«Δεν είναι το τέλος ενός γενναιόδωρου συστήματος. Είναι το τέλος των άχρηστων δαπανών. Και μια προϋπόθεση για τη διατήρηση ενός συστήματος ούτως ή άλλως δαπανηρού». Ετσι απάντησε ο εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης Στεφάν Λε Φολ σε όσους διαμαρτύρονταν στη Γαλλία μόλις έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση Βαλς μελετά περικοπές δαπανών ύψους 8 δισ. ευρώ για να εξασφαλίσει την έγκριση του προϋπολογισμού της για το 2015 από τις Βρυξέλλες.
Οι περικοπές, οι οποίες πιθανόν να σταθμιστούν και με λίγες αυξήσεις στη φορολόγηση (όχι όμως των μεγάλων εισοδημάτων, που διακήρυττε κάποτε ο πρόεδρος Ολάντ, αλλά των τσιγάρων και άλλων βλαπτικών προϊόντων), αφορούν τις κοινωνικές παροχές. Που, σημειωτέον, ήδη προβλέπονται μειωμένες από τον νέο προϋπολογισμό. Τα οικογενειακά επιδόματα, για παράδειγμα, προϋπολογίζονται μειωμένα κατά 700 εκατ. ευρώ.
«Εις το επανιδείν»


«Ορεβουάρ στο κοινωνικό μοντέλο της Γαλλίας, λένε οι Σοσιαλιστές που περικόπτουν τις δαπάνες» γράφει με μια δόση αγγλοσαξονικής χαιρεκακίας το Bloomberg (και μάλιστα αστόχως διότι «ορεβουάρ» σημαίνει «εις το επανιδείν» και όχι «αντίο» που εννοεί το πρακτορείο). Παρεμπιπτόντως, το σύστημα των κοινωνικών επιδομάτων επέτρεψε στη Γαλλία να είναι σήμερα η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που δεν αντιμετωπίζει δημογραφικό πρόβλημα.
Είναι αλήθεια ότι το Παρίσι βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο καθώς η Κομισιόν, με τις αυξημένες εξουσίες που πλέον διαθέτει, κατ’ απαίτηση φυσικά του Βερολίνου, έχει ήδη χαρακτηρίσει ανεπισήμως «μη αποδεκτό» το σχέδιο προϋπολογισμού που ανακοίνωσε την Τρίτη ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν.
Η γαλλική κυβέρνηση επείγεται τώρα να εξοικονομήσει επιπλέον 8 δισ. ευρώ «μέσω ενός συμπληρωματικού προγράμματος που θα πιστοποιεί τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις», όπως γράφει χαρακτηριστικά η «Figaro». Αν ως τις 31 Οκτωβρίου δεν έχει ορίσει επακριβώς από πού θα εξευρεθούν τα κονδύλια που υπολογίζεται ότι θα περιορίσουν το «δομικό» έλλειμμα της κυβέρνησης κατά 0,5%, κινδυνεύει ο προϋπολογισμός της να απορριφθεί από τις Βρυξέλλες.
Αποκλίσεις


«Η χώρα απομονώνεται διαρκώς στην Ευρώπη εξαιτίας των δημοσιονομικών της αποκλίσεων» γράφει η «Figaro». Οπως εξηγεί η εφημερίδα, «δεν είναι μόνο η Γερμανία και οι χώρες του Βορρά που έχουν απομονώσει τη Γαλλία, αλλά και οι οικονομίες που βίωσαν τη λιτότητα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, ακόμη και η Ελλάδα». Μόνο η Ρώμη έμεινε να στηρίζει το Παρίσι. Αλλά την Πέμπτη η ψήφος εμπιστοσύνης που πήρε η κυβέρνηση Ρέντσι από την ιταλική Γερουσία συνδέθηκε με την πρώτη έγκριση των μεταρρυθμίσεων του εργασιακού που προβλέπουν διευκόλυνση των απολύσεων και περιορισμό της δυνατότητας επαναπρόσληψης με δικαστική απόφαση.
Ο Ρέντσι «θυσιάζει» το εργασιακό προκειμένου να πετύχει την έγκριση των Βρυξελλών στο πρόγραμμα μετριασμού της λιτότητας που επεξεργάζεται. Διότι το επιχείρημα των Γάλλων ότι η αναιμική ανάπτυξη δικαιολογεί χαλάρωση της λιτότητας απορρίπτεται από την Κομισιόν. «Η ομάδα Γιούνκερ αντιστρέφει το επιχείρημα: η Γαλλία υστερεί σε ανάπτυξη επειδή δεν έκανε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, όπως οι εταίροι της» γράφει η «Figaro». Και ευλόγως αναρωτιέται κανείς σε ποιους εταίρους αναφέρεται η «ομάδα Γιούνκερ». Στους Γερμανούς που βλέπουν τις εξαγωγές τους να καταρρέουν και είναι με το ένα πόδι στην ύφεση (συρρίκνωση 0,2% του ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο); Διότι μοιάζει δύσκολο να αναφέρονται στους Ελληνες, που έπειτα από τέσσερα χρόνια μνημονίων και λιτότητας επιστρέφουν στην ανάπτυξη.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ