Πως όμως επιτεύχθηκε αυτός ο στόχος; Με τον περιορισμό των εισαγωγών πετρελαίου και αντίστοιχη αύξηση των εξαγωγών στο ίδιο προϊόν. Επί της ουσίας δηλαδή καίγοντας ξύλα και πέλετς αντί πετρελαίου και αφού τσουρουφλιστήκαμε με τραγικό τρόπο στα μαγκάλια, κάνουμε εξαγωγή το αργό πετρέλαιο που εισάγουμε, αφού το διυλίσουμε… Ταυτόχρονα και σε άλλα καταναλωτικά είδη μειώσαμε τις εισαγωγές και αντίστοιχα αυξήσαμε τις εξαγωγές εγχώριων προϊόντων που πριν καταναλώναμε οι ίδιοι…
Μόνη θετική νότα η αύξηση των τουριστικών εισπράξεων κατά 20,2% σε σχέση με το 2012.. Αντίστοιχη εικόνα στο εμπορικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών του 2013 της Ελλάδας, παρουσιάζουν οι περισσότερες Βαλκανικές χώρες. Εδώ «κολλάει» και η μελέτη του ΟΟΣΑ κατά παραγγελία του υπουργείου Ανάπτυξης, που επί της ουσίας προτείνει για να μειωθεί η ακρίβεια στη χώρα, μια σειρά από λύσεις υποβάθμισης των τροφίμων που θα καταναλώνουν οι Έλληνες, ώστε το περίσσευμα αυτών να εξάγεται.
Διότι τι άλλο μπορούν να σημαίνουν προτάσεις για νόθευση του ελαιολάδου με άλλα σπορέλαια, κατανάλωση αντί φέτας λευκού αγελαδινού τυριού σε άλμη, αντί για φρέσκο ψωμί, κατεψυγμένη ζύμη που θα ζεσταίνεται στις θερμές γωνιές, αντί φρέσκου γάλακτος σκονόγαλα εισαγωγής, γιαούρτι με πρωτεΐνη γάλακτος και όχι φρέσκο γάλα και μαγιά , αμφιβόλου ποιότητας φτηνά γεννόσημα από το Βιετνάμ, ώστε τα εγχώρια να εξάγονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες κ.ο.κ. Ακόμη και στον τομέα της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, η χώρα γύρισε στην δεκαετία του ’70, αφού τόσο η οικιακή όσο κυρίως και η βιομηχανική κατανάλωση έπεσαν δραματικά.
Βέβαια, οι νέου τύπου λαμπτήρες οικονομίας και τα νέας γενιάς κλιματιστικά τύπου Inverter, έχουν συμβάλλει αρκετά στην μείωση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, από την άλλη όμως έχουμε ακόμη σπίτια σκοτεινά στην επικράτεια, λόγω απλήρωτων λογαριασμών και φάμπρικες στις οποίες δεν καπνίζουν οι τζιμινιέρες, λόγω λουκέτου… Σε ότι αφορά την αυτάρκεια της χώρας τώρα σε εγχώρια αγαθά, παραμένει το έλλειμμα στο ισοζύγιο κρέατος (άνω του 80% σε βοδινό και 60% σε χοιρινό), αγελαδινού γάλακτος (κατά 50%) και μαλακών σιτηρών (κατά 70%), αλλά και ζάχαρης αφού πλέον παράγουμε μόλις το 13,25 % της εγχώριας κατανάλωσης μετά και το κλείσιμο των δύο ζαχαρουργείων σε Λάρισα και Ξάνθη.
Επί της ουσίας η κυβερνητική πολιτική μας οδηγεί στον εύκολο τρόπο για τη μείωση των ελλειμμάτων, που είναι η φτωχοποίηση των πολιτών ώστε να μην καταναλώνουν εισαγόμενα αγαθά και όχι την περεταίρω ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής, αξιοποιώντας το μοναδικό συγκριτικό μας πλεονέκτημα μετά τη γεωγραφική θέση που είναι το ντόπιο επιστημονικό δυναμικό. Εξάγουμε λοιπόν το περίσσευμα της κατανάλωσης αγνών προϊόντων και νέους επιστήμονες (το περίσσευμα της επίπονης διαδικασίας παραγωγής μυαλών) και εισάγουμε τα φτηνά που δεν καταναλώνει η Ευρώπη (σκονόγαλα, ή σπορέλαια). Αυτό είναι μοντέλο Βουλγαρίας και Ρουμανίας και όχι προηγμένης χώρας που ανήκει στην ευρωζώνη…
