Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Πριν από μερικές ημέρες μυήθηκα στον αρκαδισμό… Η Αρκαδία δεν εξηγείται. Βιώνεται. Ενας μυθικός παράδεισος με κατάφυτα βουνά και άφθονα νερά. Ανάμεσα στα έλατα, στα πλατάνια και στις καστανιές βρίσκονται τα χωριά της ορεινής Αρκαδίας. Πέτρινα σπίτια, βυζαντινές εκκλησίες, βρύσες και μπαρουτόμυλοι, ο ήχος του Λούσιου ποταμού, τα λιθόκτιστα καλντερίμια της Δημητσάνας, τα αρχοντόσπιτα της Στεμνίτσας. Και ένας απίστευτος γαστρονομικός πλούτος. Τα μήλα Golden Delicius ή Πιλαφά, με έξοχο άρωμα και γεύση πλούσια και ελαφρώς υπόξινη, που καλλιεργούνται στην περιοχή της Τρίπολης σε υψόμετρο πάνω από 600 μ., τα κεράσια και τα βύσσινα της Μάκρης, οι «χρυσές» πατάτες του κάμπου της Τεγέας, τα γλυκά και τρυφερά κάστανα των Δολιανών, τα ντελικάτα και γευστικά σκόρδα των Λιθοβουνίων, η τσακώνικη μελιτζάνα, η μόνη που έχει γλυκιά γεύση και ωριμάζει πρώιμα, το ασύγκριτο μέλι ελάτης της Βυτίνας, τα ντόπια γαλακτοκομικά προϊόντα όπως το γιαούρτι και η περίφημη πικάντικη γραβιέρα Τριπόλεως, η φέτα και η μυζήθρα, ο τραχανάς, οι χυλοπίτες, τα κρασιά της Μαντίνειας και τόσα άλλα. Επειτα, οι τοπικές συνταγές, το αρνάκι σούβλας, το κοκορέτσι και το σπληνάντερο, το αρκαδικό λαγωτό, τα αβγά με παστό χοιρινό και ντομάτα, η γαλατόπιτα, οι δίπλες…
Ενας τόπος ευφρόσυνος. Μια γιορτή στην οποία βρέθηκα καλεσμένη από την Περιφερειακή Εκθεση Αρκαδικό Πανόραμα που φέρνει κοντά την παραγωγικότητα, την εμπορικότητα και την ενεργητικότητα των επιχειρήσεων και γίνεται κάθε δύο χρόνια με ευθύνη του Επιμελητηρίου Αρκαδίας. Διότι, καλές οι πρώτες ύλες, θεσπέσιες οι συνταγές, αλλά χρειάζεται και στρατηγική για τις διαδικτυακές πωλήσεις των αγροτουριστικών προϊόντων, για τον οινικό τουρισμό, για τις νέες καλλιέργειες, για τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, για την τόνωση της υπαίθρου.
Σχετικά με το τελευταίο τώρα. Ενα καταπληκτικό παράδειγμα του πώς θα μπορούσε να ζωντανέψει ένα χωριό είναι η Αρκαδιανή, η οποία είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση πολιτισμού, οικολογίας, ουσίας. Πρόταση για σωστή διατροφή, εξαιρετική γεύση, υποστήριξη των μικροπαραγωγών και διέξοδο από την ερήμωση της υπαίθρου.
Η Αρκαδιανή, λοιπόν, βρίσκεται στο Ψάρι,ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας με θέα στην Καρύταινα. Εκεί, οι λίγοι κάτοικοι ενώθηκαν με όραμα να φτιάξουν ένα πρότυπο κέντρο που διαδίδει την παράδοση και τις γεύσεις του τόπου. Ψυχή της κίνησης αυτής είναι ο Φιλοποίμην Παπούλιας, από τους πρωτεργάτες της επιτυχημένης και αισιόδοξης αυτής κίνησης.
Στη βιοτεχνία φτιάχνονται παραδοσιακά γλυκά και ζυμαρικά, στο εστιατόριο «Οι νοστιμιές της γιαγιάς» τα φαγητά μαγειρεύουν ντόπιες μαγείρισσες με πρώτες ύλες τις περιοχής, ενώ ο επισκέπτης μπορεί να δει τη Συλλογή Σκευών και Μικροεργαλείων Μαγειρικής που χρησιμοποιούνταν παλιά, αλλά και τη συλλογή βιβλίων μαγειρικής – 650 παλιοί τίτλοι, 1.500 νέοι και εκατοντάδες ενδιαφέροντα έγγραφα σχετικά με τη διατροφή και τη μαγειρική. Μπορεί, βέβαια, να αγοράσει καλούδια (ξερά σύκα με καρύδια, γλυκά του κουταλιού, ζυμαρικά, ροφήματα, σκαλτουνάκια, τουρσιά κ.ά.) από το κατάστημα πώλησης παραδοσιακών προϊόντων. Επειτα να βγει έξω να γλυκάνει το βλέμμα του με την εκπληκτική φύση του χωριού και να μυρίσει το ψωμί που φτιάχνεται στον ξυλόφουρνο. Διότι κανένα ταξίδι δεν είναι ολοκληρωμένο αν δεν παίρνουν μέρος η γεύση και η όσφρηση. Πρόκειται δηλαδή για μια πρωτοβουλία, που σύμφωνα με τον κ. Παπούλια, έχει στόχο τη διάσωση του αρκαδικού τρόπου ζωής και όσων τον χαρακτηρίζουν: μέτρο και απλότητα. Ο αρκαδισμός στην πράξη.
*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET το Σάββατο 17 Μαΐου 2014.
