Ποιό θα είναι το επόμενο βήμα των τζιχαντιστών της ISIS στο Ιράκ, αναρωτιέται σε άρθρο του στο BBC ο Τσαρλς Λίστερ από το Κέντρο Brookings στη Ντόχα του Κατάρ. «Ο άμεσος και προφανής στόχος για τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε είναι να παγιώσουν τον έλεγχό τους σε συνοριακές πόλεις τόσο του Ιράκ, όσο και της Συρίας. Ήδη στη Συρία η οργάνωση έχει καταφέρει να αποκτήσει τον έλεγχο της, οικονομικά πλούσιας, βορειοανατολικής πλευράς της χώρας και προσπαθεί να επανακτήσει τον έλεγχο κατά μήκος των συνόρων του Ιράκ στις πόλεις Ντέιρ αλ Ζουρ και Χασακέχ», σημειώνει ο Λίστερ. Και προσθέτει: «Η ISIS είναι σε θέση να αυτοχρηματοδοτείται σε μεγάλο ποσοστό καθώς έχει καταφέρει να δημιουργήσει κοινωνικά δίκτυα που της αποφέρουν σταθερή χρηματοδότηση».
Όπως τονίζει ο έγκριτος αναλυτής, «πλέον, η ISIS είναι πιθανό να προσπαθήσει να επεκτείνει τον ορίζοντα του και πέραν του Ιράκ και της Συρίας μέσα στους επόμενους μήνες. Στο Ιράκ, οι μαχητές της οργάνωσης ελέγχουν μια έκταση περίπου 90 χλμ. από τα σύνορα της χώρας με την Ιορδανία στη περιοχή Τουραϊμπίλ. Μέσα στο εσωτερικό της Ιορδανίας, η ISIS απολαμβάνει της λαϊκής υποστήριξης από μια, ολοένα και διευρυνόμενης, ομάδας οπαδών τους στη νότια πόλη Μαάν, ενώ σίγουρα διαθέτει και άλλους «κρυμμένους» υποστηρικτές της σε άλλες πόλεις. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά απίθανο οι τζιχαντιστές να αποπειραθούν να επιτεθούν σε ιορδανικό έδαφος στο εγγύς μέλλον, αν και πρέπει σίγουρα να περιμένουμε μικρές, σποραδικές επιχειρήσεις της ISIS στα σύνορα με την Ιορδανία. Για το λόγο αυτό και ο στρατός της Ιορδανίας διπλασίασε την στρατιωτική του παρουσία και στα 110 χλμ. των συνόρων της χώρας με το Ιράκ».
Οπως είναι γνωστό, οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε ανακοίνωσαν την ίδρυση «ισλαμικού χαλιφάτου» στις περιοχές που τελούν υπό τον έλεγχό τους στη Συρία και το Ιράκ. Σύμφωνα με τον Λίστερ, η ανακοίνωση της ίδρυσης του χαλιφάτου αυτού «είναι η πιο σημαντική εξέλιξη του διεθνούς τζιχάντ (ιερού πολέμου) από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 καθώς μπορεί να σημάνει μία νέα εποχή του διακρατικού τζιχαντισμού και μια νέα ισχυρή απειλή».
