρότησαν τη νέα Πρόεδρο της Βουλής. Στη συνέχεια εκείνη, ανέβηκε στο προεδρείο για να αναλάβει τα καθήκοντά της.
Στην ομιλία της, αφού ευχαρίστησε τον Αλέξη Τσίπρα για το γεγονός πως την πρότεινε για τη θέση του Προέδρου της Βουλής αλλά και τον πρόεδρο και την Κ.Ο. των Ανεξάρτητων Ελλήνων, η κυρία Κωνσταντοπούλου ευχαρίστησε τον απερχόμενο Πρόεδρο, κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη, τον κ. Τραγάκη, τους βουλευτές των κομμάτων που την ψήφισαν αλλά και εκείνους που την καταψήφισαν.
Οι Αντιπρόεδροι, οι Κοσμήτορες, οι Γραμματείς
Στην εκλογή των επτά αντιπροέδρων της Βουλής προχώρησε η Ολομέλεια. Όλοι οι προτεινόμενοι για τα αξιώματα εξελέγησαν εκτός από τον προτεινόμενο από τη Χρυσή Αυγή, ο οποίος δεν έλαβε τις απαραίτητες ψήφους. Το Σώμα ψήφισε επίσης γραμματείς και κοσμήτορες.
Από τον ΣΥΡΙΖΑ, πρώτος αντιπρόεδρος εξελέγη Αλέξης Μητρόπουλος με 229 ψήφους (52 λευκά και 1 άκυρο), δεύτερος αντιπρόεδρος εξελέγη ο Γ.Μπαλάφας με 235 ψήφους (47 λευκά), τρίτη αντιπρόεδρος εξελέγη η Δέσποινα Χαραλαμπίδου με 229 ψήφους (50 λευκά, 3 άκυρα).
Από τη ΝΔ εξελέγη τέταρτος αντιπρόεδρος ο Νικήτας Κακλαμάνης με 247 ψήφους (34 λευκά, 1 άκυρο).
Για τη θέση του πέμπτου αντιπροέδρου υποψήφιος ήταν ο Μιχαήλ Κωνσταντίνου Αρβανίτης Αβράμης από τη Χρυσή Αυγή, ο οποίος όμως δεν εξελέγη αφού έλαβε μόλις 37 ψήφους (197 λευκά). Για την εκλογή του χρειαζόταν 134 ψήφους.
Στη θέση του έκτου αντιπροέδρου εξελέγη από το Ποτάμι ο Σπύρος Λυκούδης με 210 ψήφους (63 λευκά, 9 άκυρα).
Τέλος, ζ’ αντιπρόεδρος εξελέγη ο Γ.Λαμπρούλης από το ΚΚΕ με 235 ψήφους (38 λευκά, 1 άκυρο).
Κατά τα άλλα, για τις θέσεις των Κοσμητόρων εξελέγησαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Αθανασίου και Γιώργος Πάντζας (με 216 και 238 θετικές ψήφους αντίστοιχα), ενώ από την αξιωματική αντιπολίτευση ο Κώστας Κουκοδήμος (με 215 θετικές ψήφους). Γραμματείς, εξελέγησαν τέλος, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, οι Παναγιώτα Δριτσέλη (216 ψήφοι), Ζήσης Ζάννας (212 ψήφοι), Δανάη Τζήκα-Κωστοπούλου (220 ψήφοι) και Βασίλης Τσίρκας (213 ψήφοι), και εκ μέρους της ΝΔ ο Γιάννης Κεφαλογιάννης (222 θετικές ψήφοι). Ο Νικόλαος Κούζηλος, υποψήφιος της Χρυσής Αυγής για τη θέση του ΣΤ’ Γραμματέα της Βουλής, δεν εξελέγη, καθώς έλαβε μονάχα 33 θετικές ψήφους, έναντι 165 λευκών και 30 άκυρων, σε σύνολο 229 ψηφισάντων.
Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, η Πρόεδρος του Σώματος, Ζωή Κωνσταντοπούλου, διαπίστωσε πως η παρούσα Βουλή διαθέτει περισσότερες κοινοβουλευτικές ομάδες απ’ όσες διαχειρίζεται ο υφιστάμενος Κανονισμός, και εκτίμησε πως κατά την αλλαγή του Κανονισμού, θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα για την αντιπροσωπευτικότερη εκπροσώπησή τους στα όργανα της Βουλής και στις Επιτροπές.
Η κυρία Κωνσταντοπούλου, εξέφρασε επίσης την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη του Σώματος, στους πληγέντες από τη θεομηνία, πολίτες του Έβρου.
Αποσπάσματα από την ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Η ανάκληση και διερεύνηση των υποθέσεων που διαβιβάστηκαν από τη Δικαιοσύνη στη Βουλή και «αραχνιάζουν» στα συρτάρια, αποτελεί την προτεραιότητα -ως στοιχειώδες και θεμελιώδες δημοκρατικό καθήκον- της Βουλής υπό την προεδρία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, όπως και η ανάληψη πρωτοβουλιών για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.
Το κατέστησε σαφές η νέα πρόεδρος της Βουλής στην πρώτη της ομιλία στην Ολομέλεια, καλώντας τα μέλη του Κοινοβουλίου να συμπράξουν, είτε μέσω των αρμόδιων Επιτροπών της Βουλής, είτε με τη συγκρότηση νέων οργάνων, επισημαίνοντας πως είναι επιβεβλημένο η Βουλή να εγγυηθεί τη διερεύνηση όλων των εκκρεμουσών υποθέσεων. «Όποια κι αν είναι τα ελεγχόμενα πρόσωπα, είτε πρόκειται για πολιτικά, κοινοβουλευτικά πρόσωπα, είτε πρόκειται για εκπροσώπους οικονομικών συμφερόντων και εταιρειών διαφθορέων, όπως στις υποθέσεις της Siemens και των εξοπλιστικών», όπως τόνισε.
Η κ. Κωνσταντοπούλου σημείωσε ότι δεν πρέπει «να λησμονούμε ότι τέτοιες υποθέσεις ενεργοποιούν και διεθνείς υποχρεώσεις άλλων κρατών, σύμφωνα με το διεθνές θεσμικό πλαίσιο κατά της διαφθοράς, και ότι η χώρα μας δεν έχει εξαντλήσει το νομικό της οπλοστάσιο για την απόδοση δικαιοσύνης και αλήθειας αλλά και για την ανάκτηση των προϊόντων εγκλήματος».
«Τις διεθνείς αυτές υποχρεώσεις γνωρίζουν και οι εκπρόσωποι άλλων κυβερνήσεων, ώστε είναι εντελώς άστοχη και αβάσιμη η δήλωση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών ότι κάθε χώρα κοιτάζει απλώς και μόνον τα του οίκου της» ανέφερε, προσθέτοντας πως η χώρα και ο λαός της υπήρξαν θύματα μεγάλης κλίμακας διαφθοράς, που δεν περιορίζεται στα εθνικά σύνορα και δεν αφορά μόνον τον οίκο μας, «και είναι υποχρέωση και των ευρωπαϊκών κρατών να συμπράξουν για να καθαρίσουν τα του συλλογικού ευρωπαϊκού οίκου μας».
Αναφερόμενη στην Επιτροπή Διεκδίκησης των Γερμανικών Αποζημιώσεων, την οποία χαρακτήρισε «την πιο σημαντική κοινοβουλευτική πρωτοβουλία της περασμένης περιόδου για την οποία είμαστε όλοι περήφανοι», η κ. Κωνσταντοπούλου ανήγγειλε ότι η διακομματική αυτή επιτροπή θα συγκροτηθεί τάχιστα και θα αναβαθμιστεί, προκειμένου να φέρει σε πέρας «το εθνικό καθήκον αποτελεσματικής διεκδίκησης του ηθικού, ιστορικού και οικονομικού αυτού χρέους απέναντι στην πατρίδα μας και τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας» για την αποκατάσταση των καταστροφών, για την επιστροφή και αποπληρωμή του κατοχικού δανείου, για την αποζημίωση των θυμάτων και την ανάκτηση των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών.
Ως πρόεδρος της Βουλής δεσμεύτηκε ότι θα αναλάβει και προσωπικά τις πρωτοβουλίες ώστε αυτό το χρέος, που επιβιώνει πάνω από 70 χρόνια, να εξοφληθεί, και δήλωσε ότι θα είναι χαρά και τιμή να συμπράξουν «γι’ αυτό τον ιστορικό και ευγενή στόχο όλες οι πτέρυγες της Βουλής». Ακόμη, η κ. Κωνσταντοπούλου είπε πως το Κοινοβούλιο θα αναλάβει ενεργό συμβολή στην προώθηση των ελληνικών διεκδικήσεων για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την πρόβλεψη ρητρών ανάπτυξης και εγγυήσεων αναχαίτισης της ανθρωπιστικής κρίσης και ανακούφισης του λαού.
