Το ΚΚΕ, οι διαφωνούντες και ο Μανιαδάκης

Με μια φωτογραφία του κομμουνιστοφάγου υφυπουργού Δημοσίας Ασφαλείας του δικτατορικού μεταξικού καθεστώτος Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, η οποία φέρει τη λεζάντα «Πες-πες, κάτι θα μείνει» και ένα άρθρο υπό τον τίτλο «Εργατικός Αγώνας: Μια φορά ψεύτες, για πάντα ψεύτες», αντεπιτέθηκε ο Περισσός μέσω του διαδικτυακού ιστοτόπου 902.gr στους διαφωνούντες με την κυρίαρχη «γραμμή» του ΚΚΕ, οι οποίοι προσφάτως δημοσιοποίησαν στην ιστοσελίδα τους κείμενο με την υπογραφή «Πανελλαδική Γραμματεία του Εργατικού Αγώνα», παραπέμποντας έτσι στην οργανωτική τους σχηματοποίηση. Η κριτική των πρώην στελεχών και μελών του κόμματος τα οποία έχουν διαχωρίσει τη θέση τους με τις επιλογές της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ, κατηγορώντας την ότι το έχει μετατρέψει σε «αριστερίστικο σεχταριστικό φορέα», πυροδότησε, όπως ήταν επόμενο, τη μετωπική επίθεση του Περισσού, ο οποίος εξαπέλυσε σφοδρά πυρά κατά της «γνωστής ιστοσελίδας-κέντρου του διαδικτυακού αντικομμουνισμού “Εργατικός Αγώνας”».

Αν και ο Περισσός απέφυγε να αναφερθεί συγκεκριμένα στο επίμαχο κείμενο-«μανιφέστο» των διαφωνούντων, ωστόσο ασκεί σκληρή κριτική στη στάση τους, καταγγέλλοντας την ιστοσελίδα του «Εργατικού Αγώνα» ως «ένα από τα κέντρα που πολεμούν το ΚΚΕ, ξεπερνάει πια τα συνηθισμένα όρια συκοφαντίας, διαστρέβλωσης και χυδαιότητας», καθώς και ότι «εξελίσσεται σε κέντρο κατασκευής προβοκατόρικων και ασφαλίτικων δημοσιευμάτων». Οπως μάλιστα διαπιστώνει η ηγεσία του κόμματος, «ο “Εργατικός Αγώνας” εξελίσσεται σε κέντρο προβοκάτσιας και συκοφάντησης του ΚΚΕ με τακτικές που θα ζήλευε και ο Μανιαδάκης», ο οποίος έχει μείνει στην Ιστορία όχι μόνο για τη βαρβαρότητά του εναντίον των κομμουνιστών (το βασανιστήριο του ρετσινόλαδου άφησε εποχή), αλλά κυρίως για την ικανότητά του να συλλάβει και να φυλακίσει την ηγεσία του υπό τον Νίκο Ζαχαριάδη και να εισχωρήσει και να διαβρώσει τον παράνομο μηχανισμό του δημιουργώντας την ελεγχόμενη από τον ίδιο «Προσωρινή Διοίκηση» του ΚΚΕ, εκδίδοντας ακόμη και πλαστό «Ριζοσπάστη», με τη βοήθεια κάποιων στελεχών που είχαν προσχωρήσει στο μεταξικό στρατόπεδο. Ο Μανιαδάκης άφησε εποχή για τους διωγμούς, τις ομαδικές εκτοπίσεις και τις δηλώσεις μετανοίας των κομμουνιστών που ήταν έμπνευσής τους.

Ο «Εργατικός Αγώνας» απάντησε στο κείμενο του Περισσού κατηγορώντας τον για «πλήθος ύβρεων» εναντίον του, μεταξύ των οποίων και τα περί Μανιαδάκη. «Αφού λοιπόν η κομματική ηγεσία θέλει να αξιοποιήσει τον Μανιαδάκη εναντίον μας, καλό είναι να ξέρει και τα ιστορικά δεδομένα» αναφέρουν οι διαφωνούντες, επισημαίνοντας πως «ο Μανιαδάκης κατάφερε ό,τι κατάφερε σε βάρος του ΚΚΕ γιατί μπόρεσε να φτιάξει ένα πλαστό-ασφαλίτικο ΚΚΕ που εμφανιζόταν ως το μόνο γνήσιο και το μόνο μη ελεγχόμενο από την Ασφάλεια». Οπως σημειώνουν, ο Μανιαδάκης «χρησιμοποίησε τον τίτλο του κόμματος, τον τίτλο του “Ριζοσπάστη”, τα κομματικά σύμβολα και οργανωμένες κομματικές δυνάμεις στην παρανομία, στις φυλακές και στην εξορία που δεν αποτελούνταν από χαφιέδες» και «ταυτόχρονα κατήγγειλε ως πράκτορες τίμιους κομμουνιστές που δεν μπορούσε να τους βάλει στο χέρι». Και αναφέρουν: «Ο Εργατικός Αγώνας, που η ηγεσία του ΚΚΕ θέλει να τον παραλληλίσει με το δημιούργημα του Μανιαδάκη, δεν πληροί καμία από τις προϋποθέσεις εκείνου του εγχειρήματος. Οπότε καλύτερα θα ήταν οι σύντροφοι στον Περισσό να ψάξουν αλλού για τους όρους και τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες θα μπορούσε, σήμερα, να στηθεί ένα ανάλογο ιστορικό παράλληλο σαν αυτό του υφυπουργού Ασφαλείας της 4ης Αυγούστου».

Ενώ δεν χάνουν την ευκαιρία να κατηγορήσουν την ηγεσία του ΚΚΕ ότι «χρόνια τώρα –κι ακόμη πιο έντονα μέσα στην κρίση –έχει επιλέξει τον δρόμο της διάσπασης του κινήματος σε όλα τα επίπεδα και σ’ όλες τις εκφάνσεις του», ασκώντας κριτική για το ότι «πουθενά, επίσημα, το κόμμα δεν πήγε μαζί με τις μάζες».